|
|
|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
อาหารจานโปรดของ 2 เรา
เสาร์อาทิตย์นี้พีกับก้องตกลงกันว่าจะไปพักผ่อนเปลี่ยนบรรยากาศที่บ้านพักส่วนตัวที่จังหวัดระยอง
ตลอดทางที่ขับรถกันมา พี่คอยกระเซ้าเย้าแหย่ ให้ก้องได้ออกอาการทั้งเขิน...ทั้งโกรธ จนบางครั้งพีก็ต้องง้อจริง ทำเอาก้องนั่งหน้าแดงและอมยิ้มไปกับความช่างแกล้งของพี
หลังจากที่พีขับรถมาถึงบ้านพัก ทั้งคู่ก็ช่วยกันเอาของเข้าไปเก็บในห้อง สักพักพีออกมานั่งหลับพักสายตาอยู่ที่โซฟา พอก้องออกมานั่งพักบ้าง พีก็ทำเนียนล้มตัวลงนอนหนุนตักก้อง
ก้องเอามือมาลูบแก้มพี "พี ถ้าคุณง่วงก็เข้าไปนอนในห้องเหอะ มานอนอะไรตรงนี้"
พีไม่ตอบ แต่จับมือก้องขึ้นมาหอมแล้วไปวางที่หน้าอกข้างซ้ายของเขา "อืม ผมมีความสุขจัง"
ก้องที่เห็นว่าพีขับรถมาเหนื่อยๆ จึงพูดเอาใจพี "พี เย็นนี้คุณอยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า ผมจะได้ทำให้คุณกินไง"
พีลืมตามองก้อง ดีใจที่ก้องจะทำอาหารให้เขากิน "ฮ้า จริงเหรอ ก้อง ถ้าผมอยากกินอะไร คุณจะทำให้ผมกินจริงๆ นะ" พีทำท่านึก "อืม งั้น ผมอยากกินแกงส้มยอดกระถินอ่ะ ก้อง"
ก้องที่ตอนแรกกะพูดเอาใจพี แต่พอได้ยินอาหารที่พีอยากกินเท่านั้น ก้องก็ตาโตเหวี่ยงใส่พีทันที "ฮ้า พี คุณจะบ้าเหรอ เรามาทะเลกันน่ะ แต่นี่คุณกลับอยากกินแกงส้มยอดกระถิน
พีที่ยิ้มค้างอยู่ ก็เลยแกล้งเหวี่ยงก้องกลับไปบ้าง "อ้าวก้อง ก็คุณถามว่าผมอยากกินอะไร
ผมก็ตอบไป คุณจะมาโมโหผมทำไมนี่
หลังวีนไปแล้ว ก้องก็นั่งเงียบไปแต่ในใจก็คิดว่า "อืม จริงซิ เดี๋ยวนี้เค้าไม่ค่อยได้ทำให้พีกินเลย อาจเป็นเพราะช่วงนี้เค้าต้องอยู่เวรดึกเกือบทุกวัน ดังนั้นเค้าจึงมักทำแต่อาหารง่ายๆ ให้พีกินแทน"
พีที่เห็นว่าก้องเงียบไป จึงรีบลุกขึ้นนั่งแล้วเขยิบตัวไปกระแซะไหล่ก้อง ก้องคร้าบ ผมอยากกินแกงส้มจริงๆ น่ะ คุณอ่ะไม่ได้ทำให้ผมกินนานแล้วน่ะนี่"
ก้องจึงหันมายิ้มหวานทั้งปากและตาให้พี "ก็ได้พี ถ้าคุณอยากกินน่ะ ไว้ผมทำให้คุณกินทันทีเลยตอนเรากลับไปกรุงเทพฯ น่ะๆ "
พีพอได้ยินเสียงหวานของก้อง จึงลองอ้อนต่ออีกครั้ง "จริงน่ะก้อง แต่...แต่ว่าผมอยากกินตอนนี้อ่ะ นะคร้าบ คุณก้องบดินทร์ ทำให้ผมกินหน่อยนะ"
