Bloggang.com : Bananarumba : อยู่มาเกือบหกปี เพิ่งจะอินกับเทศกาลคาร์นิวาลที่โคโลญจ์

อยู่มาเกือบหกปี เพิ่งจะอินกับเทศกาลคาร์นิวาลที่โคโลญจ์

เพื่อนเม้าท์ว่า: ฉันก็เห็นเธออิน จัดเต็มทุกปี
ปุ่นว่า : เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม ฉันก็ทำตามเขาไปแต่เพิ่งรู้สึกว่ามันสนุก ก็ปีนี้

เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ที่เมืองโคโลญจ์ที่ปุ่นอยู่ มีเทศกาลคาร์นิวาล ที่จริง คาร์นิวาลนี้เป็นเทศกาลที่ชาวคริสต์ฉลองก่อนการถือศีลอด ชาวคริสต์ที่เคร่งครัดก็จะถือศีลอดไปจนถึงอีสเตอร์ ประมาณช่วงกลางเดือนเมษายน ที่ประเทศอื่น ๆ ก็มีการฉลองคาร์นิวาลต่างกันไป
ในโคโลญจ์จะเริ่มวันที่ 11 เดือน 11 เวลา 11.11 ชาวเมืองต่างก็แต่งตัวในชุดแฟนซีต่าง ๆ ออกมาเฉลิมฉลอง มีจัดงานฉลองตามที่ต่าง ๆ แล้วแต่ใครจะไปที่ไหน และปิดท้ายด้วยหกเจ็ดวันสุดท้าย เริ่มจาก

วันพฤหัส weiberfastnacht เวลา 11.11 น. สาว ๆ ก็จะทำการตัดเนคไทของผู้ชาย ตัดสัญลักษณ์แห่งความเป็นชาย อิอิ แล้วใส่ชุดแฟนซีไปฉลอง บ้านเราก็ฉลองเหมือนกัน แต่ไปอนุบาลลูก ตอนบ่าย อิแม่ขอตัวออกไปแด๊นซ์กับเพื่อนสาว มันสนุกมาก ออกไปเนียนกับน้อง ๆ นักศึกษา ช่วงนี้ก็จะเป็นช่วงสาวจีบหนุ่ม หนุ่มจีบสาว ส่วนอิป้าขอแด๊นซ์ลูกเดียว สามชั่วโมงปุ๊บ กลับบ้านปั๊บ ขากลับยังแวะซื้อไก่เคเอฟซีไปกินด้วย ช่างไม่กลัวอ้วนเลย

วันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ตามถนนจะมี จระเข้ ไดโนเสาร์ มนุษย์ต่างดาว ซุปเปอร์แมน ซุปเปอร์เกิร์ล ตัวตลก ออกมาเพ่นพ่านเต็มไปหมด ผู้ชายแต่งผู้หญิง ผู้หญิงแต่งเป็นสัตว์ประหลาด อะไรก็ได้ไม่มีใครว่า

วันจันทร์ Rosenmontag มีการจัดขบวนแห่รอบเมืองโคโลญจ์ จาก Südstadt ไปจบหลัง Dom หรือหน้าโดมเนี่ยแหละ ขบวนแห่นั้นอลังการณ์มาก เริ่มตั้งแถวเดินหัวขบวนตั้งแต่สิบโมงเช้า ไปจบท้ายขบวนตอนหกโมงเย็น แต่ละขบวนก็จัดดอกไม้และขนม ไว้คอยโยนให้คนดูริมทาง พร้อมวงดุริยางค์ หรือวงดนตรี ในขบวนที่ขาดไม่ได้ก็จะมีหุ่นใหญ่ยักษ์ ไว้ล้อเลียนการเมือง กีฬา และสถานการณ์โลก แล้วแต่

ปีนี้บ้านเราไปที่เอเจนซี่ที่เป็นซับคอนแทรคบริษัทที่สามีทำงาน เขาจัดทุกปี เป็นออฟฟิซนี่แหละ แต่มีเทอเรซไปที่ถนนที่ขบวนผ่าน เรียกว่ามีหลังคาคุ้มหัว มีห้องน้ำห้องท่าให้เข้า หนาวก็เข้ามานั่งได้อุ่น ๆ อาหารดี ดนตรีพร้อม แต่อาจจะจัดเป็นปีสุดท้ายแล้ว เพราะตึกที่บริษัทนี้เช่ากำลังจะถูกขาย ไม่รู้ว่าจะย้ายไปอยู่ไหน เรียกว่าต้องซึมซับบรรยากาศซะให้คุ้ม ปุ่นมาอยู่ที่นี่ได้เกือบหกปี สามีได้รับเชิญทุกปี ไปบ้างไม่ไปบ้าง ปีที่ลูกยังเล็ก เคยเอามาทีนึง เข็นรถเข็นเด็กฝ่าฝูงชนเข้ามา ตอนนั้นรู้สึกรันทดมาก ไม่เป็นอันฉลองกันเลยทีเดียว
ปีแรกเลยที่มาอยู่ ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าเขาทำอะไร เพื่ออะไร รู้แต่ว่าแต่งตัวแฟนซีไปฉลอง จำได้ว่าเมามากเลยปีนั้น เพราะไปผับแถวบ้าน ตั้งแต่บ่ายโมง ถึงห้าโมงเย็น ทุกคนเป็นเพื่อนกันหมด คนไม่รู้จักก็มาเลี้ยงเบียร์ ทุกคนคุยกันเหมือนรู้จักกันมานาน ร้องเพลง เต้นรำ จุ๊บ ๆ กันเหมือนคนสนิท บางคนก็เลยเถิดกลับบ้านด้วยกัน ว่ากันว่า เก้าเดือนหลังจากนั้น มีเด็กที่เกิดจากแม่เลี้ยงเดี่ยวจากคาร์นิวาลหลายคน ปุ่นก็ไปกับสามีและเพื่อนอีกคนหนึ่ง ดันไปอยู่สายแข็ง ดึ่มเก่ง ดื่มเร็วทุ๊กคน แล้วเบียร์เคิลช์ เสิร์ฟมาในแก้วขนาด 0.2 ลิตร แก้วนิดเดียว ซดสามทีหมด กระดกตามเขาเหมือนน้ำเปล่า สองชั่วโมงเท่านั้น นางเมาเลยอ่ะ สามีพาเดินกลับบ้าน จำได้ว่าปวดหัวไปสามวัน เข็ดไปเลย

