ขอรับมันเอง
พื้นที่ส่วนตัว..ฉันแค่ขอพื้นที่นั้นมันไม่ใช่แค่สิ่งที่เธอเห็น มันไม่ใช่แค่ส่วนที่เธอเข้าใจ จะทำอะไรก็ได้ไม่เกรงใจกัน ฉันว่ามันมากไป ถามฉันสักคำก็ได้ ถ้าฉันไม่เคยให้เธอเลยฉันคงไม่รู้สึกกับคำที่เธอพูดมา "เสียความรู้สึก" เธอบอกฉัน เธอก็รู้ว่าฉันให้เธอมันได้มากมายกว่านั้น ถ้าเธอลองคิดดูสักนิดกับคำถามฉันที่ถามเธอไปว่า"ทำบ่อยไหม" มองลึกไปให้มากกว่านี้เธอคงจะเข้าใจฉันมากกว่านั้น แต่ก็ช่างมันเถอะในเมื่อเธอยืนยันความเข้าใจนั้น ฉันเองก็คงห้ามความคิดมันไม่ได้ฉันควรนิ่ง หยุดอธิบาย ปล่อยมันไป เพราะถึงยังไง ฉันก็แค่คนที่เคยน่ารัก แสนดีมีน้ำใจ ในสายตาเธอ ฉันอยากให้รักเราเข้มแข็งมากกว่านี้นะ เปราะบางเหลือเกินแต่ฉันในสายตาเธอ เป็นได้แค่ คนที่เริ่มสร้างปัญหา ฉันเป็นคนทำให้บรรยากาศดูแย่ ฉันขอโทษที่วันนี้ฉันไมได้มีรอยยิ้มให้เธอเช่นวันเก่า ฉันขอโทษที่เป็นคนที่เธออยู่ด้วยแล้วอึดอัด... แต่ก็เอาเถอะ ฉันต้องหยุดมันซะทีน้ำตาที่เธอเห็น..ฉันไม่ได้ตั้งใจ..ฉันเพียงแค่สร้างความเข้มแข็ง ให้กับตัวฉันเอง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่เราต้องอยู่ด้วยความหวัง