..
คุณยังเป็นคนแรก ๆ ที่ผมนึกถึงอยู่เสมอ
เมื่อผมคิดหรือตัดสินใจอะไรสักอย่าง
หรือต้องการคนช่วยคิด มักจะเป็นคุณที่ผมนึกถึง
มาแต่ไหน แต่ไร
..
ผมเดินอยู่ในวังวนอันหนักหน่วง
จมอยู่ในกับดักของความคิดที่ไม่รู้แล้ว รู้สิ้น
จนผมต้องเอ่ยปากขอรบกวนเวลาของคุณ
คำพูดหลายอย่างที่นึกถึง บางทีมันก็ไม่มีคำตอบ
คำตอบบางอย่างของคุณ ผมก็ไม่เคยนึกถึงมาก่อน
บางทีเราก็ควรประวิงเวลา
..
ผมบอกคุณไปเมื่อวันเสาร์ ว่า ผมจะมานอนที่นี่
ถึงได้รู้ว่า คุณเองก็จะไปที่อื่น เราต่างมีเส้นทางของตัว
..
เราต่างทำในสิ่งที่ต้องทำ ทำในสิ่งที่อยากทำ
เป็นเวลาที่เรา ต่างก็ใช้คำว่า "หนี" เหมือนกัน
ผมหนีออกจากที่ร้อน ๆ ที่ ที่ทำให้ใจ รุ่ม ร้อน
และผลหลังจากนี้จะเป็นเช่นไร ไม่มีใครรู้คำตอบที่ชัดเจน
แม้ว่าผลจะค่อนข้างแจ่มชัดในใจระหว่างคนสองคน
..
ผมไม่รู้ ว่า คุณจะหนีเรื่องราวร้อน ๆ ได้มากน้อยแค่ไหน
เรื่องราวของแต่ละใจ มันก็เป็นคนละเรื่องคนละแบบกัน
ผมรู้ว่าคุณคงไม่เล่า และคุณก็รู้ว่าผมจะไม่ถามอย่างเช่นเคย
แต่สิ่งเดียวที่รู้ ไม่ว่าจะอย่างไร ผมอยู่ข้าง ๆ คุณเสมอ
..
คุณฮะ
ขอเก็บเกี่ยวความสุขกลับมาให้ได้มากที่สุด เป็นทุนของหัวใจ
และโยนความทุกข์ใจไว้ที่เมืองนู่น ไม่ต้องเอาข้ามน้ำกลับมา
หากจะหลงเหลือบ้าง ก็แค่ให้พอเตือนใจให้รู้สึก
ผมเดินออกมาแล้ว และหวังใจว่าคุณก็คงจะผ่านไปได้เช่นกัน
..
ตอนนี้ที่นี่จะตีสองแล้ว หากการตื่นเช้าของคุณเพื่อเดินทาง
ก็ขอให้เดินทางราบรื่นปลอดภัยไม่เจอฝนนะคุณ
Good luck ฮะ
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [