"บัวบานแอร่มแจ่มนัยน์ หฤทัยสว่าง สงบ"




หนังสือกฎแห่งกรรม เล่ม 6
ภาคชีวประวัติ เรื่อง ช้างต้นมงคลชัย
โดย พระครูภาวนาวิสุทธิ์



หลังจากพระนเรศวรทรงแสดงอภินิหารที่อเมริกาแล้ว อาตมากลับมาอยู่ที่วัด วันหนึ่งฝันว่ามีมังกร ๒ หัว วิ่งเข้ามาในวัด

ก่อนหน้านั้นมีเหตุการณ์เกิดขึ้นในวัด มีพระองค์หนึ่งชื่อ ชัชวาลย์ ตอนนี้สึกไปแล้ว พักอยู่ที่หอสมุดนุชประมูล วันหนึ่งหลังจากไปเดินจงกรมกลับมา มีงูจงอางไล่ขับมาเลย

พอเข้าหอสมุดได้ก็ปิดกระจก งูก็ฉกที่กระจก มีพระเห็นกันหลายองค์ พระองค์นี้มีกรรมเคยฆ่างูมาทั้งครอก ตายบ้างไม่ตายบ้าง ความจริงที่วัดอัมพวันนี้จะมีงูจงอางหรือ ?

ก็มีคนมาเล่าให้อาตมาฟัง อาตมาคงคิดถึงงู เลยฝันไปว่า มังกร ๒ หัว มาที่กุฏิอาตมา พอฝันได้ ๗ วัน อัยการชัยวัฒน์ พญ. จิรพร เกตุปรีชาสวัสดิ์ ได้มังกร ๒ หัว จากคนที่ขุดได้จากชายแดนเขมร

คนที่ขุดได้ เขาร้อนอกร้อนใจไม่ทราบว่าจะไปให้ใคร นำมาให้อัยการ ตอนนั้น ๓ ทุ่มกว่าแล้ว เกือบ ๔ ทุ่ม

อัยการนึกถึงอาตมาเลยรีบนำมาให้เลย รูปร่างเป็นอย่างนี้ หนักมาก มีเนื้อทองคำผสมอยู่ ๒๕ เปอร์เซ็นต์ พออาตมาได้มังกร ๒ หัวแล้ว ในไม่ช้า อาตมาก็มีนิมิตว่า ช้างของพระนเรศวรเข้ามาในวัด

อาตมาก็บอกว่า “ช้างเข้ามายังไง”
ช้างก็บอกว่า “จะมาอยู่กับหลวงพ่อ”
อาตมาก็บอกว่า “จะมาอยู่วัดนี้อย่างไร เดี๋ยวก็กินกอไผ่หมด กินต้นไม้หมดน่ะซิ”

อยู่ต่อมาได้ ๗ วัน อาตมากำลังฉันอยู่บนศาลา มีชายหนุ่มคนหนึ่งทราบตอนหลังว่า เป็นผู้จัดการฝ่ายจัดเลี้ยงโรงแรมดุสิตธานี ได้รับอนุมัติจากโรงแรมให้สร้างช้างดอกไม้ต้อนรับชาวต่างประเทศ ในการประชุมธนาคารโลก ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ ระหว่างวันที่ ๗-๑๘ ตุลาคม ๒๕๓๔

เมื่อการประชุมธนาคารโลกเสร็จสิ้นแล้ว เขาก็ไม่รู้ว่าจะนำไปตั้งไว้ที่ไหน มีเจ้าของโรงงานแห่งหนึ่งอยากได้ แต่เขาไม่ให้

เขาเคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับช้าง ได้พบประวัติของอาตมาว่า หลวงพ่อวัดอัมพวัน สิงห์บุรี ไปเรียนคาถาช้าง ช้างตกน้ำมัน กับหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ นึกว่าพระองค์นี้น่าจะเข้าท่า จึงขับรถมาเลย ซึ่งเป็นการมาวัดนี้เป็นครั้งแรก