"พี คุณนี่ ก็ผมบอกจะทำให้กินตอนเรากลับบ้านไง แต่ถ้าคุณอยากกินตอนนี้น่ะ คุณก็ทำกินเองล่ะกัน...คุณพีรวิชญ์ ก้องเริ่มเหวี่ยงอีกครั้งที่พีพูดไม่รู้เรื่อง
ได้ยินที่ก้องพูด พีก็เงียบไปสักพัก แต่พีผู้ซึ่งไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ก็หันมาตกปากรับคำก้อง
"ก็ได้ก้อง ผมจะเป็นคนทำแกงส้มเอง แต่ผมมีข้อแลกเปลี่ยนนะ ก้อง พียิ้มเจ้าเล่ห์
ก้องหันขวับมองพีทันทีที่ได้ยินคำว่า'ข้อแลกเปลี่ยน' เพราะข้อแลกเปลี่ยนของพีมักจะทำให้ก้องเกิดอาการร้อนวูบวาบที่ใบหน้า หรือร่างกายทุกครั้งนั่นเอง
พีมองด้วยสายตากรุ้มกริ่ม ถ้าผมทำแกงส้มอร่อย ผมขอ....... พียื่นหน้าไปกระซิบที่ข้างหูก้อง คุณต้องให้ผมด้วย
ก้องที่พอได้ยินคำขอของพีก็หน้าแดงเกิดอาการร้อนวูบวาบขึ้นมาทันที "ฮึ่ย พี คุณนี่
จริงๆ เลยอ่ะ ก็ได้ งั้นผมเปลี่ยนใจล่ะ เดี๋ยวผมทำให้คุณกินก็ได้" ก้องได้แต่โมโหตัวเองที่ต้องแพ้ในความเจ้าเล่ห์ของพี
พียิ้มชอบใจไปกับแผนการของตัวเองที่ทำให้ก้องยอมทำอาหารให้เขาจนได้ แล้วพีก็เนียน
ทำไม่รู้ไม่ชี้ รีบลุกจากโซฟา ฉุดมือก้องขึ้นมาเพื่อไปตลาดหาซื้อเครื่องปรุงมาทำแกงส้ม
ที่ตลาดทั้งก้องและพีต่างก็ช่วยกันเลือกซื้อของ โดยก้องเป็นคนหยิบเลือก ส่วนพีก็ทำหน้าที่จ่ายเงินและช่วยหิ้วของ หลังจากซื้อของเสร็จทั้งคู่ก็เดินกลับไปที่รถ
"ตา ทำไมเดินช้าจัง....รีบเดินหน่อยซิ ยายร้อนน่ะ" ก้องหันมาแซวพีที่เดินตามหลังมาติดๆ
พีที่ตอนนี้ถือของเต็มทั้ง 2 มือ แต่เค้าก็ยังมีอารมณ์แซวก้องกลับไปว่า แล้ว ยายอ่ะ จะรีบเดินไปไหน ตาถือของหนักน่ะ ดูดิ พร้อมกับยกของให้ก้องเห็นเต็ม 2 มือ
ก้องส่งค้อนให้พีทันทีที่โดนแซวกลับ "ก็คุณเองนั่นแหละที่ไม่ยอมให้ผมช่วยถือ พอผม
จะช่วย คุณก็บอกไม่ต้อง" ก้องโวยขึ้นบ้าง แต่ก็เดินกลับมาหาพีที่ยืนยิ้มหน้าแดงอวดเขี้ยวเสน่ห์
พียิ้มแก้มปริ ที่ก้องเดินกลับมาหาเขา มองใบหน้าคนรักที่แดงจากแดด และเหงื่อที่ซึมออกมาตามซอกคอแล้ว พีนึกอยากจะเข้าไปเช็ดเหงื่อให้ก้องจัง ก็ผมกลัวคุณเหนื่อยอ่ะ และของแค่นี้ผมถือได้ ว่าแต่ถึงบ้านแล้ว คุณอย่าลืมทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับผมน่ะคร้าบบ"
ก้องนึกถึงสัญญาที่ว่าจะทำแกงส้มให้ ก็ยิ้มไปกับความช่างอ้อนของพี
ระหว่างที่ก้องกำลังจะทำอาหารอยู่นั้น ก้องก็ตกใจที่จู่ๆ พีก็เข้ามายืนโอบเอวเขาอยู่ข้างหลังพร้อมผ้ากันเปื้อน ก้องจึงทำท่าจะหันไปมองพี
