เดบี แคสซิล และกลุ่มนักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยเซาท์ฟลอริดา ได้ทำการศึกษารูปแบบการนอนหลับของมดแดงไฟชนิด Solenopsis invicta โดยการเลี้ยงมดดังกล่าวในห้องปฏิบัติการ ในแต่ละห้องย่อยมีมดราชินี 3 ตัว มดงาน 30 ตัว และตัวอ่อนขนาดใหญ่ 30 ตัวให้มดงานทำงานให้ และมีการบันทึกภาพพฤติกรรมของมดพวกนี้ไว้ตลอดเวลา 

จากการศึกษาพบว่า รูปแบบการนอนของมันไม่ได้เป็นไปตามวัฏจักรของกลางวันและกลางคืน เพราะมันอาศัยอยู่ใต้ดินเป็นหลัก แต่สิ่งที่นักวิทยาศาสตร์ต้องทึ่งก็คือ ความถี่ในการงีบหลับของมดงานที่มีความถี่สูงมาก โดยเฉลี่ยนั้นพบว่ามดงานงีบหลับ 250 ครั้งต่อวัน แต่ละครั้งนานเพียงระดับนาที และเมื่อรวมกันแล้วในวันนึงมดงานนอน 4 ชั่วโมง 48 นาทีเท่านั้น ไม่ได้นอนครั้งละนานๆ เหมือนมนุษย์เรา

          ส่วนมดราชินีจะนอนมากกว่ามดงาน โดยแต่ละครั้งกินเวลาประมาณ 6 นาที และนอนถี่ประมาณ 90 ครั้งต่อวัน หรือโดยรวมแล้วประมาณ 9 ชั่วโมงต่อวัน มดราชินีจะมีการปรับช่วงเวลานอนให้ตรงกัน โดยพบว่าพวกมันจะนอนกองรวมกันในที่หนึ่ง ตัวหนึ่งจะนอนทับอีกตัวหนึ่ง และจะแยกจากกันเมื่อมันตื่น ในบางครั้งมดราชินีก็งีบหลับบ้าง แต่อาจถูกปลุกให้ตื่นได้เมื่อมีกิจกรรมต่างๆ มาสัมผัสรอบตัวเธอ

          นักวิทยาศาสตร์สังเกตพฤติกรรมการหลับจากตำแหน่งของหนวดที่ไม่ได้ยกขึ้นเต็มที่และการอ้าปากค้าง ถ้าอยู่ๆ มันเกิดการหลับลึกขึ้นมา หนวดจะตกลงมากขึ้น ปากจะเริ่มปิด แล้วหนวดจะเริ่มม้วนตัว ตัวไหวสั่น อาจเกิดจากการเคลื่อนของหนวดอย่างรวดเร็ว คล้ายกับการเคลื่อนลูกตาอย่างรวดเร็วเวลาที่สัตว์มีกระดูกสันหลังเกิดการหลับลึกด้วยเหมือนกัน

          การที่มดงานมีพฤติกรรมการนอนเช่นนี้ น่าจะช่วยทำให้มั่นใจได้ว่ารังจะได้รับการปกป้องเสมอโดยมดที่ยังตื่นอยู่ เนื่องจากการหลับนั้นเกิดขึ้นไม่พร้อมกัน เมื่อพิจารณาถึงประชากรมดงานทั้งหมดในรังมด และช่วงเวลาการหลับที่แตกต่างกันนี้ อาจบ่งบอกถึงอายุขัยของมดในแต่ละวรรณะได้ มดงานมักมีอายุอยู่ไม่กี่เดือน มดงานทำงานตลอดวันตลอดคืนเพื่อความอยู่รอดของรัง พักผ่อนน้อย ใช้วิธีงีบหลับเพียงสั้นๆ อาจอยู่ได้เพียงหกเดือนถึงหนึ่งปี ในขณะที่มดราชินีที่นอนมากกว่า มีอายุอยู่ได้ถึงหกปี และในมดบางชนิดอาจมีมดราชินีที่อยู่ได้ถึง 45 ปี