ฝากท้องที่ใหม่ & เบาหวาน

เมื่อวานไปหาหมอที่ใหม่มาแล้ว อยากบอกว่าลุงหมอคนใหม่ของไอนู๋เวลคัม โอเคมากกก
โอเคยังไงหรอ คือไม่ได้พูดจากวนติง อย่าที่คิดอ่า พูดดีมีสาระเน้นๆ
จะพูดให้ฟังว่า...หลังจากที่ไปถึงคลีนิคตอนนั้นกี่โมงไม่รุจำไม่ได้
แต่ออกจากบ้านตอนปามานเกือบ1ทุ่ม ไปถึงนั่นคง1ทุ่มนิสๆ
พอเข้าไปถึงก้อบอกเค้าว่ามาฝากท้องค่ะ พี่พยาบาลสาวเค้าก้อชีนิ้วไปทางขวา
มี้ก้อเดินไปตงที่มีผู้หญิงคนนึงนั่งยุ หน้าตาดูไม่ค่อยรับแขก แต่ว่าก้อไม่เปงอย่างที่คิดอีก
มี้ก้อบอกกับเค้าว่ามากฝากท้องค่ะ...เค้าฝากจากที่อื่นมาก่อนแล้ว
จากนั้นมี้ก้อส่งสมุดบันทึกแม่และเด็กให้กะพี่ผู้หญิงคนที่1
แล้วเค้าก้อเริ่มดูและก้อเขียนในใบประวัติการหาหมอของมี้
แล้วก้อถามคำถามทั่วไป ขณะ ที่มี้นั่งยุนั่น(อ่อ...ลืมบอกไปพี่แต๊งค์ก้อไปด้วยนะ เกาะขามี้ร้องไห้ไม่ยอมปล่อยจะไปด้วย)
มีพี่ผู้หญิงคนที่2ซึ่งยุในคลีนิคเดินมาเหงน้องแต๊งค์พี่เค้าก้อพูดขึ้นว่า...นิ่งเชียวเปงไข้ยุใช่ไม๊?
มี้ก้อพยักหน้า(อืม...) แล้วพี่ผู้หญิงคนที่1ก้อพูดขึ้นมาว่า...นิ่งที่ไหนหล่ะ ตะกี้มันยังซนยุเลย
พี่ผู้หญิงคนที่2ก้อไม่พูดไรต่อได้แต่ยืนมองน้องแต๊งค์ละก้อยิ้มมม
หลังจากนั้นพี่ผู้หญิงคนที่1ก้อให้แม่ไปชั่งน้ำหนัก ซึ่งแม่ก้อมองไม่ค่อยจะออกวันกี่โล
มันไม่ได้อบกเปงตัวเลขอ่าลูก แต่มี้ก้อกลับไปบอกพี่ผู้หญิงคนที่1ว่า 93 มั้งค่ะ
แต่มี้ก้อคิดในใจว่า...ไรว่ะตอนที่ยุกะป๊าชั่งได้91ก่าๆมาวันนี้ทำไมชั่งได้93 อะไรจะขึ้นไวปานนั้น
(ไม่เชื่อก้อต้องเชื่อ เพราะหลังจากนั้นก้อไปชั่งใหม่ละให้พี่เค้ามาดูให้ ก้อ93แหละ)
หลังจากนั้นก้อไปวัดความดัน ความดันปกติค่ะ
แล้วเราก้อมานั่งรอคุณหมอกัน วันนี้ก้อมีคนมาตรวจหลายคนเหมือนกัน
แต่ก้อรอคิวไม่นานเท่าไหร่ สักพักพยาลาบก้อเรียกมี้เข้าห้องพบคุณหมอ
เค้าให้มี้ไปนอนรอคุณหมอบนเตียง แต่ไม่รุคุณหมอไปไหน รอปามาน15นาทีก่าจะมา
ระหว่างที่รอคุณหมอยุนั่นมี้ก้อได้ปล่อยให้พี่แต๊งค์เล่นยุในคลีนิค
พี่แต๊งค์ของนู๋ก้อทำตัวเหมือนยุบ้านตัวเอง วิ่งเข้าวิ่งออก เดินไปนู่นไปนี่
มี้พูดห้ามจนเหนื่อยเลยคิดว่าไม่พูดจะดีก่า ปล่อยให้เค้าเล่นไป
เพราะตอนนั้นคนในคลีนิคก้อไม่ได้เยอะแล้วแถมพี่ๆทุกคนในนั้นก้อใจดีซะด้วย
แล้วคุณลุงหมอคนใหม่ของไอนู๋เวลคัมก้อเดินเข้าห้องมานั่งที่โต๊ะ
แล้วก้อพูดถึงผลเลือกดที่ได้ตรวจมาจากที่ รพ.บางมด ว่าทุกอย่างโอเค
แต่ที่รพ.บางมด มันไม่ได้ตรวจหาธาลัสซีเมียให้มี้อ่าดิ เซงชะมัด
อะไรของมันทำไมไม่ตรวจให้ช้านฟะ งงเลย
แล้วคุณหมอก้อเดินมากดที่ขา บอกว่าขาบวมนิดหน่อยนะอย่ากินของเค็มถ้ากินมันจะบวมก่านี้
หลังจากนั้นลุงหมอของนู๋ก้อกดๆๆที่ท้องม๊า หาหัวของลูกพอคลำเจอแล้วก้อหันมาพูดกับม๊าว่า...หัวลูกยุตงนี้
ซึ่งหัวลูกก้อยังยุที่เดิมกะตอนที่มี้ซาวแหละ ลูกกลับหัวแล้ว(แต่มีสิดจะเปลี่ยนท่าได้อีก)
เหยิบขึ้นมาน้อยก้อเปงช่วงตัวของลูกลุงหมอบอกแม่ว่านี่คือสันหลังของลูก
ขาลูกหันมาทางซ้ายของท้องมี้ แล้วหลังจากนั้นลุงหมอก้อเอาหูฟังมาฟังเสียงหัวใจลูก
ลุงหมอกดลงไปที่ท้องของมี้แรงมากกกก เจ็บค่อดดด
แล้วลุงหมอก้อบอกว่า...อ่ะหมอให้ฟัง
มี้ก้อฟัง ตอนแรกที่ใส่เข้าไปได้ยินเสียงดังยุตุ๊บนึง แต่หลังจากนั้นก้อไม่ได้ยิน
ลุงหมอเลยบอกว่าให้ฟังดีๆ มี้ก้อเลยตั้งใจฟังใหม่ ก้อได้ยิน
ลุงหมอบอกว่าจะตุ๊บๆ2ครั้งพร้อมกันและเร็วด้วยนั่นคือเสียงหัวลูก มี้ดีใจมากๆเลยที่ได้ฟังเสียงหัวใจลูก
หลังจากนั้นลุงหมอก้อเอามาชี้ตงหัวใจมี้ ให้มี้ฟังความแตกต่างว่าของลูกอ่าเต้นเร็วก่ามี้
และลุงหมอก้ออธิบายให้ฟังว่าทำไมของลูกถึงเต้นเร็วก่าแต่มี้จำไม่ได้แล้วอ่าว่าพูดว่าไรมั่ง
( แบบว่าเข้าใจคนเดียวอ่า ให้พิมพิมไม่ถูกถ้าพิมไปคนอื่นคงไม่เข้าใจ แหะๆ)
เสร็จจากบนเตียง เรามาต่อกันที่โต๊ะ(อย่าคิดไปไกลนะท่านผู้อ่านดิช้านหมายถึงคุยกันที่เตียงเสดก้อมาคุยกันต่อที่โต๊ะ)
คุณหมอก้อทำมือชี้ๆให้ดูว่าตอนนี้ลูกยุท่าไหน หัวของนู๋ยุทางขวาของมี้นู๋กลับหัวแล้ว
ตัวของนู๋ก้อยุด้านขวาของมี้ ส่วนขาของนู๋จะยุทางด้านซ้ายของมี้
ลุงหมอบอกว่าเวลาลูกดิ้นมี้จะรุสึกตงนี้ มันก้อจิงๆอ่า
พอได้ยินลุงหมอพูดแบบนั้นมี้ก้อยิ้มแก้มปริเลย เพราะช่วงหลังๆเปงกังวลทำไมลูกช้านมันดิ้นยุแค่ตงนี้ว่ะ
