Bloggang.com : นางสาวอ้วนจัง ตังค์มากมี : โอ้ พระเจ้าของฉัน

โอ้ พระเจ้าของฉัน

เปิดร้านมาร่วมปี มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับลูกค้าผู้มีอุปการะคุณทั้งหลายมาเล่าให้ฟังค่ะ (หรือจะเรียกว่านินทา แต่ไม่ว่าร้ายนะคะ

)
มีลูกค้าสามีภรรยาคู่หนึ่ง เป็นลูกค้าคนแรกที่เข้ามาที่ร้านเราเมื่อตอนเปิดร้านวันแรก ทุกวันนี้ท่านทั้งสองก็ยังคงแวะเวียนมาใช้บริการที่ร้านประมาณเดือนละสองครั้ง ลูกค้าคู่นี้มีเรื่องที่ต้องกำชับเราหนักหนาเรื่อง อาหารที่ทำต้องไม่ใส่พริกไท อาหารทุกอย่างไม่เผ็ด ไม่ใส่พริก เราเลยมักที่จะจัดกระเทียมหั่นบาง ๆ ใส่น้ำปลาให้ไปแทน เวลาสั่งต้มยำ เราต้องเตรียม น้ำปลา กระเทียม มะนาวให้ต่างหากเพราะทั้งสองมักจะปรุงรสเอง แล้วเวลามาที่ร้านมักจะถามว่าร้านเรามีผักอะไรบ้าง (ร้านเราขายอาหารจานเดียว)ช่วยทำนู้นทำนี่ให้หน่อย แล้วก็จะอธิบายกับเราว่าอาหารที่ทำควรทำยังไง อะไรที่พอมีในครัวเราก็ทำให้ได้ แต่บางครั้งเราไม่ได้เตรียมของไว้ทำเป็นกับข้าวอย่าง ๆ แบบที่เขาพอใจ เขาก็จะหน้าบึ้ง ๆ (เราก็อธิบายแล้วนะว่าเราขายอาหารจานเดียว สเต็ก สลัด) แล้วก็เหมือนจำใจสั่งอาหารที่มีในร้าน แต่ก็มีข้อแม้อย่างที่เล่ามาข้างต้น วันหนึ่งแม่เราไปจ๊ะเอ๋กับทั้งสองที่ร้านขายอาหารปักใต้ โอ้แม่เจ้าไหนว่ากินพริกไม่ได้ ที่สั่งนะพริกทั้งนั้น

บางคนก็มาแปลก ๆ สั่งข้าวกระเพราไก่ ไข่ดาว วันแรกเราก็เอาไข่โป๊ะบนข้าวที่อัดใส่ถ้วยจนสวยงาม เก็บจานกลับมาไข่กินไม่หมด พอมาครั้งที่สองเขาก็สั่งเด็กมาว่าขอให้วางไข่ไว้ข้าง ๆ ข้าว เก็บจานมา เขากินหมดด้วยแหละ เรางงวางไข่ผิดที่มีผลกับการกินอาหารด้วย

บางคนที่เราเอากาแฟไปเสริฟ เขาบอกมันไม่เห็นร้อนเลย(กาแฟสดชงด้วยเครื่องอุณภูิมิแค่ 60) เราก็เลยอุ่นในไมโครเวฟให้ พอเอาไป เขาก็ไม่ดื่มทันที ตั้งไวเ้นานกว่าจะยกขึ้นจิบ งงอีกแล้วไหนบอกอยากกินร้อน ๆ ไง

ส่วนอีกคนขอชามะนาวเย็น ใส่น้ำแข็งน้อย ๆ เราก็ใส่ให้ครึ่งแก้ว พอเขาำได้รับเขาขอช้อนเพื่อไปตักน้ำแข็งออก จนเหลือแค่สองสามก้อนเท่าปลายนิ้วก้อย

และก็มีบางคนที่เราทำอาหารร้อน ๆ ข้าวควันลอยกรุ่นไปเสริฟ เขาก็ไม่กินเดี๋ยวนั้น นั่งอ่านหนังสือที่มีในร้านจนเกือบหมดชั้น แล้วจึงลงมือกิน พอตอนเรียกเก็บเงิน ถามเราว่ามีใครเคยว่าข้าวร้านนี้แข็งไหม เราก็บอกไม่เคย(ร้านเราใช้ข้าวหอมมะลิ) รู้มั้ยข้าวที่นี่แข็็งมากเลย (เราก็เถียงในใจ จะไม่ให้แข็งได้ไงก็คุณพี่เล่นปล่อยให้มันตากลมร่วม20นาทีอย่างนั้นน่ะ)

ยังมีอีกเยอะค่ะ ออกแนวร้าย ๆ ก็มี ไว้วันหลังจะเล่า(นินทา)ต่อ
แต่ทั้งหมดทั้งมวลที่เล่ามาก็ไม่ได้ถือเคืองอะไรเพราะยังไง คุณก็เป็นผู้มีอุปการะคุณ ทำให้เราอยู่ได้มาจนถึงวันนี้ และก็หวังว่าจะอยู่ได้ต่อ ๆ ไป ก็ลูกค้าคือพระเจ้านี่ค่ะ จริงมั้ย