BlogGang.com : : Wobbegong : NZ by Motorhome – Day 1– ข่าวร้ายจากเมืองไทย เมื่ออยู่ห่างบ้าน

NZ by Motorhome – Day 1– ข่าวร้ายจากเมืองไทย เมื่ออยู่ห่างบ้าน

16 กันยายน 2550
การเดินทางครั้งนี้ เริ่มต้นขึ้นตอนเวลาประมาณ 09:30 น.
ด้วยรถลิมูซีนที่เรียกโดยสิทธิของบัตรเครดิตที่ถืออยู่ (Citibank Platinum Select)
ผู้ถือบัตร 1 คน มีสิทธิเรียกใช้รถบริการ “ส่ง” ที่สนามบิน ได้ ปีละ 1 ครั้ง

พอดีว่า ที่บ้านผมมีคนถือบัตรที่ว่านี่ 2 คน ก็เลยเรียกมา 2 คัน เพราะเห็นกระเป๋าแล้วรู้ว่าคันเดียวไม่พอแน่ๆ
แต่รถ 2 คัน คนเรียกกลับบอกให้ไปกันคนละทางจากที่บ้าน
(คันนึงวิ่งทางธรรมดา อีกคันวิ่งทางมอเตอร์เวย์ แต่สุดท้ายแล้วถึงสนามบินต่างกันแค่ 2-3 นาที)

เราถึงสนามบินเวลาประมาณ 10:30 เป้าหมายของเราในขั้นแรกนี้ คือเช็คอินสายการบินสิงค์โปร์แอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ SQ 975 จากกรุงเทพ ไปสิงค์โปร์ กำหนดออกเดินทางเวลา 13:10

เคาน์เตอร์เช็คอินที่สุวรรณภูมิ เปิดให้เช็คอินก่อนเวลาออกเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่ง เลยต้องนั่งรอกันไปก่อน...

สุวรรณภูมิวันนี้ คนเยอะน่าดูชม เคาน์เตอร์ไหนๆ ก็คนแน่นทั้งนั้น แถมมีกลุ่มถ่ายละคร หรือถ่ายโฆษณาก็ไม่ทราบ มาตั้งกองถ่ายอยู่ทางด้าน Row U
พอได้เวลาเช็คอิน จึงยื่นตั๋วไปทั้งสองเที่ยวบิน SQ 975 BKK – SIN และ SQ 297 SIN – CHC (สิงค์โปร์ – ไครส์เชิร์ช)
จากนั้น ก็ไปผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง ก็ได้มีเรื่องสนุกๆ มาเล่าตั้งแต่แรกเลยครับ
เพราะว่าเจ้าหน้าที่ ตม. เคาน์เตอร์ที่พวกผมเข้าไป ไม่ทราบว่าทำงานหนักเกินไปหรือเปล่า
พูดอะไรก็ไม่รู้อยู่คนเดียว กลุ่มผม 4 คน พี่ท่านพูดอยู่คนเดียว 4 เรื่อง ไม่ซ้ำกัน..

เข้าสนามบินสุวรรณภูมิแล้ว ก็พบกับ ปฏิมากรรม “กวนเกษียรสมุทร” ที่ตั้งตระหง่านต้อนรับอยู่หลังด่าน ตม.

เดินไปเดินมาอยู่ใน Duty Free ของไทย... พี่สาวผมไปแหมะอยู่ที่โซนเครื่องสำอางค์เสียนาน.. หมดไปหลายอยู่..

จนเกือบๆ ได้เวลาขึ้นเครื่อง เราก็มาเดินไปที่เกท D6 เพื่อจะรอขึ้นเครื่อง ตอนผ่านจุดตรวจกระเป๋าก่อนขึ้นเครื่อง ก็ตามปกติที่ว่าจะต้องถามว่ามีของเหลวอะไรหรือเปล่า ในกระเป๋าส่วนกลางของบ้านผม มี “น้ำมะขามเปียก” ที่แม่กะว่าจะเอาไปทำแกงส้ม... ก็เปิดให้เขาดู
ส่วนกระเป๋าใบอื่น ก็ผ่านไปตามปกติ เพียงแต่กระเป๋าของผมเอง ที่ใส่พวกอุปกรณ์กล้องใต้น้ำ ถูกเรียกให้ขอเปิดดูอีกใบหนึ่ง เพราะเจ้าหน้าที่สงสัยว่าข้างในมันเป็นอะไรกันแน่

SQ 975 ตามประสาไฟลท์ไปสิงค์โปร์ เครื่องค่อนข้างเต็ม ที่นั่งของพวกเราอยู่ตรงแนวหลังปีกเล็กน้อย
เครื่อง push back ออกมาตรงเวลา (จะก่อนสักนาทีด้วยซ้ำ) แต่ต้องไปรอคิวเทคออฟ เพราะมีเครื่องที่จะลงติดๆ กัน 3 เครื่อง ทำให้เวลาเทคออฟจริงช้าไปประมาณ 10 นาที

ไฟลท์นี้ อาหารบนเครื่องมีข้าวกับแกงมัสมั่นไก่ หรือพาสต้า+ปลาอบเนย ตัวอาหารหลักก็รสชาติปกติ แต่ที่พวกเราชมกันเปาะ คือ ยำวุ้นเส้นที่เป็นเครื่องเคียง รสชาติจัดจ้านน่าดูครับ

แต่ที่เซ็งหน่อยๆ ก็คือ เสิร์ฟอาหารค่อนข้างช้า เพราะว่าหลังจากบินขึ้นแล้ว เครื่องเจอหลุมอากาศเกือบตลอด
แอร์ได้แต่แจกถั่ว กับน้ำรอบแรก แล้วก็ต้องนั่งยาว...

