การได้เห็นเด็กๆ พยายาม มุ่งมั่น ตั้งใจซ้อม อาจมีป่วนบ้าง ท้อบ้าง บ่นบ้าง เถียงบ้าง แต่ก็เป็นบรรยากาศที่เราเห็นแล้วมีความสุข
ส่วนเด็กๆ อาจจะบ่นไป เล่นไป แต่ก็ทำได้ดีทุกคน ขอบคุณครูเดย์ครับที่คิด project พิเศษขึ้นมา พอจบงานครูดูเหงาๆ เหมือนอยากจะทำอะไรอีก ก็ไม่รู้ว่าจะอยู่นิ่งๆ กันได้นานแค่ไหนนะ
จบการแสดงก็ถ่ายรูปวง
จากซ้ายไปขวาแซลมอน ดิทตี้ โฟกัส เกาทัณฑ์ และครูเดย์
ส่วนเจ้าตัวพอเห็นน้องๆ ซ้อม คราวนี้อยากเรียนกีตาร์ ทุกคนในบ้านก็โอเค เลยไปแคะกระปุกจัดกีตาร์โปร่งไฟฟ้ามาอีกตัว กลายเป็นเครื่องดนตรีอีกชนิดในบ้าน เจ้าตัวบอกขอเวลาหนึ่งเดือนน่าจะดีดเป็นเพลง
มาเรื่องเรียนดีกว่า การย้ายมาห้องโครงการทำให้เรียนหนักขึ้น การบ้านเยอะขึ้น แต่เนื่องจากเป็นเด็กที่กลับบ้านแล้วอยากจะเล่นเกม เลยโหมทำการบ้านที่โรงเรียนให้เสร็จ กลับมาจากโรงเรียนจะดูหมดพลังหน่อยๆ
แต่ครูเอมที่กวดวิชาทำให้เกาทัณฑ์จากเด็กที่ไม่ชอบเลขกับวิทย์เพราะคิดว่าตัวเองทำไม่ดี กลายเป็นชอบขึ้นมาและมั่นใจมากขึ้น
คุณครูรุ่นใหม่ๆ เขามีวิธีเข้าถึงเด็กๆ ทำให้เด็กเปลี่ยนทัศนคติได้ ก็ถือว่าโชคดีมากสำหรับเรา แต่ก็ต้องดูผลสอบอีกทีว่าจะดีอย่างที่คิดหรือเปล่า
ช่วงนี้อยากเป็นเกษตรกรน้อย ให้ป๊าซื้อเมล็ดพืชมาปลูกกับคุณย่า ล่าสุดได้กินต้นทานตะวันอ่อนแล้ว สงสัยไปโคราชคราวนี้จะเป็นลูกมือคุณตาปลูกผักหวานได้
เดือนหน้าก็น่าจะลดกิจกรรมบ้าง(มั๊ง) เพื่อเตรียมสอบเทอม 1 ตอนปลายเดือน
กลางเดือนตุลาจะมีแสดงงานศิลปะ แล้วก็ไปหาคุณตาคุณยายครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 398 คน [
