ที่สะอาด เสือกทำเปื้อน นิทานปรัชญาเต๋า

นิทานปรัชญาเต๋า
เสฐียรพงษ์ วรรณปก


หยาง จู ศิษย์ของ เหลาจื๊อ เป็นคนเจ้ายศเจ้าอย่าง ถือตัวว่าเป็นศิษย์อาจารย์ชื่อดัง เวลาแกเดินทางไปพักยังโรงเตี๊ยมแห่งใด เป็นที่รู้กันว่าเจ้าของโรงเตี๊ยมจะต้องมาคอยโค้งคำนับเชื้อเชิญ เข้าข้างในอย่างนอบน้อม และเอาอกเอาใจอย่างดีตลอดระยะเวลาที่แกพักอยู่

เวลาจะจากไปเจ้าของโรงเตี๊ยมจะต้องเดินออกมาส่ง โค้งคำนับกล่าวคำอำลา วันหนึ่ง หยาง จู ไปรับ เหลาจื๊อ ซึ่งเดินทางกลับจากธุดงค์ต่างเมือง พอพบหน้าศิษย์ เหลาจื๊อก็แหงนมองฟ้า ถอนหายใจ รำพึงว่า

"ฉันคิดว่าจะสอนแกได้ แต่เดี๋ยวนี้เห็นจะไม่เสียแล้ว" ว่าแล้วก็สาวเท้าเดินต่อไป ไม่แย่แสต่อคำวิง วอนของศิษย์ว่า เขามีความผิดอะไร ทำไมอาจารย์จึงพูดเช่นนั้น

เมื่อมาถึงโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง ขณะที่เหลาจื๊อเรียกน้ำมาล้างหน้าบ้วนปาก หยาง จู ก็กรากเข้าไปกอดเท้าอาจารย์ถามว่า

"ได้โปรดเถอะครับอาจารย์ ทำไมอาจารย์พูดว่า เคยคิดจะสอนผมได้ แต่เดี๋ยวนี้เห็นจะไม่เสียแล้ว ผมพร้อมจะให้อาจารย์แนะนำตักเตือนตลอดเวลา แต่ทำไมอาจารย์พูดเช่นนี้ ผมมีข้อบกพร่องอะไร โปรดเมตตาบอกมาเถอะครับ"

เหลาจื๊อ หดเท้า ตวาดว่า

"ไอ้จองหอง ที่สะอาดเสือกทำเปื้อน ที่เต็มกลับทำพร่อง" หยาง จู ถอยออกไปด้วยความน้อยใจและไม่เข้าใจ

อยู่มาวันหนึ่ง หยาง จู เดินทางไปพักแรมที่โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง เจ้าของโรงเตี๊ยมมีภรรยา 2 คน คนหนึ่งสวยมาก อีกคนขี้ริ้ว หยาง จู สังเกตเห็นเจ้าของโรงเตี๊ยมเอาใจใส่ภรรยาคนที่ขี้ริ้วมากกว่า จึงถามถึงเหตุผลเมื่อสบโอกาส

เจ้าของโรงเตี๊ยมตอบว่า "คนที่สวยก็สวยอยู่แล้ว คนที่ขี้เหร่ก็ขี้เหร่อยู่แล้ว ผมไม่สนใจส่วนที่เขามีอยู่แล้ว แต่จะคอยเติมส่วนที่เขาบกพร่องให้บริบูรณ์"

คำพูดของเจ้าของโรงเตี๊ยมทำให้ หยาง จู ระลึกถึงคำดุด่าของอาจารย์ขึ้นมาทันที บัดนี้เขาไม่ได้น้อยใจอีกต่อไปแล้ว เขามักจะสอนลูกศิษย์ลูกหาในเวลาต่อมาว่า

"ถ้าเธอคิดว่าเธอเป็นคนสำคัญก็ไม่มีความสำคัญ ไว้ให้คนอื่นเขาเห็น ตรงกันข้ามถ้าเธอไม่คิดว่าเธอสำคัญ ไปที่ไหนจะไม่มีใครรักเล่า?"

หน้า 30


ขอบคุณ ข่าวสดออนไลน์


สวัสดิ์สิริชีววารค่ะ

Create Date : 02 มิถุนายน 2554		0 comments
Last Update : 2 มิถุนายน 2554 8:14:58 น.
Counter : 1313 Pageviews.
Share Tweet