เครื่องลงที่สิงค์โปร์ประมาณ 17:00 ก็เลยเดินเล่นอยู่ที่ชางฮีอีกร่วมๆ 2 ชั่วโมง ก่อนที่จะเตรียมตัวขึ้น SQ 297 เพื่อบินไปต่อไครส์เชิร์ช
ิ

ระหว่างที่กำลังรอเครื่อง เราเห็นป้ายไฟล์ทของ Silk Air ที่จะไปภูเก็ต เกิดดีเลย์ ครั้งแรกก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องปกติธรรมดา
แต่ระหว่างที่เดินอยู่ที่ชางฮี ได้ยินฝรั่งคนหนึ่งพูดโทรศัพท์ ว่ามีเครื่องบินตกที่ภูเก็ต
เลยรอจังหวะให้เขาโทรเสร็จ แล้วเข้าไปถาม เขาบอกว่า เครื่องของ วัน-ทู-โก ตกที่ภูเก็ต ตอนนั้นเขายังไม่รู้ว่าเกิดอะไรบ้าง หรือตกอย่างไร
ในสนามบินส่วนอื่นๆ ก็ไม่มีทีวีเลย (มีแต่เปิดพวกช่องกีฬา ตาม Sport bar) จนกระทั่งเราได้เข้ามารอในเกทนั่นละ ถึงมีข่าว CNN ออก ว่าเครื่องของวัน-ทู-โก ตกที่สนามบินภูเก็ต บนรันเวย์ โดยคาดว่าจะเกิดเพราะสภาพอากาศไม่ดี ลงแล้วไถลออกนอกรันเวย์
ขอแสดงความเสียใจกับผู้สูญเสียด้วยครับ

อ้อ... ตอนผ่านเข้าเกท ก็เหมือนกัน คือ ต้องเอาโน้ตบุคออกมาแสกนต่างหาก (ทำไมกันหว่า) และกระเป๋าผมก็โดนเช็คเรื่องอุปกรณ์กล้องใต้น้ำอีกแล้ว...
เราได้ขึ้นเครื่อง SQ 297 SIN – CHC ประมาณทุ่มเศษๆ (เวลาสิงค์โปร์) ไฟลท์นี้ บิน 10 ชั่วโมง
เครื่องขึ้นมาได้ ก็เริ่มเสิร์ฟถั่ว กับเครื่องดื่ม พร้อมทั้งแจกเมนูอาหารบนไฟลท์ ในเมนู มีรายการเครื่องดื่มอยู่ด้วย เห็นว่ามี Singapore Sling ก็เลยสั่งมาลอง (แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมาครับ - แก้ตัวขากลับละกัน)

เจอรูปในกล้องพี่สาว Singapore Sling เป็นเครื่องดื่มที่จัดว่าเด่นมากของสายการบินนี้ ผสมสำเร็จไว้เป็นขวด แค่เอาน้ำสัปปะรดผสมเพิ่มเข้าไปอีกอย่างเดียว

ข้างๆ ผม เป็นคู่สามีภรรยาเกษียณอายุแล้วจากเดนมาร์ก จะไปเที่ยวนิวซีแลนด์ด้วย Motorhome เหมือนกัน แต่เขาเที่ยวร่วม ๆ 20 วัน โดยจองทุกอย่างมาจาก Denmark พักที่สิงค์โปร์คืนนึง แล้วถึงไปที่นิวซีแลนด์
(แง่ง อิจฉาคนไม่ต้องทำงาน)
เลยได้คุยกันพอสมควร...

อาหารมื้อเย็นบนไฟลท์นี้ เสิร์ฟตรงเวลาครับ (ถึงมีหลุมอากาศบ้างก็เถอะ) รายการที่มีให้เลือก คือ ข้าวกับเนื้ออบ และ ข้าวกับไก่ผัด “Kung Pao” (คล้ายๆ กับผัดน้ำพริกเผา) เครื่องเคียง เป็นแซลมอนรมควัน อร่อยอีกแล้วครับ...

แซลมอนรมควัน

ตบท้ายมื้อเย็น ด้วยไอศครีมวอลล์ แม็กนั่ม... อืมมม ไม่ได้กินมานาน...
จบวันแรกของการเดินทาง....

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2551 0:40:59 น.

0 comments

Counter : 4063 Pageviews.