Bloggang.com : นางฟ้าปากกว้าง : ละครที่มูฟออนยาก 2

ละครที่มูฟออนยาก 2

ผ่านเรื่องนักแสดงไป มาที่ข้อ 2 บทละคร
ไม่ว่าจะเป็นบทละครที่เคยตีพิมพ์เป็นเล่มเป็นนิยายมาก่อน หรือว่าเขียนขึ้นมาใหม่
คนเขียนบทละครถือว่ามีส่วนสำคัญที่สุดในการสร้างความไม่มูฟออนให้ละครเรื่องนั้นๆ
เท่าที่เห็นคนเขียนบทละครมักจะทำงานอย่างใกล้ชิดกับผู้กำกับ
มีเหตุฉุกเฉินอะไรก็มีการขอให้แก้บทกันอย่างกะทันหัน ก็เห็นกันบ่อยๆ
ที่เท่สุดๆ ก็ vincenzo นี่ไง ประกาศของดการออกอากาศไปสองอาทิตย์ (อ้อ การถ่ายทำไปออกอากาศไปไม่ใช่มีเฉพาะที่ประเทศเรานะจ๊ะ ที่เกาหลีก็เป็นบ่อยๆ หลายๆเรื่องทีเดียว)
เหตุที่งดเพราะคนเขียนบทอยากเขียนตอนจบให้ดีที่สุด ให้สมกับที่แฟนๆคาดหวัง.... งี้ก็ได้เหรอวะ 555 เออ มันสดดีจังอ่ะ
ละครไทยอย่างบุพเพสันนิวาส แม้ว่าจะมาจากหนังสือที่สนุกอยู่แล้ว
แต่พอมาทำละคร ได้นักเขียนฝีมือดีอย่างคุณศัลยามาเขียนบทละคร
เรื่องราวจึงพริ้วไหว รื่นรมย์ สวยงามแม้จะเป็นละครอิงประวัติศาสตร์
แต่ก็ไม่ได้เครียดจนคิ้วขมวด เพราะมีการสอดแทรกมุกตลกแทบจะทุกตอน
หมอยาท่าโฉลงก็อีกเรื่อง มีมุกตลกที่เป็นคลิปไวรัลเยอะแยะไปหมด
ละครดีไม่จำเป็นต้องเครียด การใส่มุกตลกให้ถูกจังหวะจะโคน เป็นศิลปะชั้นสูงที่ต้องใช้ฝีมือและ sense of humor อย่างมาก
ซึ่งบทละครที่มีทิศทางของโครงเรื่องชัดเจนและแทรกไปด้วยอารมย์ขัน มักจะถูกพูดถึง และประสบความสำเร็จ

เมื่อพูดถึงบทละครแล้ว คงหนีข้อ 3 ไปไม่ได้ นั่นคือ.... ผู้กำกับ
จริงๆคนเขียนบทกับผู้กำกับน่าจะต้องทำงานใกล้ชิดกันมาตั้งแต่แรก
เพื่อให้เข้าใจทิศทางของละครเรื่องนั้นๆ ไปในทางเดียวกัน
แต่ผู้กำกับยังต้องทำงานร่วมกับนักแสดงและทีมงานฝ่ายต่างๆ อีกมากมายที่หน้างาน
ซึ่งเท่าที่เห็นผู้กำกับมีประมาณสองสามแบบ

แบบแรกคือขึ้นหิ้งไปแล้ว เป็นแบบปูชนียบุคคล ซึ่งนักแสดงล้วนอยากร่วมงานด้วย
แบบนี้เราจะเห็นลายเซ็นที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวชัดเจนในงานของเค้าคือผู้กำกับจะเป็นคนควบคุมทิศทางการแสดง ควบคุมมู้ดของละครทั้งเรื่อง นักแสดงจะแสดงและเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เป็นไปตามฟีลของผู้กำกับ ซึ่งจะประสบความสำเร็จหรือไม่ ....อันนี้ต้องแล้วแต่ดวง 555 คนดูเดี๋ยวนี้จับทางยากซะด้วย
แต่พวกนี้ก็จะมีฐานแฟนคลับที่ติดตามกันมา และพร้อมสนับสนุนกันอยู่มากพอสมควร ถ้าจะยกตัวอย่างก็คงต้องยกของบ้านเรานี่แหละ เช่น หม่อมน้อย พี่บอย ถกลเกียรติ พี่อ๊อฟพงษ์พัฒน์ ของเกาหลีหรือจีน ไม่ขอพูดถึง....เพราะไม่รู้จักเลยซ้ากคน 555

