ทางเดินชีวิตที่ต้องเลือกเอง

เห็นคนอื่น พ่อแม่เขาเข้มงวดเรื่องเรียนหรือเรื่องอื่นๆ
บางทีก็อิจฉา ที่พ่อแม่เราไม่เป็นแบบนั้นบ้าง

แต่ว่าก็ดีใจที่พ่อแม่เราเป็นแบบนี้ ไม่ได้คาดหวังอะไรในตัวเรา
ให้เราต้องเดิน ต้องทำตามที่ท่านหวัง

แต่ท่านให้อิสระในการตัดสินใจทุกอย่าง
ท่านทำให้เรารู้สึกว่านี่มันคือชีวิตของเราจริงๆ
เราทำอะไรก็ได้ เราคิด ตัดสินใจทุกอย่างได้เอง

แต่ก็ยังมีท่านคอยดูอยู่ข้างหลัง คอยให้คำปรึกษา

ตอนเด็กเคยคิดว่าทำไมพ่อกับแม่ต้องมาคอยเข้มงวดขนาดนี้
อยากไปเที่ยวไหน ไม่เคยให้ไป
เพื่อนๆไปเที่ยว ที่นั้นที่นี้ อยากไปกับเขาบ้าง ก็ไม่ให้ไป
ถึงให้ไปก็กำหนดเวลากลับ

จนลืมนึกไปว่า ณ เวลานั้น ทั้งตัวเรา ทั้งเพื่อนเรา มันก็คือเด็ก
ถ้าเกิดอะไรขึ้น คงไม่มีใครสามารถช่วยอะไรได้มากมาย

จนถึงวันนี้ เวลาผ่านไปหลายปี จากจุดนั้น
ท่านไม่เข้มงวดอะไรอีกแล้ว

พ่อแม่ทุกคนก็คงเหมือนกัน อยากเห็นลูกได้ดี เรียนเก่งๆ จะได้มาอนาคต
ถ้าให้นึกดูดีๆ พ่อกับแม่ก็เคยเป็นแบบนั้นเหมือนกัน
เพราะไปผูกกับลูกคนอื่นมากไป เลยอยากให้เป็นแบบนั้น
แต่พอมาคุยกัน ทุกอย่างก็คลี่คลาย
พ่อกับแม่ก็ตามใจ ให้เรื่องทางเดินชีวิตเอง

เราไม่ได้เรียนเก่ง จนเกรดต้องเกิน 3 เหมือนลูกคนอื่น

แต่สิ่งนึงที่เราทำให้พ่อกับแม่มั่นใจได้

คือเราสามารถทำให้ท่านเห็นว่า เราเอาตัวรอดได้ในสังคมนี้ได้
เรามีงานทำทั้งที่ยังเรียนไม่จบ
พยายามเรียนให้จบป.ตรี อย่างที่ท่านต้องการ
และทำงานที่ตัวเองรักไปด้วย

สุดท้ายชีวิตเรามันก็ยังเป็นชีวิตเรา คนอื่นก็ทำได้แค่แนะนำ
แต่ก็แล้วแต่เราว่าจะเลือกเดินตาม หรือ จะเลือกเดินเอง

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2555		2 comments
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2555 21:12:25 น.
Counter : 1089 Pageviews.
Share Tweet