ใจ
คุกกี้ : พ่อ......
พ่อ : ......
คุกกี้ : มึงทำเหี้ยอะไรไว้?
พ่อ : ........
คุกกี้ : ทำอะไรไว้มึงรู้ตัวหรือเปล่าไอ้สัด?
พ่อ : ......เรื่องอะไร?
คุกกี้ : มึงอธิบายเรื่องปานวาดมาดิ๊ มันมีคนช่วยบอกให้กูรับรู้มานะ จริงๆกูไม่แน่ใจว่าที่แม่จะตายห่าก่อนมึงเพราะแม่จะเป็นคนจองตัวปานวาดมั้ย แต่มึงเองก็ทำพิรุธมาตลอด เป็นมึงเองที่ทำอะไรไว้ใช่มั้ย มึงรักปานวาดใช่มั้ย? และจองตัว.... และจอยล่ะ หรือปัญหาผู้หญิงมันเปลี่ยน...
พ่อ : .......มึงรักปานวาดเองนะ.......แล้วตอนนั้นมึงกลับไม่ลืมบุ๋มบิ๋มได้จริงใช่มั้ย
คุกกี้ : กูไม่ได้ลืมบุ๋มบิ๋ม ตอนนั้นกูไม่เข้าใจหรอกว่ารักปานวาดแล้วแย่ปานวาดก็ไม่คิด แล้วบุ๋มที่ผู้คนบอกว่าให้กลับไปนี่คือกูนึกว่า.........พ่อ มึงจะดึงตัวปานวาดเข้ามาพัวพันอย่างนี้กูเองก็ไม่ได้คิดอะไรให้มาเป็นคนที่ครอบครองจริงจังนะ กูจะรู้สึกไม่สบายใจถ้าเธอจะเสียใจเพราะกูเหมือนกรณีจอยต้องทุกข์เพราะกู ทำไมพ่อไม่พูดเรื่องพ่อรักปานวาดแล้วทำไมถึงต้องช่วยดึงเธอมา
พ่อ : .......
คุกกี้ : แล้วเราจะแก้ปัญหายังไง
พ่อ : ...........ตกลงมึงยังต้องการปานวาดมั้ย?
คุกกี้มองไปทางอื่น : .........พ่อก็ไม่น่าทำเรื่องเอาไว้เลย .....น่ากลุ้มใจเธอจะเสียใจ .......บุ๋มบิ๋ม......
พ่อ : ปัจจุบัน มึงรักมายนัสใช่มั้ย เธอไม่ใช่คนดีนะ
คุกกี้ : อือ
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [