Tagged Blog # 2

หายไปนานนนนนนน มากกกกกกก งานเยอะค่ะ

ตั้งแต่ Tagged Blog แรก ไว้เมื่อนานมากแล้ว โดน tag ต่อ อีก 2 ราย

ก็ขอแต๊มป์ไว้ก่อน จากคุณ Pigletdora กับ(จะใครซะอีก) กระต่ายน้อยเพื่อนรัก

- - -

คิดยากนะเนี่ย ยังเหลืออะไรอีกหว่า อืมมมมมมมมม

- - -

1

อันนี้อาจจะรู้อยู่แล้วว่านกชอบคิตตี้มาก ๆ

วันเกิดปีที่ผ่านมา เหอ ๆ ได้ของขวัญจนจะเป็นวัน "คิตตี้บูชา" (ศัพท์บัญญัติจากต่าย จ้ะ)

แต่ชอบมากขนาดที่กะลังจะเล่านี่ ... ยังไม่เคยบอกใคร

แบบว่าชวนน้อง และเพื่อนที่เป็นเมท "ปะ เราไปซื้อถังขยะคิตตี้กันเหอะ มันลดราคา น่ารักมากรู้มั๊ย"

ตอบมาทันควัน "ขยะอ่ะ ทิ้งไรก็ได้น่า ไม่เอา ไม่ซื้อ ไร้สาระ " เหอ ๆ คิดหน่อยก็ได้นา

คิดในใจ ... ไม่ซื้ออย่าซื้อ "เออ ถ้าซื้อมาแล้วห้ามทิ้งนะเฟร้ยยยย"

แล้วนกก็เอาตังค์ที่สอนพิเศษ(อาชีพเสริมตอนเรียนน่ะ)ได้ไปซื้อมาเลย

น่ารัก ชอบ ๆ เอาไปวางไว้ พร้อมทั้งติดป้ายกวน.."คนคัดค้าน ห้ามทิ้ง" สม ๆ

แต่ผ่านไปแป๊บนึง เค้าก็ทิ้งกันไป ก็มะได้ว่าอะไร อารมณ์นั้นแอบงอน นิดนึง 55

เป็นความชอบส่วนตัว ที่ไม่เข้าใครออกใคร

- - -

2

Puppy Love เกิดขึ้นตอนเข้า ม.4 เหอ ๆ เป็นปีแรกที่ได้เรียนโรงเรียน สหฯ

พี่เค้าอายุห่างจากเรา 2 ปี เหอ ๆ สมัยนั้น 2 โรงเรียน กะลัง มีเรื่องกัน

พี่ ๆ เค้าก็จะเข้ามาเตือนน้อง ๆ ผู้ชายที่จะไปเรียน รด.

ว่าอย่าไปยุ่งกะฝั่งตรงข้ามนะ (เรียน รด.วันเดียวกัน)

ผู้หญิงก็อย่าใส่ ยูนิฟอร์มหลังเลิกเรียน หรือเวลาไปไหนคนเดียว

มีพี่อยู่คนนึง เหอ แมนมั่ก สเป็คเราเด็ดขาดเลย

สมัยนู้น ไม่มีเพจ ไม่มีมือถือ จีบกันอย่างยากเลย แต่อาศัยเพื่อนเป็นบุรุษไปรษณีย์ค่ะ

ในที่สุด เราก็เป็น พี่ชาย - น้องสาวกัน วันเกิดเราก็ติดกันเลยนะ บังเอิญจัง

มีอยู่วันนึงพี่เค้าเดินไปส่งขึ้นรถ (ปกติพ่อจะมารอนอกโรงเรียน) เหอ น่ารักอีก

อะไร ดลใจ พ่อเราไม่รุ วันนั้นขับเข้ามารับในโรงเรียน เอาล่ะสิ ไม่รู้ทำไง

จัดระเบียบร่างกายไม่ถูกเลย พี่เค้าก็ได้แต่สวัสดี พ่อเรา

(ซึ่งอยู่ในเครื่องแบบทหาร ไว้หนวดอีก ขรึม ดูดุ)