เลื้อยบ้างเปงบางที แต่ส่วนมากจะยุด้านซ้าย แต่ตอนนี้มี้ก้อหายกังวลแล้วหล่ะ
จะให้เล่าที่ลุงหมอพูดวันนี้คงเล่าไม่หมด เพราะตอนนี้มี้เริ่มปวดแขนอีกแล้วแหละ โดนฉีดยากันบาดทะยักไปอีก1เข็ม
แต่มีเรื่องสำคันจะเล่าให้ฟัง ลุงหมอถามมี้ว่า...ฝ่ายพ่อ ฝ่ายแม่มีคนเปงเบาหวานไม๊ มีก้อบอกว่ายาเปงค่ะ
ลุงหมอก้ออธิบายๆให้ฟัง มี้ขอข้ามไปนะ แล้วลุงหมอก้อเลยว่าครั้งหน้าค่อยมาตรวจหาละกัน
แต่มี้ใจร้อนเลยบอกลุงหมอเลยว่าตรวจเลยก้อได้ค่ะนู๋ก้ออยากรุเหมือนกัน
เราก้อเลยจัดการตรวจกันเลย ก้อโดนกินน้ำตาลไป1แก้ว แล้วรอ1ชม.ถึงจะเจาะเลือดตรวจได้
มี้ก้อพาพี่แต๊งค์ไป7 ซื้อขนมมากิน ละก้อกลับมานั่งรอที่คลีนิคมี้ก้อหาหนังสืออ่านไปเรื่อยส่วนพี่แต๊งค์ก้อเล่นตามประสา
หลังจากนั้น1ชม. ก้อ3ทุ่มพอดี เราก้อเจาะเลือดกันผลออกมาแค่ 36 พี่เค้าก้องง(พี่ผู้หญิงคนที่2เปงคนตรวจ)
เค้าก้อเลยเรียกแม่ไปตรวจใหม่ คราวนี้เค้าเจาะเลือดจากตงนิ้ว ที่ใช้อะไรอ่าเหมือนปากก่าอ่ายิงละเลือดมันจะออกมา
ผลปรากดว่าค่าออกมา 191 ก้อคือสูงงงงง แล้วเราก้อไปนั่งฟังผลจากลุงหมอ
ลุงหมอบอกมี้ว่า 140ขึ้นไปถือว่าสูงไม่ปกติ แต่ถ้า139ลงมาถือว่าปกติ
สรุปแล้วมี้ต้องมาตรวจอีกทีวันเสาร์ที่19 ต้องอดอาหารตั้งแต่วันศุกร์เที่ยงคืน กินน้ำได้
ให้มาถึงคลีนิค8 โมงเช้า กินน้ำตาลเจาะเลือดอีก4ครั้ง ถ้า2ครั้งผลออกมาไม่ปกติก้อแสดงว่ามี้เปงเบาหวาน
ลุงหมอก้อพูดอธิบายเรื่องเบาหวานว่าถ้าเปงต้องให้ลูกคลอดก่อนกำหนดปามาณ8สัปดาห์(ไม่รุมี้ฟังผิดป่าวนะ)
แต่จำได้ว่าต้องให้ลูกออกก่อนกำหนด ถ้าให้ลูกยุจนครบกำหนดลูกอาจจะเสียในท้องได้
เห้ออออ มาถึงเรื่องนี้แล้วไม่อยากพิมละหมดแรง แหะๆ
นั่นแหละ สรุปว่าเราต้องตรวจกันอีกวันเสาร์นี้ T^T วันนี้ได้ไปหาหมอ รุว่าลูกแข็งแรงดียุก้อโอเคละ
ได้ยามากิน 3 อย่าง วันนี้หมดไป900บ. กับกานหาหมอ
อ้อ...มีอีกเรื่อง สรุปแล้วไอนู๋เวลคัมอายุในท้องตอนนี้แค่ 29w4d ยังไม่ถึง30w เหอๆ

Create Date : 16 กันยายน 2552		7 comments
Last Update : 16 กันยายน 2552 15:21:57 น.
Counter : 932 Pageviews.
Share Tweet