ประเภทที่ 2 ก็น่าจะตรงข้ามกับประเภทแรก คือมือใหม่ ใหม่สุดๆ อาจจะเพิ่งเป็นผู้กำกับไต่เต้ามาจากผู้ช่วย หรืออาจจะเป็นนักแสดงที่ผันตัวมาเป็นผู้กำกับ
พวกนี้เป็นสายเกรงใจ เพราะใหม่มา อาจจะตีความไปตามบท ตามแนวของละคร แบบตรงไปตรงมา อาจจะได้ศักยภาพของนักแสดงมาช่วยให้งานสมบูรณ์ขึ้น แต่พวกนี้มักจะจริงจัง ไม่ค่อยได้เห็นลูกเล่นอะไรแพรวพราวมากนัก ก็แหง ... มือใหม่ก็ต้องระมัดระวังกันหน่อย จะให้ล้มตั้งแต่เรื่องแรกก็คงจะไม่ไหว แต่หลายคนก็ทำเรื่องแรกได้ไม่เลว และก็จะได้รับการยอมรับในเรื่องต่อๆไปได้ไม่ยาก

ส่วนประเภทสุดท้าย อันนี้ส่วนตัวชอบมาก คิดว่าในบ้านเราก็คงมีหลายๆๆๆคน แต่เราไม่รู้จัก ไม่เคยเห็น เอาเป็นขอไปทางเกาหลีที่เห็นเบื้องหลังมาเรื่องละเป็นสิบๆคลิปละกัน
(อิชั้นนี่เป็นพวกเพ้อคลั่งในการดูเบื้องหลังการถ่ายทำมากๆๆๆๆๆๆ ฟังก็ไม่ออก ขอแค่ได้ดู หัวเราะไปกะเค้าทั้งๆที่ไม่เข้าใจอะไรเลย 555)
เอา ผกก. Goblin ก่อนเลย ไม่ได้รู้ประวัติเค้าหรอกนะ แต่เห็นการทำงานมาหลายคลิป คือเรื่องนี้มีกงยูใช่มะ กงยูขึ้นชื่ออยู่แล้วเรื่องการตั้งใจทำงาน การสวมวิญญาณตัวละคร เรื่องนี้บังเอิญมีบัดดี้อย่างดงวุค เท่าที่เห็นคือขายของให้ผกก.กันสนุกไปเลย ผกก.เองก็เปิดโอกาสให้ขายและก็ซื้อค่อนข้างเยอะซะด้วย อาจจะเพราะเรื่องนี้มีฉากที่เป็น comedy ค่อนข้างเยอะ การเล่นฉากตลกให้คมและขำไม่ใช่เรื่องง่าย แต่กงยูกับดงวุครวมถึงน้องด๊อกฮวา โดยความร่วมมือของผกก. ก็เรียกว่าเอาอยู่ทุกฉาก ซึ่งเราว่า คลิปที่ถูกตัดมาสั้นๆ ส่วนใหญ่เป็นฉากตลกๆพวกนี้ทั้งนั้น
พอคนได้เห็นฉากพวกนี้ ก็จะอยากตามไปดูเรื่องเต็มๆ ทำให้ละครประสบความสำเร็จเฉ้ย
แม้ว่าดูแค่โปสเตอร์โปรโมทและอ่านชื่อเรื่องแล้ว
ยังไงก็ดูไม่ออกจริงๆว่าจะตลกตรงไหนได้
เอ้า!!!ฉากตลกก็ตลกเฉ้ย ฉากเศร้าก็ร้องไห้ท่วมจอ
โว๊ะ อันนี้ยอมรับทั้งนักแสดง คนเขียนบท และ ผู้กำกับเลย
นอกจาก goblin แล้ว vincenzo ซึ่งมีจุงกิอยู่นั้น เท่าที่รู้มา ผกก. ก็เป็นคนมีฝีมือมาก อ้อ นางเป็นผู้หญิงด้วยนะ แต่มากำกับละครสายโหด มาเฟียอิตาลีงี้ เก่งจัง
นางค่อนข้างเป็นผู้กำกับที่ใจกว้าง