... แล้วเค้าก็จบไปก่อน แต่เด็กสมัยก่อนอ่ะ เด็กดี เรื่องจะนอกลู่นอกทางไม่มีนะ

ไปกินข้าว ดูหนัง ไปนั่งให้กำลังใจพี่เค้าสอบ เอ็นฯ ก็ส่งกลับบ้าน พอละ กะลังน่ารัก

คบเป็นแฟนตอนเข้า ม ล่ะม๊าง (ท่าจะสัก สี่เดือน) แต่ไกลกัน(คนละ ม)

แล้วก็ เหมือนพี่เค้าเป็นเด็กกิจกรรมน่ะ แต่เราเด็กเรียน แถมงอแงเก่งอีก ไปไม่รอด

เลยกลับมา .. เป็นพี่เป็นน้องกันมาจนเดี๋ยวนี้ค่ะ เกือบ14 ปีละ คิดถึงแล้วก็ขำเนอะ

- - -

3

เป็นคนแรกที่ได้รู้ว่ายายจากเราไปแล้ว

คืนวันที่ 16 เมษา ปี 36 ทางภาคเหนือจะมีการจุดเทียนสืบชะตา ให้เป็นสิริมงคล ในวันสงกรานต์

การจุดเทียนของทุกคนในบ้าน ตกมาเป็นหน้าที่นกตั้งแต่ยายป่วย

(ทั้งความดัน เบาหวาน และโรคหัวใจ จน 10 เดือนสุดท้าย ก็เป็นอัมพฤก ครึ่งล่าง ด้วย)

เทียนถูกจุดหน้าหิ้งพระ วางบนแผ่นไม้ รองไว้อีกที

แต่ความยาวของแผ่นไม้ไม่พอ ทำให้ของยายถูกจุดในจานรองกระเบื้องแทน

สักพักก็ได้ยินเสียง "เพล้ง งงงงงงง" อ่าว จานแตก ด้วยความที่เรียนวิทยาศาสตร์

ไม่ได้คิดเป็นอย่างอื่นไปได้ นอกจากมันร้อนไง จานถึงแตก และไม่ได้บอกใครในบ้าน และเข้านอน

คืนนั้น ยาย ปวดปัสสาวะบ่อยมาก (เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเป็นอาการ ระดับเบาหวานเปลี่ยนแปลง)

ทำให้เราก็นอนน้อยไปด้วยเพราะต้องคอยเปลี่ยนผ้า เทกระโถน เกือบทั้งคืน

จน ตี 5 ยายยังคงเรียกให้ตื่นไปดูข้าว ที่แม่หุงไว้แล้วไปตลาด นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้คุยกัน

7 โมงเช้า นกเข้ามาในห้องนอนอีกครั้ง เตรียมตัวจะไปเรียนพิเศษ

เห็นเค้านอนผิดปกติ เข่าที่เหยียดให้ตรงไม่ได้ ตอนนี้แบะออกจากกัน ก็ยังคิดว่าคงเหนื่อยเลยนอนแบบนี้

เลยใช้มือสะกิด แล้วบอกว่า "แม่ใหญ่ เปลี่ยนท่านอนสิ เมื่อยเหรอ" แล้วหันไปเก็บผ้าเข้าตู้

พอไม่มีเสียงตอบ และยายก็ไม่ได้ขยับตัว ก็หันมาอีกที นกร้องสุดเสียง แต่ไม่ได้ยินเสียงตัวเอง

มันเหมือนเราหลุดไปอยู่โลกไหนไม่รู้ พ่อกับแม่ วิ่งกรูเข้ามา พ่อเขย่าแขนยาย แต่ปราศจากการตอบโต้

แม่ร้องไห้ นานเท่าไหร่ไม่รู้ นกไม่ได้ยิน จำอะไรไม่ได้เลย มือเย็น น้ำตานองหน้า

รู้สึกตัวอีกที พ่อ กอดไว้ แล้วบอกว่า "ยายเสียแล้วนะลูก เค้าไปสงบนะลูก เค้าหลับไป"

ในใจมันเถียงว่า ไม่จริง เมื่อกี้เราคุยกันอยู่เลย ไม่ ๆๆๆ

เรานอนกับเค้าตั้งแต่เกิด ยายเค้ารักเราที่สุด ทำไมเค้าต้องหลับไปเลย ทำไมเราไม่รู้เลย

แม่กับนก ไม่ยอมให้อาบน้ำศพยาย เพราะเนื้อตัวยังอุ่นอยู่ ประวิงเวลาจนเกือบจะบ่ายโมง

ในที่สุดก็ต้องยอมรับการจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ที่พบเป็นคนแรก

นึกถึงเรื่องเทียนสืบชะตาของยายที่จุดเมื่อคืนแล้วก็เล่าให้ผู้ใหญ่ฟัง คงถึงเวลาแล้วจริง ๆ

คิดถึงยายมาก ๆ ตอนนี้ยายคงไปอยู่บนสวรรค์แล้วนะคะ

- - -

4

นิสัยเสีย ๆ ที่อยากแก้ไข คือ ขี้เบื่อ ใจร้อน งอนเก่ง พูดขวานผ่าซาก

หาของไม่เจอ (อันนี้ เฉลยไปแล้ว ) แล้วโวยวาย

จริงจังเกินไป ในแทบจะทุกเรื่องจนกลายเป็นเครียด

(พอ ๆ แค่นี้ก็แก้ไข ไม่ไหวแล้วปีนี้ คือ คิดไม่ออกแล้วน่ะ)

- - -

5

งาน งาน งาน ทำมาหลายอย่าง เริ่มจากเด็ก ๆ เลย ที่บ้านอยู่กับยาย เค้าทำขนมไทยขาย

ยายเป็นม่ายมาตั้งแต่อายุ 30 แต่สามารถส่งลูก 6 คนให้เรียนหนังสือได้โดยไม่ขายสมบัติตาสักชิ้น

นกก็ไปช่วยขาย ทอนเงินได้ตั้งแต่อนุบาล เก่งเลขก็เป็นอานิสงค์จากการนี้

กลับจากตลาด ไปโรงเรียนกะแม่ แม่เป็นคุณครู อนุบาล เหอ ๆ เลยสอนเป็น โตมาอีกนิด เลยรับสอนพิเศษ

ไปโรงเรียนไม่ไปเปล่า เริ่มหารายได้จากการขายของในแคตตาล็อก เพื่อน ๆ ชอบ

เราก็ไปสั่งซื้อทางไปรษณีย์ให้ ตอนนั้นไม่กลัวว่าบริษัทจะมีการโกง อืม ก็ไม่เคยถูกโกงเลยนะ

ทั้งเสื้อผ้า เครื่องเงิน เครื่องสำอางค์ แต่ไหงโรงเรียนห้ามขายเนี่ย

ถ้าส่งเสริมนะ ป่านนี้เด็กไทย ค้าขายเก่งไปนานละ 555

เข้า ม ก็ยังคงสอนพิเศษ จนจบ ประมาณว่าอะไรที่ฟุ่มเฟือยก็ไม่ต้องขอตังค์แม่

จบมาทำงานที่แรก บ.รับเหมาฯ เหอ ๆ หินโคดดด ไม่มีวันหยุด

แต่ทำได้ทั้ง ถอดแบบ ประมาณราคา ตรวจแบบและงานของ Sub contract

ทำ payment ส่งงวดงาน รู้จักกลโกงของช่าง โรงโม่หิน และเจ้าของบริษัท

ยังต้องทำค่าแรง เงินสดทดรองจ่าย เป็น จนท.สโตร์ วิ่งอะไหล่ ทำไป ๆ วิศวกรโครงการลาออกซะงั๊น

