Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
8 พฤศจิกายน 2550
 
All Blogs
 

Heaven & Jupiter



Heaven of Jupiter


Heaven Ray


แสงแห่งสวรรค์





Heaven

”We all take different paths in life
But no matter where we go
we take a little of each other everywhere”.


เช้าตรู่ ในฤดูหนาวที่กำลังมาถึง
ระหว่างเดินทางมาทำงาน ในบางวัน
เมื่อมองไปยังท้องฟ้า มีเมฆสีขาวลอยล่อง
พระอาทิตย์ส่องแสงสวย ประกายเจิดจ้า นุ่มนวล
ลำแสงสีเงินยวง สาดส่องทะลุแนวเมฆขาว
นี่คงเป็นสวรรค์แห่งเทพเจ้า ในจินตนาการ
เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติอันงดงาม
เป็นดั่งแสงแห่งพลังที่ส่องมาถึงหัวใจ
ทำให้เกิดกำลังใจที่จะต่อสู้ชีวิตในโลก
และพลังแห่งเสียงเพลงแห่งความเข้มแข็ง
มุ่งมั่น ให้ก้าวไป ท่ามกลางความยากลำบาก
สักวันความสำเร็จย่อมมาถึง
ด้วยพลังจากแสงอาทิตย์ดวงนี้.

----- ดาวอังคาร-----

Song “Jupiter”
by Ayaka Hirahara a Japanese singer,

the original is from song
'World in Union'
is the official theme tune to the ITV
coverage of the Rugby World Cup 2007.
The song features classical stars from
Katherine Jenkins and Hayley Westenra
to Russell Watson
, and was recorded
variously in London, Manchester,
Paris, Milan, Cape Town,
Brisbane and Prague.













 

Create Date : 08 พฤศจิกายน 2550
14 comments
Last Update : 16 ตุลาคม 2552 16:59:34 น.
Counter : 575 Pageviews.

 

สีเย็นตาดีจัง
บล๊อกสวยจิงๆ
เพลงเพราะดีนะ
เขียนเก่งด้วย

 

โดย: maczy 8 พฤศจิกายน 2550 16:59:27 น.  

 

สีเย็นตาดีจัง
บล๊อกสวยจิงๆ
เพลงเพราะดีนะ
เขียนเก่งด้วย

 

โดย: maczy 8 พฤศจิกายน 2550 16:59:28 น.  

 

 

โดย: maczy 8 พฤศจิกายน 2550 18:02:53 น.  

 


กับข้าวง๊ายง่าย ชอบกินมะ
ตักข้าวใส่ถ้วยเมืองจีน คีบตะเกียบทองพุ้ยเข้าปาก
มีฟามสุขดีเหมือนกัน
ปล.พอดีคอมเสีย โอยฝันร้ายเลย

 

โดย: maczy 10 พฤศจิกายน 2550 17:01:37 น.  

 


แยมสับปะรดที่คุณแม่ทำเอง
เอามาทาขนมปังอร่อยมาก

 

โดย: maczy 12 พฤศจิกายน 2550 19:59:09 น.  

 


 

โดย: maczy 13 พฤศจิกายน 2550 20:06:58 น.  

 


เส้นหมี่ราดหน้า

 

โดย: maczy 18 พฤศจิกายน 2550 8:11:40 น.  

 


 

โดย: maczy 24 พฤศจิกายน 2550 18:21:29 น.  

 

คุณเต๊ยยยยยยยยย เพลงเพราะมากกกกกกกกก ฟังไปตั้งหลายรอบแน่ะกว่าจะเม้นท์ได้

คุณเตยสบายดีน้า...ช่วงนี้ชิดยุ่งนิดหน่อย คิดถึงคุณเตยน้า..

 

โดย: ชิดชิด IP: 125.27.4.198 29 พฤศจิกายน 2550 22:16:33 น.  

 



เอามาฝากง่ะ

 

โดย: maczy 3 ธันวาคม 2550 16:44:56 น.  

 



เค้กมอคค่านุ๊มนุ่ม ไม่หวานมาก พอดีๆ หอมมัน โรยด้วยผงโอวัลติน อร่อยจิงๆ

 

โดย: maczy 7 ธันวาคม 2550 20:28:39 น.  

 


กินข้าวมันไก่กันครับ

 

โดย: maczy 9 ธันวาคม 2550 7:28:51 น.  

