พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย มหานิบาตชาดก เตมิยชาดกที่ ๑
อานิสสงค์ของการแผ่เมตตาปาฐะ ๑
ผู้ใดไม่ประทุษร้ายมิตร ออกจากเรือนของตน ไปในที่ไหนๆ ย่อมมีอาหารมากมายคนเป็นอันมากย่อมอาศัยผู้นั้นเป็นอยู่
ผู้ใดไม่ประทุษร้ายมิตร ผู้นั้นไปยังชนบท นิคม ราชธานีใดๆ ย่อมเป็นผู้อันชนทั้งหลายในชนบท นิคม ราชธานีนั้นๆ บูชา
ผู้ใดไม่ประทุษร้ายมิตร ผู้นั้นโจรทั้งหลายไม่ข่มเหง พระมหากษัตริย์ ก็ไม่ทรงดูหมิ่นและผู้นั้นย่อมข้ามพ้นศัตรูทั้งปวงได้
ผู้ใดไม่ประทุษร้ายมิตร ผู้นั้นไม่ได้โกรธเคืองใครๆ มายังเรือนของตน ย่อมเป็นผู้อันมหาชนยินดีต้อนรับในสภาทั้งเป็นผู้สูงสุดในหมู่ญาติ
ผู้ใดไม่ประทุษร้ายมิตร ผู้นั้นสักการะคนอื่นแล้ว ย่อมเป็นผูอั้นคนอื่นสักการะตอบ เคารพคนอื่นแลว้ย่อมเป็นผู้อันคนอื่นเคารพตอบ ทั้งเป็นผู้อันบุคคลกล่าวสรรเสริญเกียรติคุณ
ผู้ใดไม่ประทุษร้ายมิตร บูชาผู้อื่น ย่อมได้บูชาตอบ ไหว้ผู้อื่น ย่อมได้ไหว้ตอบทั้งย่อมถึงอิสริยยศและเกียรติยศ
ผู้ใดไม่ประทุษร้ายมิตร ผู้นั้นย่อมรุ่งเรืองเหมือนกองไฟ ย่อมไพโรจน์เหมือนเทวดาเป็นผู้อันสิริไม่ละแล้ว
ผู้ใดไม่ประทุษร้ายมิตร โคของผู้นั้นย่อมเกิดมากมูล พืชในนาย่อมงอกงามผู้นั้นย่อมได้บริโภคผลที่หว่านลงแล้ว
นรชนใดไม่ประทุษร้ายมิตร นรชนนั้น พลาดจากภูเขาหรือพลาดตกจากต้นไม้ ย่อมได้ที่พึ่ง
ผู้ใดไม่ประทุษร้ายมิตร ศัตรูทั้งหลายย่อมไม่ข่มขี่ผู้นั้น เหมือนต้นไทรที่มีรากหยั่งลงมั่นแล้วลมประทุษร้ายไม่ได้ฉะนั้น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [