Bloggang.com : วรดา : เหงา ไม่เข้าใจ

Well Come to My Blog

พฤษภาคม 2549

	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31

27 พฤษภาคม 2549

เหงา ไม่เข้าใจ

.......เหงา ไม่เข้าใจ

..........รถไม่มีคนขี่ น้ำไม่มีปลาเกิด
เหล้าไม่มีที่เปิด คิดคิดดูเอาเถิด
มันเสียชาติเกิดแท้แท้

แขนไม่มีคนเกี่ยว นึกว่าเดี๋ยวได้แน่
เผลอแป๊บเดียวก็แก่ อยากมีคนดูแล
ถึงรู้ว่าสายเกินไป

ไม่ได้หยิ่งจริงจริง มันยังไม่เจอะอย่างเขา
ไม่มีใครเอา มันเลยต้องเหงา เข้าใจ
หน้าต่างประตูมาดูยังเปิดเอาไว้
ให้คนที่อยากเข้ามา

กลางวันทำงาน กลางคืนนั่งทำใจ
เวลาเจอใครมีแฟนก็อิจฉา
คนดีคนใดก็ไม่เห็นมีมา
ทำไมหายากเย็น เข็ญใจ

ตะโกนดังดังไม่อยากนั่งบนคาน
มันมีอาการ อยากเกี่ยวก้อยกับใคร
บางทีคนเราก็แอบเหงาไม่เข้าใจ
กำลังอยากมีใครไว้ให้กอด

ของก็ขึ้นราคา หาไม่พอค่าจ่าย
หารสองคนพอได้ ช่วยช่วยแชร์กันไป
ได้ช่วยกันจ่ายช่วยรับนะ

เที่ยวทุกคืนหรือเปล่า
เขาว่าเมาให้หลับ หาสักคนช่วยขับ
เผื่อคออ่อนคอพับ
จะได้ถึงบ้านปลอดภัย จ้ะ

ไม่ได้หยิ่งจริงจริง มันยังไม่เจอะกับเขา
ไม่มีใครเอา มันเลยต้องเหงา เข้าใจ
หน้าต่างประตูมาดูยังเปิดเอาไว้
ให้คนที่อยากเข้ามา

กลางวันทำงานกลางคืนนั่งทำใจ
เวลาเจอใครมีแฟนก็อิจฉา
คนดีคนใดก็ไม่เห็นมีมา
ทำไมหายากเย็นเข็ญใจ

ตะโกนดังดังไม่อยากนั่งบนคาน
มันมีอาการ อยากเกี่ยวก้อยกับใคร
บางทีคนเราก็แอบเหงาไม่เข้าใจ
กำลังอยากมีใครไว้ให้กอด

อยู่คนเดียวมันเหงา เข้าใจ ดีกว่าคนใจร้ายเข้ามา
มาทำให้เจ็บ ให้มีน้ำตา ให้ผิดหวังฟรีฟรี

เพราะเราเกิดมากับใจที่เหนื่อยล้า
เพื่อตามหา ที่พัก พิงใจ ที่ใครสักคน
เมื่อค่ำคืน ที่มันเหงา ได้ผ่านพ้น
เราจะพบกับรุ่งเช้า อันอำไพ

กลางวันทำงานกลางคืนนั่งทำใจ
เวลาเจอใครมีแฟนก็อิจฉา
คนดีคนใดก็ไม่เห็นมีมา
ทำไมหายากเย็น เข็ญใจ

ตะโกนดังดังไม่อยากนั่งบนคาน
มันมีอาการ อยากเกี่ยวก้อยกับใคร
บางทีคนเราก็แอบเหงาไม่เข้าใจ
กำลังอยากมีใครไว้ให้กอด

*****...............สีเขียว