 

เจ้าชาย
ตั้งแต่เขาจำความได้ ก็เห็นมือคู่นั้น “พูด” กับเขา สัมผัสตัวเขาอย่างอ่อนโยน บางครั้งไกวปล บางครั้งป้อนอาหารให้ เป็นส่วยหนึ่งของชีวิต เพราะมือคู่นี้นี่แหละที่ดึงเขาให้พ้นจากการถูกทอดทิ้ง
เขาเป็นเด็กกำพร้า ไม่เคยรู้ว่าพ่อแม่ที่แท้จริงของเขาเป็นใคร ป้าแตงซึ่งมาช่วยงานบ้านอาทิตย์ละ 2 ครั้ง เคยบอกเขาว่า คืนหนึ่งมีคนนำเขามาทิ้งไว้ที่หน้าบ้านแม่ โดยไม่มีใครรู้ ป้าบอกว่าเหมือนนิยายในโทรทัศน์เลย เขาไม่ได้ร้องไห้สักเสียง จบเมื่อแม่ออกมาเดินล่นนอกบ้าน จึงพบเขา แม่เห็นเขากำลังเบิ่งตาจองเป๋งไปยังดวงดาวที่กระจายเต็มท้องฟ้า ราวกับว่ามันเป็นสถานที่ที่เขาจากมา
แม่ตั้งชื่อเขาว่า “ช้างเผือก” เพราะในคืนที่แม่พบเขา เขาจองมองทางช้างเผือกเขม็ง อีกอย่างหนึ่ง คือ สำหรับแม่ เขาเป็น “ช้างเผือก” อันทรงค่าที่เปลี่ยนชีวิตแม่ดีขึ้น
ความจริงเขาชอบให้คนอื่นเรียกเขาสั้นๆ ว่า “ช้าง” มากกว่า เขารู้สึกว่าช้างเผือกมันออกแนวสีขาวมากไปหน่อยเมื่อเทียบกับตัวเขา
แต่เขาไม่เคยบอกแม่ในเรื่องนี้ คงเพราะมันยากเกินไปสำหรับเขาในตอนนั้นที่จะอธิบายอะไรต่ออะไรเป็นภาษามือ แม่พูดไม่ได้ แต่นั่นไม่ได้ทำให้ชีวิตของแม่วุ่นวายแต่อย่างไร แม่มีสิ่งที่มีค่ามากกว่าเสียง คือ รอยยิ้ม เป็นสิ่งเดียวที่สามารถหยุดเสียงร้องไห้ของเขาได้อย่างชะงัดทุกครั้ง
แม่อ่านหนังสือมาก เขามักเห็นมือแม่ถือหนังสือเล่มหนึ่งเสมอ ป้าแตงว่าหนังเคยเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้แม่ผ่านวันเวลาในโลกไร้เสียงจนกระทั่งมีเขา
พอ 5 ขวบเขาก็สามารถสื่อสารกับแม่ด้วยภาษามืออย่างคล่องแคล่ว ตอนนี้ช้างเผือกอายุ 8 ขวบ เขากำลังมองดูดาวด้วยกันกับแม่เงียบๆ
เขาชอบมองดวงดาวบนฟ้า ( คงเพราะติดใจกับภาพทางช้างเผือก ตั้งแต่คืนแรกๆ ในชีวิต ) แม่ว่า “เราทุกคนมีดาวประจำตัว เมื่อดาวนั้นดับสิ้น เราก็ตายตามดาวไป” นึกสงสัยว่าดวงไหนนะที่เป็นดาวประจำตัวของเขา
“แล้วดาวของแม่อยู่ที่ไหนครับ ?”
“ไม่รู้จ้ะ แต่ที่รู้แน่ๆ คือเป็นดาวคู่ดวงหนึ่งของแม่ อีกดวงหนึ่งของลูก ทั้งสองดวงโคจรสัมพันธ์กันและกัน”
ภายหลังเมื่อเรียนรู้เรื่องดาวคู่ในห้องหนังสือ เขาจึงว่าเกินกว่าครึ่งของดวงดาวบนท้องฟ้าเป็นระบบดาวคู แม่ไม่เคยบอกว่า ทำไมแม่อาศัยอยู่คนเดียวในบ้านหลังนี้ ป้าแตงเคยเล่าให้เขาฟังว่า แม่เคยผิดหวังร้ายแรงในชีวิต แต่หลังจากที่พบเขาในคืนนั้น แม่ก็เปลี่ยนไปจากคนที่เคยซึมเศร้ากลายมาเป็นคนที่เริ่มมีรอยยิ้ม
ช้างเผือกสะกิดแม่ “ดาวพวกนั้นมีคนอยู่ไหมครับ แม่ ? แม่ยิ้ม “มีสิ แต่ละดวงมีคนอาศัยอยู่ บางดวงเป็นที่อยู่ของพระราชา บางดวงเป็นของนักธุรกิจ และอีกมากมาย แต่มีอยู่ดวงหนึ่งบนดาวชื่อ บี 612
เป็นของ .......” แม่ประกอบมือเป็นคำใหม่ในภาษาอังกฤษ P-R-I-N-C-E แปลว่า เจ้าชาย
“เขาเป็นเด็กน้อยเหมือนช้างเผือกแหละ ใครๆ ก็เรียกเขาว่า เจ้าชายน้อย โลกของเขาเป็นโลกใบเล็กๆ เงียบๆ เขามักเร่ร่อนไปตามที่ต่างๆ ......”
“แล้วพ่อแม่ของเขา ?...”
“เขาไม่มีพ่อแม่จ้ะ”
“งั้น เขาคงเหงานะ ?”
“อาจจะใช่ แต่มีคนแบบเขาอยู่มากในโลกของเราใบนี้”