"ก้อง คุณยืนเฉยๆ ซิ ผมจะผูกผ้าให้" แต่ขณะที่ผูกไป พีก็ผ่อนลมหายใจรดไปที่ต้นคอของก้อง พร้อมกับสูดกลิ่นกายของก้องไปด้วย
ทำเอาก้องยืนใจสั่นกลัวพีจะทำมากกว่านี้ จึงพูดเสียงกระซิบถามพี "พี คุณทำอะไรอ่ะ"
"ผมก็กำลังผูกผ้ากันเปื้อนให้คุณไง" พีกระซิบตอบกลับก้องพร้อมกับกอดเอวก้องแน่น เค้าแอบหอมแก้มก้องไปฟอดใหญ่ "เฮ้อ...ชื่นใจจัง"
ก้องตกใจที่พีแอบหอมแก้มเค้า จึงแกล้งโวยพี "ฮึ้ย พี คุณจะกินไหม แกงส้มน่ะ"
พีหัวเราะขำที่เห็นก้องตกใจ "กินซิก้อง มาเดี๋ยวผมช่วยน่ะ"
แล้วทั้งคู่ก็ช่วยกันทำแกงส้มกันไป...แหย่กันไป และขณะที่ก้องกำลังใช้ช้อนชิมน้ำแกงอยู่นั้น
พีก็ก้มหน้ามาชิดกับริมฝีปากก้อง "อืม หวานจังเลย ก้อง" พีมองหน้าก้องที่ยืนอึ้งอยู่ จึงแกล้งแหย่ก้อง "ก้อง คุณเป็นอะไรอ่ะ ผมแค่ช่วยคุณชิมอาหาร ทำไมต้องหน้าแดงด้วย เอหรือว่า....คุณอยากให้ผมช่วยชิมแบบตะกี้นี้อีก" ว่าแล้วพีก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก้อง
ก้องยืนอึ้งอยู่พักใหญ่ ก็ได้สติแกล้งเหวี่ยงใส่พี "ฮึ๊ย พี คุณไม่ต้องมาแกล้งผมเลย คุณอ่ะ มายกชามออกไปได้แล้ว ผมทำให้คุณเสร็จแล้วน่ะ" ก้องอมยิ้มเผลอเอามือจับไปที่ริมฝีปากของตัวเองที่ยังมีความหวานของพีติดอยู่
พีเดินเข้ามาจับมือก้องขึ้นมาหอม "ก้อง ขอบคุณน่ะครับ ที่คุณทำอาหารจานโปรดให้ผมกิน"
ก้องยิ้มหวานให้พี "พี ผมก็ดีใจเหมือนกันที่ได้ทำอาหารจานโปรดให้คุณกินน่ะ"
พียิ้มหวานตอบพร้อมโอบเอวก้อง และยกชามแกงส้มที่ใส่ทั้งความรัก....ความหวานที่มีแต่เค้าทั้งคู่เท่านั้นที่เข้าใจ...เดินออกไปที่โต๊ะอาหารด้วยกัน
-------------------------------จบแล้วจ้า--------------------------------
| Create Date : 21 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 21 พฤษภาคม 2553 11:46:33 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 789 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: แอ๋วค้า IP: 203.113.0.208 วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:10:31:06 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แล้วอาหารมื้อนั้นก็กลายเป็นแม่สายบัวรอเก้อไปอีกครั้งหนึ่ง ... เอิ้กกกกกกกกกกกกก
เอาของเพื่อนมาทำให้หื่นซะงั้นตรู ... แหะๆๆ