ขี่มอเตอร์ไซค์ตากฝน เปียก แต่มีความสุข

ชีวิตสุดตรีนของหนุ่มผู้ใช้ชีวิตโลดแล่นอยู่บนเบาะที่ครึ่งหนึ่งมีคนซ้อนท้ายแล้ว

วันนี้ขอเสนอตอน ขี่รถตากฝนมันส์พะยะค่ะ

เช้าวันนี้ไม่มีวี่เเววว่าฝนจะตกเลย
ผิดคาดจริงๆ เพราะตอนบ่ายเเดดยังคงร้อนแรง เปลวแดดแผดเผาผิวกายที่

มีภาระกิจต้องพาแฟนไปที่ร้าน และทำธุระนิดหน่อย
พลางในใจก็ฉุกคิดได้ว่า ไม่ได้ไปหาเพื่อนกระแตน้อยตั้งนานเเล้ว และก็อยู่ไกล้ๆกับที่จะไปด้วย
เลยกริ๊งกร้าง ไปหาปรากฏว่าอยู่บ้าน เลยช่วนไปกินข้าวด้วย อาหารเวียตนามตรงโชคชัยสี่

(เว้นเรื่องไว้ เพราะยาวมากเอาเป็นว่า อาหารเวียตนามร้านนั้นหย่อยมัก ต้องมีซ้ำเร็วๆนี้) ตัดมาที่ตอนจะกลับบ้านเลยละกัน

นั่งอยู่บ้านแตเพลินเพราะเพลิดเพลินกะน้องwiiอยู่นาน ได้ยินเสียงฟ้าร้อง ก็หุนหันจะกลับเพราะไม่อยากเปียก แต่ไม่ทันละ ฝนตกห่าใหญ่ ก็เลยนั่งรออีกรอบเพื่อรอฝนหยุด แล้วมันก็หยุด(แต่ไม่จริง)



ขี่ออกมาได้ซักระยะนึง ฝนก็เทลงมาราวฟ้ารั่วและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดให้ได้ จำต้องขี่ต่อไป พลางในใจก็กลัวน้องที่ซ้อนมาจะรู้สึกแย่เพราะต้องมาขี่มอเตอร์ไซค์ตากฝนตอนสี่ทุ่ม เฮ้อ . . . .

ได้ใจตรงที่น้องบอกว่าไม่เป็นไรนี่แหละ เราก็ฮ้อรถทยานผ่าสายฝนที่กระหน่ำอยู่อย่างไม่เกรงใจ เม็ดฝนตกลงโดนใบหน้าและเเขนมันเจ็บเหมือนโดนก้อนหินปา แต่ก็รู้สึกสุขใจเพราะมีสองมือที่คอยโอบเอวเราไว้ ในใจก็นึกสงสารและเป็นห่วง นี่เราเอาลูกสาวชาวบ้านเค้ามาลำบากหรือเปล่าวะ (แต่ดูๆจากน้ำเสียง ดูเหมือนตัวน้องเองก็รู้สึกสนุกที่ได้ขี่รถตากฝนกับผมนะ)

โมเม้นท์ที่รู้สึกสุดยอดก็คือ ช่วงตอนที่กำลังขี่อยู่บนถนนสายรัตนาธิเบศ สายตาของผมจับจ้องอยู่ที่สายฝนที่เทลงมา แสงไฟจากไฟส่องทางสีอัมพันทำให้เห็นเม็ดฝนที่ปลิวลงมาเป็นสาย กระแสลมที่พัดแรงทำให้เห็นริ้วของละอองน้ำที่พริ้วไหว เป็นคลื่นลอยอยู่ในอากาศและท้องถนน เป็นภาพที่ผมเพิ่งเคยเห็น

จริงๆมันอาจจะเป็นแบบนี้เสมอก็ได้ แต่เราไม่เคยสังเกตมันเลยเวลาที่ฝนตกเพราะจิตใจจดจ่ออยู่กับความระมัดระวัง และจุดหมายปลายทาง จนลืมว่ายังมีบรรยากาศดีๆ อยู่ในสภาวะที่คับขันเพียงเราเปลี่ยนมุมการมองเสียใหม่ ชีวิตยังมีเรื่องดีอีกเยอะ แม้ในเวลาที่เเย่ที่สุดก็ยังมีเรื่องดีเกิดขึ้นได้ ผมเชื่ออย่างนั้น . . . .

Create Date : 30 พฤษภาคม 2552		3 comments
Last Update : 4 มกราคม 2559 14:48:06 น.
Counter : 3326 Pageviews.
Share Tweet