BlogGang.com : : โลมาบินได้ : ฝนจะหยุดตก(1)

อยากเขียน

มิถุนายน 2551

1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

17 มิถุนายน 2551

ฝนจะหยุดตก(1)

ฝนจะหยุดตก(1)

ฝนที่ตกลงมาเริ่มขาดสาย หยดน้ำที่ร่วงลงมาจากรางน้ำฝนสะท้อนแสงไฟจากตึกข้างๆ ฉันยื่นมือออกไปเพื่อสัมผัสกับน้ำฝนที่เพิ่งหล่นมาจากท้องฟ้า มันควรจะเย็น สดชื่น แต่ทำไมฉันไม่รู้สึกอย่างนั้น
มือซ้ายฉันคีบบุหรี่ มันค่อยๆไหม้ไป ดูเหมือนจะไม่แยแสกับฝนที่ตกลงมา ต่างกับฉัน ที่ยังคิดไม่ตกว่าจะทำอะไรในเวลาอย่างนี้
ฉันเข้ามาในห้อง เปิดไฟไล่ความมืดหายไปกับตา... นี่เป็นสัปดาห์ที่สองนับแต่เปิดเทอม ฉันหยิบหนังสือขึ้นมาหลายเล่ม อ่านหน้าปกแต่ละเล่ม และก็เลือกวิชาที่ฉันชอบ ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ้ม
อ่านไปอ่านมา ใจฉันกลับไม่ได้อยู่ที่ตำราเรียน ฉันจึงเริ่มง่วง จึงปิดหนังสือ แล้วซื้อเบียร์มาหนึ่งขวด และเรื่องก็เกิดขึ้น........

ตื่อ.. ดึ๊ด . ตื่อ...ดึ๊ด เสียงโปรแกรมแชทชื่อก้องโลก msn ดังขึ้นใน labtop
..สวัสดีคับ
..หวัดดี
..เธอชื่ออะไรหรอ
..??
..??
ยี่สิบนาที่ผ่านไป.....
..เราขอเบอร์เธอได้มั้ย
..08
..7
...เร็วดิ เราจะปิดคอมแล้วนะ เดี๋ยวป้าดึงปลั๊กออก
..087xxxxxxx
..ห้าๆๆ แล้วเราจะโทรไปนะ บาย
..บายค่ะ

เราคุยโทรศัพท์กันตั่งแต่วันแรกที่คุยเอ็มกัน ฉันว่า มันคงเป็นเรื่องปกติที่วัยรุ่นสมัยนี้ใช่สือนี้ในการติดต่อหาเพื่อนเวลาเหงา
ฉันก็เป็นอย่างนั้น เธอบอกว่าเธอไม่เคยให้เบอร์ใครเลย ในตอนนั้นฉันคิดว่า ใครๆก็พูดแบบนั้นแหละเพื่อทำให้ตัวเองดูสำคัญ และฉันดูเป็นคนพิเศษ ในวันแรก เราคุยกันได้ไม่นาน เธอก็บอกมีสายซ้อน เพื่อนโทรมา ฉันก็เลยต้องวางสายไป
เราคุยกันได้แค่สองวัน ฉันรู้สึกว่า ฉันชอบเธอเอามากๆ แต่ฉันไม่รู้ว่าเธอคิดอย่างไง เราแลกกันดูไฮห้า(ห้าๆๆๆ)
มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันมีอะไรทำ มากกว่า กิน นอน เล่นเกมส์ ถึงจะเป็นเวลาแค่สองวัน ตอนนั้นฉันเผลอคิดถึงเธอโดยไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ จะว่าไปแล้ว นับว่าเป็นเวลาที่ดีเอามากๆเลยก็ได้ ความรุ้สึกของฉันมันแปลกๆ ในตอนแรกที่ฉันไม่เชื่อว่าเธอให้เบอร์ฉันคนเดียว มันคงเป็นมุขแหละ ฉันคิดว่าก็คงเหมือนคนที่ฉันเคยคุยด้วย(แต่ฉันก็ไม่ได้ขอเบอร์คนที่คุยกันแบบนี้มานานแล้วนะ) พอเราคุยสนิทกันมากขึ้น ฉันเริ่มแน่ใจว่าเธอไม่ได้โกหก เธอเป็นคนที่ค่อนข้างติงต๊อง คงจะหาคนคุยด้วยยาก ฉันก็เหมือนกัน ปกติจะคุยกับใครได้ไม่นาน
เพื่อนๆรู้มั้ย เธอเป็นคนที่โกรธใครไม่เป็น หน้าเธอจะยิ้มอยู่ตลอดเวลา เห็นแล้วน่าแกล้งมากมาย คนที่ที่ทำงานก็จะชอบแกล้งเธอ เธอจะเอามาเล่าให้ฟังบ่อยๆ ทุกครั้งที่เราคุยกันจะมีแต่เสียงหัวเราะ และรอยยิ้ม เวลาฉันคุยกับเธอ ฉันต้องแอบคุย เพราะกลัวคนผ่านไปผ่านมาจะคิดว่าฉันบ้า นั่งยิ้มคนเดียว เดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวหัวเราะ อิๆ เหมือนตอนนี้
เวลาเราคุยกัน เธอจะบอกว่า ..”เธอพูดอย่างนี้นะ” เวลาคุยเอ็มให้ใส่effect ตามไปด้วย เธอชอบพิมว่า “ห้าๆๆๆ”
แทน 555+ เพราะเธอใช้โน๊ตบุ๊ค เธอบอกว่ามันเปลี่ยนภาษายาก
วันหนึ่งฉันเริ่มไม่แน่ใจอะไรบางอย่าง คนน่ารักแบบนี้น่าจะมีแฟนแล้ว ฉันก็เลยถามเธอไป เธอตอบกลับมาว่า “เธอมีแฟนแล้ว” ตอนนั้น ฉันรู้สึกเสียดายเล็กน้อยที่คงหมดโอกาสได้จีบเธอแล้ว
แต่เรื่องมันไม่จบอยู่แค่นั้น!!
ตอนต่อไป ฉันจะไม่แค่เสียดาย แต่อาจจะ มีความสุข รังเร ขอบคุณ หรือแม้กระทั่งเสียใจ
อะไรมากมายที่ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าฉันควรจะทำอะไรต่อไป เรื่องราวมันไกลเกินกว่าที่ฉันคิดไว้ซะแล้ว
เอาไว้วันหลังที่ ฝนขาดสาย น้ำหยดจากหลังคา บุหรี่ใกล้หมดมวน และก็เบียร์ซักขวด (ห้าๆๆๆ) ฉันคงจะเล่าเรื่องนี้ต่อได้ ซึ่งจนถึงตอนนี้ มันก็ยังไม่จบซะที
“ฉันหวังให้มันจบ แต่ทำไม เธอไม่ยอมให้มันจบ เธอใจร้ายเหลือเกิน”

Create Date : 17 มิถุนายน 2551

Last Update : 17 มิถุนายน 2551 13:05:35 น.

5 comments

Counter : 354 Pageviews.

โดย: คนทุ่งบางเขน

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:14:08:23 น.


มาทำความรู้จัก และทักทายค่ะ มีความสุขมากๆค่ะ

โดย: ยายกุ๊กไก่

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:14:40:33 น.


ขอบคุณมากนะคะ สำหรับคำอวยพร ยังไงก็ขอให้คุณโลมาบินได้ มีสุขภาพแข็งแรง แล้วจะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆค่ะ