ต้องขอออกตัวก่อนนะครับว่า
ผมคงถ่ายทอดเรื่องราวความสวยงามของเส้นทางสายนี้ได้ไม่ดีเท่าไรนัก 
ถึงแม้ความงดงามของดอกไม้จะมีมากกว่าที่ผมได้บรรยายออกมา
ขอแนะนำให้คุณผู้อ่านขณะอ่านไปควรจะคูณด้วยด้วย 10
นั่นแหละครับคือค่าความงดงามที่แท้จริง...ไม่ได้เว่อร์นะครับ
และจังหวัดที่ผมได้ไปเที่ยวชมมาในทริปนี้ก็คือจังหวัดเชียงใหม่
จังหวัดสุดฮิตที่สุดในภาคเหนือ

เส้นทางสายดอกไม้ของผมเริ่มต้นที่ เชียงใหม่ ซู
อคาเรียม ที่นี่ไม่เกี่ยวกับดอกไม้หรอกครับ
แต่ที่เข้าไปเที่ยวเพราะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวใหม่ แบบว่าไม่อยากตกเทรน 
เลยเข้าไปดูเสียหน่อยว่าน่าสนใจหรือเปล่า

ภายใน เชียงใหม่ ซู อคาเรียม
ดูกว้างใหญ่มีสัตว์น้ำมากมายหลายชนิด ทั้งสัตว์น้ำจืด และสัตว์น้ำเค็ม
ล้วนมากมายไปด้วยปลาตัวใหญ่ๆ แปลกๆ เช่น ปลาฉลาม ปลากระเบน ปลาไหลไฟฟ้า
ปลาบึก ปลาตัวใหญ่ๆ เหล่านี้ถือเป็นไฮไลท์ของอควาเรียม
ทั้งยังเดินทางมาจากลุ่มน้ำใหญ่อย่างเช่น  อเมซอน  แม่น้ำโขง

แน่นอนครับอควาเรียมแห่งนี้ต้องยิ่งใหญ่
และนำเสนอแบบอุโมงค์ให้คนดูได้ชมไปเรื่อยๆ
เหมือนกับอยู่ใต้ทะเลจริงโดยไม่เปียก และหายใจได้สบาย วิทยากรบอกว่า
อุโมงค์ใต้น้ำแห่งนี้ถือว่ายาวที่สุดในเอเชีย
และอาจจะยาวที่สุดในโลกก็ว่าได้

โดยมีความยาวของอุโมงค์ รวมแล้วยาวถึง 133 เมตร
คดโค้งไปมา เวลาเข้าไปก็ไม่ต้องเดินให้เมื่อย
ที่นี่เขามีทางเดินเลื่อนไปเรื่อยๆ คล้ายกับสะพานส่งกระเป๋าในสนามบิน 
แค่ยืนแหงนหน้ามองเพดานก็จะเห็นปลาตัวใหญ่ๆ ว่ายเวียนอยู่เหนือศีรษะเรา 
ผมเคยตกปลาเห็นแต่หลังปลาว่ายขึ้นมาเยาะเย้ย  แต่วันนี้เห็นท้องขาวๆ ของมัน
เลยแอบนึกไปว่า พุงปลาฉลามต้มยำจะอร่อยเหมือนพุงปลาช่อนหรือเปล่านี่อ่ะดิ
นึกแล้วน้ำลายไหล

เชียงใหม่ตอนนี้อากาศหนาวมาก
ปีนี้เสื้อกันหนาวขายดี แต่แปลกที่สาวเชียงใหม่ไม่ค่อยหนาว
ผมเห็นเจ้าหล่อนนุ่งกางเกงขาสั้นจุ๊กกรู๋ซ้อนมอเตอร์ไซต์กันแล้วรู้สึก
เสียวสะท้านแทน สั้นกว่าสาวๆ ในกรุงเทพฯ
อีกอ่ะ...อยากพิสูจน์ว่าผมพูดจริงเปล่า ต้องไปดูเอง อิอิ...คุณผู้ชาย
อยากไปนะนั่นน่ะ ; )