ปีหลัง ๆ ก็ฉลองบ้างไม่ฉลองบ้าง หนีไปเที่ยวที่อื่นบ้าน ยังไม่ค่อยรู้สึกว่ามีส่วนร่วมเท่าไหร่ แต่มันสนุกตรงที่ได้แต่งตัวเป็นคนอื่นนี่แหละ พอมีลูกแล้ว เหมือนจะลืมความสนุกตรงนี้ไปเลย แต่ก็เป็นเวลาสามปีเท่านั้น

ปีนี้แหละ ที่หลาย ๆ อย่างลงตัว ไปอนุบาลลูก มีการแสดงด้วยนะ ลูกไปอนุบาลกลับมาร้องเพลงให้พ่อแม่ฟังทุกวัน เพลงที่เขาซ้อมการแสดงนั่นแหละ มีบอกแม่ด้วยนะ หม่าม๊า คุกเข่านะ แล้วตอนนี้ก็โบกมือได้ ร้องเพลงด้วยหม่าม๊า เคินเล่อ อาลาฟ อ่าลาฟ เคินเล่น อาล๊าฟ
ตอนบ่ายขอให้สามีดูลูก แล้วขอตัวไปพบเพื่อนสาว ๆ ไปดื่ม ไปเต้นรำ สองสามชั่วโมง กลับบ้านมาเล่นกับลูกแล้วส่งลูกเข้านอน

วันจันทร์ไปดูขบวน ได้ถ่ายรูป ได้ลองถ่ายรูปหลาย ๆ มุม โดยไม่ต้องกังวล สามีก็ไปดื่มกับลูกค้า เพื่อนร่วมงาน ลูกก็ดูขบวน กินขนม ข้าง ๆ แม่ สองชั่วโมง เต็มที่ ที่พิเศษคือ หลาย ๆ เพลงที่ได้ยินซ้ำ ๆ ในช่วงคาร์นิวาลมาหลายปีก็เริ่มซึมซับเข้าหัว เริ่มร้องตามได้ ส่วนใหญ่ก็เป็นเพลงความหมายง่าย ๆ เนื้อเพลงตลกบ้าง ลามกมาก บางเพลงแบบลอกเมโลดี้เพลงฮิตมาท่อนนึงซะงั้น คือเอามันส์ไว้ก่อน แอบชอบอยู่เพลงนึง ที่วงดุริยางค์วงนึงเอามาเล่น แล้วคนยืนข้าง ๆ ก็ร้องเนื้อเพลงนี้พร้อมกันกระหึ่ม คือปุ่นเป็นคนแพ้ เสียงคนร้องเพลงพร้อม ๆ กันเยอะ ๆ ได้ยินแล้วจุกอก อยากร้องไห้ ไม่รู้ทำไม ในตอนนี้เองปุ่นก็ได้เข้าใจ คนเยอรมัน พูดถึงเฉพาะในโคโลญจ์นะ ที่อื่นไม่รู้ ที่บางทีเราเห็นเขาซีเรียส พอบทจะลุกขึ้นมาฉลอง แต่งตัวเป็นอะไรที่ไม่ใช่ตัวเอง เขาก็ทำเต็มที่ ออกจะเกินเลยไปด้วยซ้ำ เพราะได้ยินเสียงรถหวอพยาบาลผ่านหน้าบ้าน เพราะคนดื่มกันเกิน (อันนี้ก็เยอะไปหน่อย) ได้เห็นอารมณ์ขัน หน้าเปี่ยมยิ้ม แม้จะเป็นช่วงสั้น ๆ ก็ตาม แล้วรู้สึกว่า เออ เราอยู่ถูกเมืองแล้วว่ะ ครบรสเลย

วันพุธ วันขี้เถ้า (บาทหลวงเอาขี้เถ้ามากาเป็นรูปกางเข็นที่หน้าผากเพื่อล้างบาป) เป็นวันสิ้นสุดเทศกาลคาร์นิวาล พบกันใหม่ปีหน้านะจ๊ะ

เมื่อวานเอารูปถ่ายที่ฝึกถ่ายไว้กลับมาดู รู้สึกชอบมาก ๆ หลายรูปเหมือนกัน