มาถึงก็แหวกคนเข้ามากราบถวายช้าง ๓ เชือก เป็นช้างทองเหลือง เนื้อสัมฤทธิ์ เป็นของที่ระลึกแล้วก็เล่าความเป็นไปให้ฟัง และถามอาตมาว่า

“หลวงพ่อจะรับไหมครับ ถ้าผมเอาช้างมาถวาย”

อาตมาตื้นตันใจเป็นอย่างยิ่ง นั่งนิ่ง ไม่พูด เขาก็กล่าวอีกว่า

“หลวงพ่อครับ ผมจะเอาช้างมาที่นี่ ทำด้วยโฟม คนอยากได้เยอะ แต่ผมไม่ให้ ผมไม่รู้จักหลวงพ่อหรอกนะ ผมเกิดสังหรณ์ใจ ไปหยิบหนังสือเกี่ยวกับช้างมาเล่มหนึ่ง เปิดอ่านพบประวัติหลวงพ่อพอดีเลย ว่าไปเรียนคาถาช้างตกน้ำมัน จับช้างป่าได้มีหลวงพ่อองค์เดียว ผมจึงมาที่นี่ครับ จะนำช้างมาถวาย”

อาตมาบอก “ตกลง มาเลย”

ไม่ต้องพูดมากหรอก เพราะอาตมาฝันก่อนแล้วว่าเป็น ช้างพระนเรศวรอาตมาตีความได้ ๒ ประเด็น

ถ้าตีความ ช้างคู่บ้านคู่เมือง ช้างเผือก คือ ช้างพระนเรศวร

ถ้าตีความในศาสนาก็เรียกช้าง “ปัจจัยนาคินทร์” เป็นช้างคู่บ้านคู่เมืองของพระเวสสันดร

พออาตมาบอกให้นำมาเลย เขาบอกว่าจะนำมาวันอาทิตย์ อาตมาก็ตกลง แต่แล้วอาตมานั่งสวดมนต์ภาวนา เทพเจ้าของช้างบอกว่า

“วันพฤหัสฯ เป็นวันเกี่ยวดองหมองยุ่งกันกับกรมหลวงชุมพร”

อาตมาจึงบอกลูกศิษย์ให้ทำบายศรีรับมงคล ช้างต้นมงคลชัย จะเข้าวัดวันพฤหัสบดี ลูกศิษย์ก็บอกว่าไม่ใช่วันพฤหัสบดี เขาจะมาวันอาทิตย์ อาตมาก็บอกว่า ให้เชื่อหน่อย ทำรับวันพฤหัสฯ เขาก็ทำให้เรียบร้อย

วันนั้นอาตมาไปงานที่กรุงเทพฯ กลับมาถึงอำเภอบางปะหัน เห็นรถบรรทุกช้าง โชเฟอร์ของอาตมาก็ขับตามช้างมา อาตมาให้ลูกศิษย์นำบายศรีมาให้ตอนบ่ายสี่โมง นำรูปช้างที่ถ่ายจากการประชุมธนาคารโลกมาตั้งพร้อมบายศรี จุดธูปเทียนบูชา

ช้างมาถึงบ่ายสี่โมงพอดี ผู้จัดการมาถึงตกใจ มากัน ๑๙ คน ช่วยกันยกช้างลง เขาบอกว่า

“ผมนัดหลวงพ่อว่าจะมาวันอาทิตย์ แต่ผมนำมาวันพฤหัสฯ”

อันนี้ เป็นเรื่องแปลก อันหนึ่ง แต่ก็ไม่แปลกอะไร คิดหนอมันบอก เกิดประโยชน์นะ ถามลูกศิษย์ดูได้ พวกที่มาวันนั้นได้ขอถวายสังฆทานให้เทวดาช้างด้วย


กราบนมัสการมาด้วยความเคารพ


ภุมวารศุภสวัสดิ์ ปรีดิ์มนัสสวัสดิศรีค่ะ