ชีวิตการเทรดหุ้นของผมก่อนหน้านี้เคยผ่านทั้งช่วงที่รุ่งโรจน์ และซบเซาจนทรุดโทรม การเทรดที่เงียบเหงาว่างเปล่าสิ้นดี ช่วงตลาดขึ้นอาจขายหมูบ้าง จริงแล้วก็หลายอวยพอทนไหว55 แต่ตอนแดงแสนสะท้านทรวงที่สิ
.นึกไม่ออกเลยจะเดินอย่างไรต่อไป
.
จนมาวันหนึ่งผมอ่านกระทู้ในสินธรของท่านผู้หนึ่ง
..มีการเขียนถึงคุณดาว
.และมีผู้มาตอบชื่อ dawreung51
.ผมจึงอนุมานว่าคนนี้แหล่ะ
.คุณดาว
.นะน่าจะใช่ (สงสัยสวยย แหะ แหะ )
. อ่านข้อความที่เธอโพสต์ตอบแล้วไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงมีคนเขียนถึงและชื่นชมมากมาย
..ทุกคำ ชัดคม ตรงไปตรงมา และที่สำคัญคือความเป็นดาวเรือง51
..ที่ไม่มีใครเหมือนและไม่เหมือนใคร
นั่นคือช่องทางที่ทำให้ผมเข้ามาส่งเสียงทักทายเบาๆ ในบ้านหลังนี้
.เกือบสองปีแล้ว
ค๊าบ
ตลอด 2 ปีที่ผ่านมา
.ด้วยความสัจจริง ผมรู้สึกชื่นชมและศรัทธาในน้ำใจของคุณดาวเป็นอย่างมาก ไม่เคยพบใครที่ไหนที่คิดถึงคนอื่น
ใครไม่รู้.. ไม่เคยรู้จัก...ไม่เคยเห็นหน้า
.ทำไมถึงห่วงนักหนา
.หลายครั้งที่ไฟดับ..เนตล่ม
จะมีเสียงเล็กๆ
พี่กลมฝากบอกเพื่อน
จุดนี้บอกเพื่อนให้ชอท ให้ลอง จุดนี้ต้องเด้ง จุดนี้ต้องนั่นต้องนี่
.โพสท์ให้ด้วยดาวเข้าเนตไม่ได้ เร็วๆนะเดี๋ยวเค้าไม่ทัน .
..หลายครั้งผมอยากบอกเหลือเกิน
.ว่าดูแลตัวก่อนไหม
บอกแนวกรอบไว้แล้วไม่ใช่เหรอ
.ปล่อยอะไรให้มันผ่านไปก้ได้
แต่เสียงที่กังวลมานั้นทำให้ผมปฏิเสธไม่ได้เลยจริงๆ หลายครั้งมีสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ผมรู้สึกเห็นใจ อัดอั้น เจ็บปวดแทน และอยากช่วยให้ดีขึ้นกว่านี้ อยากร้องไห้ เมื่อได้รับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
..แต่ผมทำได้เพียงให้กำลังใจ และรับฟัง
สุดท้ายผมขอเป็นหนึ่งเสียงเล็กๆ ที่ขอขอบคุณทุกความห่วงใย ทุกความรู้สึกดีๆ ที่มีให้ผมและเพื่อนๆ เสมอมา ขอให้คุณดาวมีความสุขทั้งกายและใจ ขอให้พักให้เต็มที่และทิ้งทุกความกังวลออกไปให้หมด และสุดท้ายขอให้พระคุ้มครองนะครับ
ผมไม่ลานะ แต่จะรอวันกลับมาของคุณดาว
..ทุก ทุก วัน เดือน ปี
..
นายตาก ลม อมสตังค์
สมาชิกบ้านดาวเรือง
พี่กลมจะนั่งรอหลังห้องทุกวัน จะคอยเปิดและปิดประตูบ้านแห่งนี้ทุกคืนครับ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=dawreung51&group=1