แด่ "ไทเมือง"
. พระมะแหล แถไถ มะไหลเถือง ลุงไทเมือง เคืองใคร มาไล่แถ ไม่ยอมอยู่ เลี้ยงหลาน คลานงอแง มาวอแว แถไถ ไถลกิน . ตั้งกระทู้ ล่อเป้า เอามามั่ว ตั้งใจยั่ว พวกเรา เข้ามาดิ้น รัวคีย์บอร์ด ตอดด่า จนชาชิน ไม่ยลยิน สาปส่ง จะลงแดง . กระทู้ไหน เข้าเค้า เป็นเข้าขัด ถูกรุมซัด กลับมา ทำท่าแหยง พอจนตรอก ออกป่า ท่าตะแบง คว่ำตะแคง แถกออก นอกตำรา . โยกสลับ สับหลีก ทำพลิกพลิ้ว โลดละลิ่ว ปลิวซ้าย ย้ายออกขวา ส่ายสะโพก โยกกลับ สลับมา แอ่นผวา ถาแถ ยักแย่ยัน . เผลอไปอ่าน ผ่านตา พาคลื่นเหียน พาลวิงเวียน สวิงสวาย หัวใจสั่น หากระโถน โจนใส่ แทบไม่ทัน อ้วกสนั่น สั่นเค้น จนเห็นดาว . พิศพักตร์ ตามภาพ ดูวาบหวาม เหมือนศรราม ยามยิ้ม พิมพ์ใจสาว หญิงใดกล้า ทำเขื่อง เป็นเรื่องยาว ชอบเหล่สาว ขาวปลั่ง มลังเมลือง . ที่ติงมา ว่าไป ไม่ลดเลี้ยว ขออย่าได้ ฉุนเฉียว จะเยี่ยวเหลือง หากกระทำ สิ่งใด ให้ขุ่นเคือง ถือว่าเรื่อง ล้อเล่น เป็นบทกลอน . แม้หนักนิด เบาไป อภัยเถิด แม้เตลิด ด่าไป ใคร่ขอถอน อโหสิ เถิดหนา ข้าขอวอน ใช่ว่าสอน กลอนบ้า มันพาไป
วโรทาห์ ๑๔ มีนาคม ๒๕๕๐
Create Date : 14 มีนาคม 2550 |
|
3 comments |
Last Update : 15 มีนาคม 2550 21:45:06 น. |
Counter : 575 Pageviews. |
|
 |
|