จบโครงการ หันหลังให้ธุรกิจรับเหมา สิ้นเชิง - - เข้าโรงงานค่ะ

ที่ ๆ 2 เป็นโรงงานผลิตอาหาร ที่นี่ยังพอได้ใช้ความรู้ทางสิ่งแวดล้อมบ้าง ผลิตน้ำประปา บำบัดน้ำเสีย

แล้วเค้าก็ให้ไปช่วยสนับสนุนการผลิต ในโรงงาน ไปดูงานสุขาภิบาลโรงงาน (อันนี้อ่ะไม่ได้เรียน)

ทั้งเรื่อง Pest Control ดักหนูได้ ติดตั้งไฟดักแมลงเป็น รู้ว่าเค้าพ่นยาฆ่าแมลง ฆ่าเชื้อโรคยังไง

ที่นี่ได้ดูแลแผนกซักรีดด้วยนะ ซักแบบอุตสาหกรรม 6,000 ตัวต่อวัน

ก่อนเข้าโรงงานต้องเปลี่ยนรองเท้าบูทด้วย ห้องบูทก็เป็นอีกส่วนที่ต้องดู

ชั้นวางบูทแบบไหนที่ลูกน้องจะหยิบง่าย น้ำไม่ขังในบูท เหอ ๆ

ทำไงให้สามารถให้คน 300 คนทำให้โรงงาน 5,500 ตร.ม. สะอาดได้ทุกส่วนภายในเวลาเพียง 50 นาที

สนุกดีค่ะ แต่สุดท้ายต้องเปลี่ยนตัวเองมาเป็น ที่ปรึกษา (ได้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องเงิน55)

ที่ปรึกษาด้านสิ่งแวดล้อมน่ะ น้ำดิบ น้ำประปา น้ำเสีย อากาศ ขยะ

อันนี้ไม่ต้องบู๊มาก แต่ต้องวิชาการ ต้องแนะนำวิธีการที่ถูกต้องให้ลูกค้าได้

ผล Lab น้ำออกมาเพี้ยน เป็นเพราะอะไร จะแก้ไขยังไง

น้ำประปาเหลือง หรือมีกลิ่นคลอรีนแรงไป แก้ยังไง ตอบทุกวัน

เราจะตอบง่ายขึ้นถ้าลูกค้า รู้เรื่องระบบของตัวเองอยู่บ้าง แต่ก็มีบ้างเหมือนกันที่เป็น 0

ต้องออกไปดูหน้างาน แนะนำไม่พอ ทำให้ดูอีก

ค่าบำบัดน้ำเสียเท่านี้คิดยังไง มายังไง อยากได้อะไรสักอย่างมาใส่ในน้ำแล้วน้ำดีเลย มีมั๊ย ฯลฯ อีกมากมาย

มีอยู่อย่างนึง เป็นงานที่อยากทำเต็มตัว แต่ยังไม่มีโอกาสได้ลองทำ

ใฝ่ฝันมาก ๆ อยากเป็นแม่บ้านอย่างเดียว อ่ะ

- - -

ติดค้างการไปเยี่ยมเพื่อนบล็อกตั้งแต่ บล็อกซังวู พระเอกหน้าหล่อคนนั้น

กลับมา งานยุ่งค่ะ แล้วมีคนแย่งใช้เครื่องไปทำรายงาน เพื่อให้เค้ารีบเรียนจบ จำยอม

คงจะหายหน้าไปอีกนานนนนนนนนนนนนนน

แต่ได้ที สบโอกาสเมื่อไหร่ จะต้วมเตี้ยมไปเยี่ยมที่บล็อกนะคะ

(ต่ายดูดิ มาสำเร็จเอาตอนเย็น เราไม่ tag ต่อให้ใครแล้วนา )

- - -

Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2550		9 comments
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2550 17:07:44 น.
Counter : 765 Pageviews.
Share Tweet