เมื่อวานอยู่บ้านทั้งวัน วันนี้อยู่นอกบ้านทั้งวัน

วันนี้ออกจากบ้านตั้งแต่แปดโมง เพราะมีเรียนชดเชยตอนเก้าโมงที่อ.แบงค์

ไปเรียนก็เจอนักเรียนคนอื่นมาเรียนชดเชยเหมือนกัน อาจารย์แบงค์ก็มานั่ง ๆ อยู่แถวนั้นเผื่อใครจะถาม แต่ฉันไม่มีอะไรจะถาม เพราะไม่ได้อ่านมาเลยสักนิด... (แอบรู้สึกผิด)

ตอนจะกลับฉันก็ได้คุยกับอาจารย์แบงค์นิดหน่อย เล่าถึงความหนักใจของการสอบครั้งนี้ (แล้วตอนนี้ฉันก็ขี้เกียจของโคตรขี้เกียจเลยในการอ่านหนังสือเตรียมสอบ เพราะพึ่งจะสอบไฟนอลเสร็จมา อารมณ์จะอ่านไม่มี)

เสร็จแล้วฉันก็ไปวาเซดะ ไปนั่งอ่านหนังสือ เพราะที่วาเซดะบรรยากาศมันดีมาก ไวไฟมี ห้องน้ำสะอาด มีเน็ตให้เล่น มีน้ำให้เติม หิวก็ลงไปหาอะไรกินที่ชั้น๑ได้ แล้วยังมีเซนเซย์คนญี่ปุ่นให้ถามอีก ฉันก็เลยมานั่งที่นี่

แล้วนักเรียนที่ฉันต้องไปสอนพิเศษวันนี้ก็ไลน์มาบอกว่าอาทิตย์นี้ขอไม่เรียนนะ (อีกแล้ว นี่ฉันไม่ได้เจอนางมาจะเดือนนึงแล้วนะ) ฉันก็เลยเซ็ง เลยเลิกอ่าน แล้วไป CTW จะไปคืนหนังสือกับจองที่นั่งทำ infographic แล้วก็ไปตัดผมด้วย

หัวมันมาก ไม่กล้าเดินเข้าร้านทำผม ที่ cut & curl น่ะ เห็นรีวิวดี ก็เลยมา มาถึงช่างแต่ละคนสวยสดงดงามมาก ฉันก็หัวมันหน้าสดเข้าไป รู้สึกผิดที่ผิดทางชอบกล แต่เค้าก็ต้อนรับดีนะ 

แย่ตรงที่ต้องนั่งจ้องหน้าตัวเองตอนทำผมนี่แหล่ะ เห็นหน้าตัวเองแล้วรับไม่ได้ หน้าโคตรโทรม นอนดึกหลายวัน น้ำก็ไม่ค่อยได้กิน แถมไม่ได้แต่งหน้าอีก สิวขึ้นด้วย (พึ่งแกะไป เป็นรอยแดงเถือกอยู่บนหน้า) สภาพคือโคตรแย่ อยากเอาปี๊บมาคลุมหัว

ฉันตัดเอาปลายผมที่เสียแตกปลายออกสองนิ้ว แล้วก็เปลี่ยนผมด้านหน้าเป็นแสกข้าง (เพราะฉันตัดผมตัวเองคราวก่อนแล้วมันพัง โดนเพื่อนไล่มาร้านตัดผม ก็พึ่งได้มานี่แหล่ะ)

ออกจากร้านทำผมฉันรับสภาพหน้าตัวเองไม่ได้ ก็เลยไปเซโฟร่า เอาเครื่องสำอางค์ทดลองมาโปะ ๆ หน้าให้มันดูเป็นผู้เป็นคนหน่อย แล้วก็ซื้อลิปมันเขานิดนึงเป็นการตอบแทน

ไป TK จะไปจองคอร์สเรียน ปรากฏว่าไปถึงเค้าบอกว่าเต็มแล้ว ฮือออออ ฉันแอบเอาคอมมานั่งเรียนได้มั้ย ไม่กินของว่างก็ได้ค่ะ หนูอยากได้ความรู้ T T นี่อุตส่าห์ลาเรียนที่โน่นที่นี่ไว้หมดแล้วนะ อดลง แง ๆ ๆ ๆ

ฉันก็เลยไปนั่ง ๆ นอน ๆ อ่านชายไร้สีกับปีแสวงบุญจนจบ แล้วก็ยืมนิยายของมุราคามิอีกเล่มมา คราวนี้เอาเล่มสั้น ๆ อ่านจบได้ภายในหนึ่งวัน (แต่ยังไม่เริ่มอ่านนะ)

พอ TK ปิดฉันก็ไปกินข้าวเย็น วันนี้กินร้านอาหารสุขภาพที่มาเปิดใหม่หน้าคิโนะ รสชาติก็โอเค แต่ฉันสั่งเยอะไป (อีกแล้ว) ส่วนน้ำเต้าหู้ร้านนี้ไม่อร่อยเลย

เข้าไปเดินเล่นคิโนะ ดูหนังสือภาษาญี่ปุ่น แน่นอนว่าฉันไม่ซื้อเพราะหนังสือล้นเต็มบ้านไปหมดแล้ว ไม่ไหวจะเคลียร์ ที่มีก็ไม่อ่าน ที่อยากอ่านก็ไม่มี ตอนจะออกฉันเห็นกระเป๋าขายในคิโนะ โคตรน่ารักมากไม่ไหวแล้ว ฉันก็เลยซื้อกลับมา(มันเป็นกระเป๋าไซต์พอดีใส่โน้ตบุ๊คฉันเลย ฉันก็เลยซื้อ)

กลับถึงบ้านก็เล่นชิโรเนโกะ อาบน้ำ อ่านหนังสือ เข้านอนตอนตีหนึ่ง