ยอมให้นักแสดงเล่นไปตามใจอยากอยู่เสมอ และฉากหลายๆฉากที่ติดตาคนดูและตลกมาก ก็เป็นการยอมปล่อยให้นักแสดงได้อิมโพรไวส์คือเล่นสดโดยไม่มีในบท ซึ่งนักแสดงเรื่องนี้ก็ดันสนิทกันมากๆ
ฉากอิมโพรไวส์ทีไรคือฮาแบบไม่มีอะไรกั้น เช่นฉากที่จุงกิถูกถ่ายรูปเอาไปโปรโมทบริษัทบอลลูนบายบาย นั่น ก็ไม่มีในบท จับเนคไท มองบน หยิบลูกโลกคือนักแสดงคิดเองเล่นเองไปเรื่อยจนกว่าจะคัท
เอาจริงๆ นักแสดงเองก็มีไหวพริบมาก เล่นไปต่อมุกกันไปไม่เคอะเขิน โถ!คุณมาเฟีย ทำไปด้ายยยยยยย 5555
แล้วก็ยังมีอีกหลายฉากเลยที่จุงกิเองบอกว่าอยากให้ใครทำแบบนั้น ทำแบบนี้ ซึ่งผกก.เองก็ยอมรับฟัง อะไรให้ได้ก็ให้ อะไรเกินไปก็บอกว่าไม่อาวววว 555
แต่บางทีก็ไม่อาจต้าน ซงจุงกิผู้มีฉายาในกองว่า "หัวหน้าห้องซง"
ผู้ควบคุมทุกอย่าง ทุกผู้ ทุกคน แต่ทุกคนก็รักนางนะ
มีอีกคน คิมซูฮยอน พระเอก It's okay to not be okay
ได้ไปเห็นคลิปเบื้องหลัง ผู้กำกับน่ารักมาก พระเอกบอกว่าจะทำแบบนี้ แบบนั้น ตรงนี้น่าจะเป็นฉากหลังของคนนั้น แสงตรงนี้เยอะไปควรหลบมาตรงนี้ โอ๊ย ผกก.รับฟังทุกสิ่งอย่าง
นี่สินะ กองละครที่สนุก มีความสุขในการมาถ่ายทำ ที่นักแสดงพูดถึง
นอกจากเพื่อนร่วมงานแล้ว บรรยากาศการทำงานและการให้เกียรติ ให้การยอบรับฟังความเห็นซึ่งกันและกัน ก็ทำให้งานมันสนุกแม้จะไม่ได้ตั้งใจ แต่มันส่งผ่านมาถึงคนดูได้เฉยเลย

อ้อ ...เรื่องสำคัญ ที่เราเห็นว่าละครที่เราชอบๆๆๆเกือบทั้งหมด ทำไมถึงประสบความสำเร็จอ่ะนะ
เราว่า...เพราะมันไม่มีตัวอิจฉาว่ะ
เราสังเกตเรื่องที่เราชอบ แทบทุกเรื่อง ไม่มีนางอิจฉาเลยซักเรื่องเดียว
อาจมีตัวร้ายบ้าง เพื่อให้เรื่องมันมีสถานการณ์
แต่อีตัวร้ายเสียงแปร๋นๆ มาคอยเกาะแข้งเกาะขาพระเอก
แบบที่เห็นในบ้านเราน่ะ ไม่มีเลย ไม่ว่าจะเป็น
Goblin, เลขาคิม ,coffee princes ,The King ,dots vincenzo บุพเพสันนิวาสหรือหมอยาท่าโฉลง ไม่มีตัวพวกนั้นจริงๆ
พอไม่มีประเด็นเรื่องการแย่งชิงผู้ชาย ละครก็ดูสนุกขึ้นโขเลยเนอะ...ว่ามะ

Create Date : 10 พฤษภาคม 2564

Last Update : 12 พฤษภาคม 2564 0:14:48 น.

0 comments

Counter : 487 Pageviews.