ผมเดินทางไปตั้งหลักต่อที่อำเภอปาย
เส้นทางยังคดโค้งเหมือนนั่งรถไปบนหลังงูเหมือนเดิม  
อำเภอปายมีคนมาเที่ยวเยอะมากๆ ที่พักก็มากขึ้นไปด้วย
เดี๋ยวนี้มีร้านกาแฟสวยๆ เกิดขึ้นมากมาย แต่ปายก็ยังคงเป็นปายตรงที่ว่า
เป็นจุดพักกลางทางของคนที่เดินทางไปสู่จังหวัดแม่ฮ่องสอน

ที่ผมเลือกมาตั้งหลักที่อำเภอปาย เพราะว่า
จะเดินทางไปยังหน่วยจัดการต้นน้ำขุนแม่ยะในวันรุ่งขึ้น
เพื่อไปชมดอกนางพญาเสือโคร่งที่กำลังบานสะพรั่ง
เปล่งสีชมพูสดให้ความโรแมนติกทั่วไปทั้งดอย

เส้นทางสายดอกไม้
เช้าตรู่ผมถูกปลุกตอนตี 4 รู้สึกทรมานอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็ต้องอดทนครับ
อยากจะเห็นสิ่งสวยงามยามเช้าต้องสู้ๆ กันหน่อย  รถตู้ไปส่งผมและคนอื่นๆ
ที่ริมถนนสาย 1095 ช่วงระหว่าง อำเภอปาย และอุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง
บริเวณ กม. ที่ 34 จะมีป้อมตำรวจเป็นจุดสกัดตั้งอยู่
ตรงนี้แหละครับที่เราต้องเปลี่ยนไปนั่งรถกระบะของชาวบ้าน

เพราะเส้นทางจากนี้ขึ้นไปยัง หน่วยจัดการต้นน้ำขุนแม่ยะ
ซึ่งตั้งอยู่ที่ตำบลแม่อี้ อำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน
เป็นระยะทางดินลูกรังอีก 8 กม. ค่าเช่าเหมารถก็อยู่ที่ 800 - 1,000 บาท (ไป
- กลับ) สำหรับผู้ที่มีรถยนต์ส่วนตัวถ้าไม่ใช่รถกระบะ ผมขอแนะนำให้จอดไว้
แล้วเหมารถรถกระบะขึ้นไปดีกว่าครับ เส้นทางสายนี้ลำบาก
และค่อนข้างอันตรายเวลารถสวนกัน ถ้าไม่ใช่คนท้องที่แล้วอาจจิดอุบัติเหตุได้

พวกเราหัวโยกหัวคอนบ้างก็สัปหงกกันมาจนถึง
หน่วยจัดการต้นน้ำขุนแม่ยะ ซึ่งตั้งอยู่บนยอดดอย บริเวณพิกัดที่
455510E 2125915N นี่บอกพิกัดกันไปเลย
เผื่อใครมีจีพีเอสจะได้สะดวกไม่หลงทาง ที่นี่อากาศหนาวเย็นมากๆ
ผมนึกเห็นใจคนที่นอนอยู่ในเต้นท์ อ้อ หน่วยจัดการต้นน้ำขุนแม่ยะแห่งนี้
เขามีบริการจุดกางเต้นท์ด้วยนะครับ แต่นักท่องเที่ยวต้องนำเต้นท์มาเอง
ห้องน้ำมีบริการแต่จำนวนห้องไม่มากนัก ผมว่าคงไม่ใช่ปัญหา
เนื่องจากอากาศค่อนข้างหนาว เรื่องอาบน้ำคงเป็นเรื่องไกลตัวสำหรับใครหลายคน

