มาอีกแล้วครับกับ concept เดิม ๆ คือเดินหานางแบบถ่ายรูปรอบ ๆ บ้าน วันนี้จะถ่ายอะไรดีเอ่ย เดินไปสักพัก (ฟังดูเหมือนบ้านใหญ่มาก ๆ เลย) ก็พบกับนางแบบคนแรกที่กำลังเริ่มที่จะบานแล้ว มาดูพัฒนาการของเธอครับ

เมื่อสัปดาห์ที่แล้วเธอมีหน้าตาแบบนี้ อ้อ ! ลืมบอกไปนิดครับว่าชื่อของเธอคือ เข็มแสด (Ascocentrum miniatum) เป็นกล้วยไม้ที่ขยันออกดอกดีครับ ลองสังเกตที่โคนเขาสิครับ จะเห็นว่ามีก้านช่อเก่า ๆ หลายกิ่งทีเดียว



ในสัปดาห์นี้ (ก็หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปนั่นแหละ) สังเกตดูเธอโตขึ้นมากเลย ดอกด้านล่างของช่อเริ่มที่จะบานแล้ว แต่ยังไม่เต็มที่ครับ น่าจะอีกสัก 1-2 สัปดาห์

เข็มแสดต้นนี้ผมซื้อมาจาก งานพระราชวังสวยกล้วยไม้งาม ที่นครปฐมเมื่อต้นเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมานี่เอง งานนี้ผมถ่ายรูปกล้วยไม้มาพอสมควร หากเพื่อนสนใจก็ลองตามไปดูกันนะครับ และงานนี้นี่เองที่เป็นส่วนหนึ่งของแรงบันดาลใจที่ทำให้ผมหันมาสนใจและลองเริ่มปลูกกล้วยไม้ดูบ้าง จากที่เป็นผู้ดูอย่างเดียว ก็เริ่มซื้อหา ค้นข้อมูลในอินเตอร์เนต ศึกษาเรื่องชนิดและสายพันธุ์ต่าง ๆ อ้าว .. ชักจะออกนอกเรื่องวกขอกลับมาที่เข็มแสดกันต่อดีกว่า

รวมเวลานี่ก็ผ่านไป 3-4 เดือนแล้ว เธอก็พร้อมให้ดอกอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้ช่อน่าจะยาวกว่าเดิม เนื่องจากเธอโตขึ้นมากพอสมควรทีเดียวเทียบกับตอนที่ซื้อมา น้องเข็มเป็นกล้วยไม้ประเภทที่ไม่แตกกอครับ เธอจะเจริญเติบขึ้นไปทางยอดอย่างเดียว เช่นเดียวกับกล้วยไม้ตระกูลรากอากาศอื่น ๆ เช่น สกุลช้าง (Rhynchostylis) สกุลแวนดา (Vanda) สกุลกุหลาบ (Aerides) เป็นต้น ในประเทศไทยเราพบกล้วยไม้เข็มอยู่ 4 ชนิดครับ คือ เข็มแดง เข็มแสด เข็มม่วง และเข็มหนู กล้วยไม้สกุลเข็มเหล่านี้ได้มีบทบาทในการเอามาพัฒนาปรับปรุงพันธุ์โดยการผสมข้ามสายพันธุ์กับสกุลอื่น ๆ จนได้เป็นไม้ตัดดอกที่สวยงามที่เราเห็นกัน เช่น กลุ่มมอคคาร่าซึ่งได้จากกันผสมกันของกล้วยไม้ 3 สายพันธุ์ คือ เข็ม (Ascentrum) แวนดา (Vanda) และแมลงปอ (Arachnis) เป็นต้น

เดินต่อไปอีกสักอึดใจหนึ่ง (บอกแล้วบ้านกว้าง) ก็สะดุดเข้ากับฝาแฝดคู่หนึ่ง เธอคือดอกพุดนั่นเอง สองนางนี้กำลังชูช่อล้อแสงแดดอยู่พอดี ก็เลยจับเธอมา post ท่าสักหน่อย ต้นพุดเป็นต้นไม้ที่ปลูกง่ายมากครับ ไม่เรื่องมาก ชอบแดด ผมรดน้ำให้บ้างถ้าหากนึกได้นะครับ คนส่วนใหญ่ชอบปลูกไว้ริมรั้ว ที่บ้านผมมีทั้งแบบดอกซ้อนและดอกลา ผมว่าสวยทั้งสองแบบเลย



พอเดินเลยโค้งดอกพุดมาอีกนิด สายตาก็เหลือบไปเห็นอะไรสีเขียวอ่อน ๆ น่าจะหักมาจิ้มน้ำพริกกิน สาวอีกนางนั่งโปรยยิ้มมาแต่ไกล เธอคือต้นเฟินนั่นเอง


เฟินแบบนี้บางคนอาจมองเป็นวัชพืชก็ได้ ผมว่ามันขึ้นอยู่ที่คนเราไปกำหนดมันเองมากกว่าครับ ต้นไม้เขาก็อยู่ของเขาแบบนั้นมานานแล้ว ราคาค่างวดหรือประโยชน์ใช้สอยมันเป็นเรื่องที่เราไปสวมให้ต่างหาก ดูอย่างต้นลั่นทมสิสมัยก่อนอยู่ได้แต่ในวัดหรือสถานที่ราชการเท่านั้น พอเปลี่ยนชื่อเป็นลีลาวดีก็ได้เลื่อนขั้นมาอยู่ตามบ้านคนจนเดี๋ยวนี้มีกันแทบทุกบ้าน

สาวนางนี้ผมว่าเธอดูสดใสดีครับ คงจะเป็นเพราะสีเขียวใสกับใบบาง ๆ ของเธอยามเมื่อต้องแสงอุ่น เริ่มแรกเธอมาแอบขึ้นใกล้กับพวกเฟินใบมะขามก่อน พอผมเริ่มสังเกตและจับได้ว่าเธอไม่ใช่พวกเดียวกับเฟินใบมะขาม ก็เลยลองงัดมาใส่กระถางดูครับ อาหารของเธอที่ผมจัดให้ก็คือกาบมะพร้าวสับกับใบไม้ผูอย่างละเท่า ๆ กัน คลุกให้เข้ากันก่อนแล้วก็ปลุกเลย ง่ายดีใช่ไหมครับ ดูเธอเองก็น่าจะชอบนะ


ผมจับเธอหันซ้ายหันขวาส่องกับแสงแดดหมุนไปหมุนมาอยู่หลายรอบ ถ่ายไปก็หลายรูปด้วยเช่นเดียวกัน เพื่อน ๆ ชอบเหมือนกับผมหรือเปล่าครับ


รูปสุดท้ายแล้ว จะเห็นว่าเธอคนนี้แอบเอากิ๊กมาไว้ในบ้านด้วย เอาไว้วันหลังจะเขียนเรื่องกิ๊กของน้องเฟินเขาอีกที


วันนี้ขอลาไปก่อน

สวัสดี
มะโรง