สุตตนิบาต อัฏฐกวรรคที่ ๔

กามสูตรที่ ๑

[๔๐๘]ถ้าว่าวัตถุกามจะสำเร็จแก่สัตว์ผู้ปรารถนาอยู่ไซร้ สัตว์ปรารถนาสิ่งใด ได้สิ่งนั้นแล้วก็ย่อมเป็นผู้มีใจเอิบอิ่มแน่แท้ถ้าเมื่อสัตว์นั้นปรารถนาอยู่เกิดความอยากได้แล้วกามเหล่านั้นย่อมเสื่อมไปไซร้ สัตว์นั้นย่อมย่อยยับเหมือนถูกลูกศรแทง ฉะนั้นผู้ใดงดเว้นกามทั้งหลาย เหมือนอย่างบุคคลเว้นศีรษะงูด้วยเท้าของตนผู้นั้นเป็นผู้มีสติ ย่อมก้าวล่วงตัณหาในโลกนี้ได้ นรชนใดย่อมยินดีกามเป็นอันมากคือนา ที่ดิน เงิน โค ม้า ทาสกรรมกร เหล่าสตรีและพวกพ้องกิเลสทั้งหลายอันมีกำลังน้อย ย่อมครอบงำย่ำยีนรชนนั้นได้อันตรายทั้งหลายก็ย่อมย่ำยีนรชนนั้นแต่นั้นทุกข์ย่อมติดตามนรชนผู้ถูกอันตรายครอบงำ เหมือนน้ำไหลเข้าสู่เรือที่แตกแล้วฉะนั้น เพราะฉะนั้น สัตว์พึงเป็นผู้มีสติทุกเมื่อ งดเว้นกามทั้งหลายเสียสัตว์ละกามเหล่านั้นได้แล้วพึงข้ามโอฆะได้เหมือนบุรุษวิดเรือแล้วพึงไปถึงฝั่งฉะนั้น ฯ

จบกามสูตรที่ ๑