ส่วนอัตราค่าบริการ ทางหน่วยฯ
ก็ยังมิได้ออกระเบียบค่าบริการอย่างชัดเจน เพราะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวใหม่
งานหลักของหน่วยฯ
ก็คือการดูแลรักษาป่าต้นน้ำให้อยู่ในสภาพดีเพื่อให้คนเมืองอย่างเราๆ
ได้ใช้อุปโภคบริโภคต่อไป 
ฉะนั้นเรื่องอัตราค่าบริการในช่วงนี้จึงขึ้นอยู่กับจิตศรัทธาของนักท่อง
เที่ยว ที่จะมีน้ำใจช่วยสนับสนุนเป็นค่าใช้จ่ายในการดูแลรักษา
และพัฒนาพื้นที่ต่อไปครับ

ศูนย์วิจัยและฝึกอบกรมที่สูง (หมู่บ้าน
ช่างเคี่ยน) นอกจากที่หน่วยจัดการต้นน้ำขุนแม่ยะแล้ว
ที่ศูนย์วิจัยและฝึกอบกรมที่สูง (หมู่บ้านช่างเคี่ยน) ตำบลช้างเผือก
อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ ก็มีต้นนางพญาเสือโคร่ง
ผลิดอกชูช่ออยู่มากมายหลายต้นเช่นเดียวกัน  การเดินทางไปชมนั้นสะดวกสบาย
โดยใช้เส้นทางเดียวกันกับทางขึ้นดอยสุเทพ 
เมื่อถึงดอยสุเทพแล้วให้เดินทางต่อไปทางพระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ 
จากนั้นจะมีทางแยกขวาให้ไปบ้านช่างเคี่ยน อีก 7 กม.
เส้นทางบริเวณนี้ค่อนข้างแคบ ควรขับรถด้วยความระมัดระวัง

ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงทุ่งเรา
ตั้งอยู่ในพื้นที่ของอำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่ ห่างจากตัวจังหวัดประมาณ
40 กม. โดยใช้เส้นทางจากตัวเมืองเชียงใหม่ ไปตามทางหลวงหมายเลข 107
สายเชียงใหม่ แม่ริม เมื่อถึงอำเภอแม่ริมให้เลี้ยวซ้ายไปตามทางหลวงหมายเลข
1096 สายแม่ริม สะเมิง ประมาณ 20 กม. ทางเข้าศูนย์พัฒนาโครงการหลวงทุ่งเรา
จะอยู่ทางขวามือ ให้ขับเลี้ยวเข้าไปได้จนถึงโรงเรียนบ้านโป่งแยง
ต่อจากนี้ไปจะเป็นถนนลูกรัง รถเก๋ง และรถตู้จะไม่ค่อยสะดวก
แต่ถ้าเป็นรถกระบะนั้นขับเข้าไปได้สบาย

ที่ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงทุ่งเราแห่งนี้มีชื่อเสียงใน
ด้านการปลูกต้นกุหลาบเพื่อการตัดดอก กุหลาบที่นี่จะมีดอกใหญ่สีสันสวยงาม
อาทิ สีขาว สีแดง สีชมพู สีโอโรส
ในช่วงวันวาเลนไทน์ราคาขายส่งจากที่นี่จะอยู่ตั้งแต่ดอกละ 25 บาท
แต่ถ้าเป็นช่วงที่ราคาตกต่ำที่สุด นั้นราคาขายจะอยู่ที่ดอกละ 9 บาท

ภายในสถานีเกษตรหลวงปางดะ ยังเปิดให้นักท่องเที่ยว
หรือผู้สนใจ เข้ามาพักค้างแรมได้
โดยทางสถานีจะมีวิทยากรบรรยายให้ความรู้แก่ผู้มาเยือนได้เป็นอย่างดี
ทั้งนี้ควรติดต่อขอรับการบริการมาล่วงหน้า ได้ที่ โทรศัพท์ 053 378 046 
โทรสาร 053 378 163