รู้สึกแย่มาก เพราะรู้สึกว่าตัวเองยังไม่ได้ช่วยงานเพื่อนเท่าไหร่เลย แล้วก็ฟังไม่รู้เรื่องด้วยว่าเพื่อนพูดถึงอะไรอยู่ ความจริงฉันก็อ่านเนื้อหาที่ต้องเตรียมมาประชุมบ้างแล้วนะ แต่ก็แค่คร่าว ๆ ไม่ได้ลงรายละเอียดลึก แต่เพื่อน ๆ นี่มาจัดเต็มกันมาก ฉันรู้สึกผิดเลยที่ไม่ได้ทำอะไรเป็นประโยชน์กับกลุ่มเลย

งานมีประมาณสี่งาน ยังไม่ได้เซ็ทเดดไลน์เลย ส่วนที่เซ็ทแล้ว (คือศุกร์นี้) ฉันก็ยังไม่ได้ทำ

เนื่องจากฉันกับน้องสาวอยู่บ้านเดียวกัน และอยู่กลุ่มเดียวกัน เราก็เลยมักจะได้ทำงานคู่กันเสมอ ครั้งที่แล้วเราก็ถูกตำหนิว่าทำงานส่งให้กลุ่มไม่ดี (ซึ่งมันก็จริง ๆ แหล่ะ) เฟิร์นเรียนหนักมาก แต่ฉันนี่สิ ไม่ได้ให้ความสำคัญกับการเรียนเลย (คือฉันได้งานทำแล้วไง แถมไม่คิดจะเอาเกรดไปเรียนต่อด้วย) แต่การทำงานชุ่ย ๆ ส่งกลุ่มมันก็ยังน่าเกลียดอยู่ดี รู้สึกผิดมาก 

วันนี้ก็ยุ่งมหายุ่ง ตอนเช้าฉันไปออกกำลังตามปกติที่ฟิตเนต (วิ่งกับเล่นโยคะ) เสร็จแล้วฉันก็นั่งทำงานกลุ่มที่ได้รับแบ่งมา อ่านข้อมูลที่ต้องเอาไปใช้ประชุมกลุ่ม (แต่ก็หลับ ๆ ตื่น ๆ อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเลย ฮือ) แล้วก็ไปเดินดูหนังสือที่ร้านหนังสือ

ร้านหนังสือนี่เป็นสถานที่ที่ฉันชอบที่สุด เพราะมีหนังสือเยอะ และใหม่ เป็นสถานที่ที่สะอาด เรียบร้อย เต็มไปด้วยความรู้ เรื่องสนุกสนาน ฉันชอบไปเดินเล่น ซื้อหนังสือบ้างเป็นครั้งคราว แต่ฉันสังเกตว่าเวลาฉันซื้อหนังสือมาแล้วมักจะเก็บไว้บนชั้น อ่านไม่ค่อยจบ แต่เรื่องไหนที่ฉันยืมจากห้องสมุดมักจะอ่านจบ หรือยืนอ่านในร้านหนังสือก็อ่านจบ ไม่รู้เป็นอะไร

แล้วตอนบ่ายฉันก็ไปเรียนที่มหาลัย วิชา current issues in accounting วันนี้เรียนเรื่อง business combination อันที่จริงฉันก็ไม่เห็นว่ามันจะ current issue ตรงไหนเพราะก็เรียน business combination มาตั้งแต่ปี ๑ แล้ว อีกอย่างหนึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติของธุรกิจป่าวที่จะมีการควบกันบ้าง กินกันบ้าง เพื่อให้ธุรกิจดำเนินหน้าต่อไป

หลังเลิกเรียนก็ประชุมงานกลุ่มนั่นแหล่ะ ความจริงฉันมีซ้อมคอรัสตอนห้าโมงเย็น แต่ประชุมลากยาวจนถึงหกโมงครึ่ง กว่าฉันจะไปถึงชมรมก็หกโมงสี่สิบเกือบห้าสิบ (ซ้อมห้าโมงถึงสองทุ่ม) ฉันกำลังเฟลที่รู้สึกไม่ค่อยได้ช่วยงานเพื่อนเท่าไหร่ แถมยังโดนตำหนิว่าทำงานไม่ดีอีก นี่ตั้งใจจะไปหาเวลานั่ง follow up งานกลุ่มทั้งหมดแล้วอ่านๆ ๆๆๆ ที่เพื่อนทำ จะได้มีความรู้ถ้าหากจะประชุมกันครั้งต่อไป ไม่อยากเป็นปลิงเกาะเพื่อนกิน

ซ้อมวันนี้ไม่โอเคเลย คือมันควรจะ run through ได้แล้วเพราะสิ้นเดือนนี้ก็จะเป็นวันงานแล้ว แต่วันนี้กลับเสียเวลาไปกับการซ้อมพาร์ท กับการปรับโพรเซส แล้วยังเรื่องพิชที่ไม่แม่นกันอีก ลืมเรื่องปรับเพลงไปได้เลย ฉันก็ไม่ได้เป็นนักร้องดีเด่ระดับแนวหน้าของวงอะไรหรอก แต่สมัยก่อนเคยดีกว่านี้มาก เนี่ยวันนี้ฉันก็มาสาย ไม่เป็นตัวอย่างที่ดีให้น้อง ๆ เลย (แต่ก็ติดงานกลุ่มจริง ๆ อ่ะนะ)

หลังซ้อมฉันก็ทัดทานคำชักชวนของพี่เก่าที่มาชมรมไม่ไหว เลยไปกินข้าวที่สามย่านกับพี่ ๆเค้า พี่ปิ่นโตทำงานที่ปตท. (เป็นนักวิจัย) การไปกินข้าวกับเพื่อนก็ได้พูดคุยกันสนุกดี แล้วก็ได้แลกเปลี่ยนความรู้อัพเดทชีวิตกันด้วย

ตอนเพื่อนนั่งกินข้าวฉันก็เอาคอมมาเปิดทำงานกลุ่มต่อ เออ ไม่ได้ว่างไง ต้องใช้เวลาให้คุ้มค่า ก็นี่แหล่ะ ลงโปรแกรม อ่านเคส lehman เยอะจริง ๆ งาน

กินข้าวเสร็จฉันก็ติดรถพี่ปิ่นโตไปลงฟิตเนตที่เอสปานาทรัชดา (ที่ฉันฝากเสื้อผ้ากับรองเท้าไว้เมื่อเช้า) แล้วก็นั่ง mrt กลับบ้าน กลับมาตากผ้า(ที่ใส่เครื่องตั้งเวลาซักไว้เมื่อเช้า) แล้วก็อาบน้ำ แล้วก็ออกไปอ่านหนังสือกับเฟิร์นที่ร้านอาหารที่เปิด 24ชม.แถวบ้าน (โชคดีติ่มซำ)

วัน ๆ หนึ่งก็หมดไปอีกแล้ว นี่ก็จะตีหนึ่งครึ่งละ นอนดีกว่า ฮือออ ดึกกกกก ไม่น่าไปร้านติ่มซำเลยยย ไม่ค่อยได้อ่าน