เ กิ ด ช า ติ ห น้ า ข อ เ ป็ น ลู ก แ ม่ เ ห มื อ น เ ดิ ม
ตั้งแต่ฉันลืมตามาดูโลกใบนี้ ฉันได้รับความรักและความอบอุ่นมากมายจากผู้หญิงหลายคนเหล่านี้... จนฉันไม่ต้องไปเรียกร้องเอาจากใครที่ไหน *-* หญิงชรา ที่ให้กำเนิดเด็กสาวที่อุ้มท้องฉันมา *-* หญิงม่าย ที่ให้กำเนิดและเลี้ยงฉันจนโต โดยไม่ต้องพึ่งผู้ชายคนนึง ที่ฉันควรจะเรียกว่า "พ่อ" *-* หญิงสูงวัย ที่แสนจะเจ้าระเบียบ และอาบน้ำให้ฉันทุกวันจนโต *-* หญิงกลางคน ที่เข้มงวด และชอบดุฉันตอนที่กลับบ้านดึก *-* และหญิงคนสุดท้าย ที่ให้ความรู้ฉันทั้งในห้องเรียน และนอกห้องเรียนมาตลอด 10 กว่าปี
ผู้หญิง 3 คนแรก ฉันเรียกพวกเค้าว่า "แม่" และผู้หญิงอีก 2 คนหลัง ฉันรักและนับถือเค้าเหมือน "แม่"
แม้ฉันจะไม่ได้พูดคำว่ารัก กับพวกเค้า แต่ฉันเชื่อ... ว่าพวกเค้ารับรู้ได้ถึง "ความรักจากฉัน" ว่ามันมากมายขนาดไหน
ฉันภูมิใจที่ได้เกิดเป็นลูกแม่...
แม่ของฉันเป็นคนเก่ง... เลี้ยงฉันจนโต และเป็นคนดีของสังคม โดยไม่ต้องพึ่งพาใคร
แม่มีความอดทนสูง... ทำงานเหนื่อยแค่ไหน แม่ก็ไม่เคยบ่นให้ฉันได้ยิน
แม่เป็นผู้เสียสละยอดเยี่ยม... แม่มักจะสละความต้องการของแม่ เพื่อสนองความต้องการของฉันเสมอ
แม่เป็นคนอ่อนโยน... เวลาที่ใครทำฉันโกรธ แม่มักสอนไม่ให้โกรธตอบ เพราะเราจะเป็นฝ่ายเจ็บ
แม่เป็นคนใจดี... แม่สอนฉันว่า เราต้องรู้จักการให้คนอื่น และอย่าหวังสิ่งตอบแทน
แม่บอกเสมอว่า "แม่ไม่ต้องการอะไรจากฉันสักอย่าง ขอแค่ฉันเป็นคนดีก็พอ"
แม่จ๋า... ลูกจำที่แม่สอนได้ทุกอย่าง และให้สัญญาว่า "จะไม่ทำให้แม่เสียใจเป็นอันขาด"
ฉันไม่ต้องการบ้านที่หรูหรา ไม่ต้องการเงินทองที่มากมาย
"ขอแค่ให้พวกเค้าอยู่กับฉันแบบนี้ตลอดไปก็พอ"
และอีกสิ่งที่จะขอ "เกิดชาติหน้าขอเป็นลูกแม่ๆ อีกเหมือนเดิม"
Create Date : 10 สิงหาคม 2550 |
|
37 comments |
Last Update : 11 สิงหาคม 2550 0:54:05 น. |
Counter : 502 Pageviews. |
|
|
|
ว่าแล้วปีนี้โทรไปคุยอะไรกับแม่ดีนะ...^^~