“โชคดีที่ผมไม่เคยเงียบเหงาเหมือนเขา ผมยังมีแม่”
แม่ยิ้ม กอดเขาแน่น
วันหนึ่งเสียงกริ่งดังขึ้น ช้างเผือกวิ่งไปประตูรั้ว เห็นชายหญิง 4 คน หนึ่งในนั้นสวมเครื่องแบบตำรวจ ไม่มีใครยิ้ม เขารู้สึกตัวว่าพวกเขาจองเขานิ่ง
เสียงหนึ่งว่า “ใช่ เด็กคนนั้นแหละ”
ผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มถามเขาว่า “แม่ของหนูอยู่ไหมจ้ะ ? ”
เขาไม่ตอบ แม่ออกมาพอดี แม่คุยกับพวกเขาครู่หนึ่งก็พาแขกเข้าไปในบ้าน ช้างเผือกไม่รู้ว่าพวกนั้นเป็นใครทั้งหมดคุยกันในห้องนั้นเนิ่นนานจนเขาเผลอหลับไป
ตื่นขึ้นมาเพราะสัมผัสมือของแม่ แม่นั่งข้างตัวเขา ตาแดงก่ำ
แม่ลูบหัวเขาเบาๆ “ช้างเผือก รู้ใช่ไหมว่า แม่ไม่ใช่แม่ที่แท้จริงของลูก ?”
ช้างเผือกพยักหน้า
“ตอนนี้พ่อแม่ที่แท้จริงของช้างเผือกตามหาลูกจนเจอ”
ชายหญิงแปลกหน้าคู่นั้นเดินมาหาเขา
“นี่คือพ่อแม่ที่แท้จริงของลูก”
เขาทำมือบอกแม่ว่า “ผมมีแม่ที่แท้จริงแล้ว ผมไม่ต้องการใครอีก”
แม่ยิ้มทั้งน้ำตา ตอบกลับ “อย่าหนีความจริงสิลูก ไม่ช้าหรือเร็วลูกก็คงต้องรู้จักตัวตนที่แท้จริงของลูก...”
แม่จัดข้าวของใส่กระเป๋าทีละชิ้นอย่างเชื่องช้า พับเสื้อผ้าแต่ละชุดแต่ละชิ้นอย่างประณีต บรรจงวางซ้อนลงในกระเป๋าทีละชั้น
ชิ้นสุดท้ายที่แม่วางลงในกระเป๋า คือ รถไฟสีแดงที่เขารักที่สุด
แม่มองหน้าช้างเผือกเนิ่นนาน
“จำเรื่องที่เราคุยกันเรื่องดาวคู่บนท้องฟ้าได้ใช่ไหมจ้ะ เมื่อช้างเผือกเหงาหรือไม่เป็นสุข จำไว้ว่ายังมีดาวของแม่หมุนเป็นเพื่อน....”
แม่ยกกระเป๋าใส่ท้ายรถคันนั้น กอดเขาแน่น น้ำตาไหลเงียบๆ ขณะที่ทำมือเป็นข้อความว่า “อย่าลืมกินข้าวเยอะๆ นะลูก”
รถยนต์แล่นออกไปจากเขตบ้านข้างตัวเขา คือ ชายหญิงแปลกหน้าคู่นั้น ทั้งสองคนแต่งตัวดี รถยนต์ของพวกเขาดูใหม่ สวยงาม มือของแม่ตัวจริงลูบหัวเขาอย่างอ่อนโยน แต่เขาสะบัดตัวออก
มองจากกระจกหลัง เห็นเงาร่างของแม่ยังยืนอยู่ที่นั่น ทันใดเขาเปิดประตูรถ เสียงแม่จริงอุทานอย่างตกใจ คนขับจอดรถทันทีเขากระโจนพรวดลงจากรถวิ่งกลับไปหาแม่
“ผมต้องการเป็นเจ้าชายน้อยของแม่ตลอดไป”
ชายหญิงแปลกหน้าเหล่านั้นกลับไปหมดแล้ว ที่ลานบ้านเหลือแต่ช้างเผือกกับแม่
พวกเขาสองคนมองดูดวงดาวเงียบๆ เขากำลังมองหาดวงดาวของเจ้าชายน้อย......

หนังสือ “วันแรกของวันที่เหลือ” ( วินทร์ เลียววาริณ )























Baa_turat@gotmail.com

 

โดย: กรุมานบ้า.... IP: 125.26.231.213 16 ธันวาคม 2550 23:03:33 น.  

 

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของเดือน กรกฎาคม 2553
ขอกล่าวอำลา เป็นการ farewell ให้กับเวบบอร์ดประชาไท
ทำให้อยากฟังเพลง Jupiter มาก
ลาก่อนประชาไทและเพื่อนๆทุกคน

 

โดย: เตย (terrynop ) 31 กรกฎาคม 2553 23:31:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


terrynop
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นลูกพระอาทิตย์ อยากไปเดินท่อมๆ หลายๆแห่งในโลกนี้ ไปมามั่งแล้วละ แต่ก็ยังอยากไปอีกเรื่อยๆ

Visitors








Friends' blogs
[Add terrynop's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.