28 พ.ย. 2566 (ไม่นะ.....ไม่...ไม่)
.........
คุกกี้ที่ยืนเข้าหากำแพง : ไอ้ A....
A ผู้ถูกเรียก ยืนอยู่ข้างหลังคุกกี้ A ยังไม่เห็นด้านหน้าของเขา เดินไปสมทบข้างๆ : ไอ้กี้ นายร้องไห้หรอ?
คุกกี้ : .........ทำไม?....
A : เดี๋ยวๆ นายกำลังเสียใจ
คุกกี้ : ฉันไม่น่าทำแบบนี้เลย......
คุกกี้หันมามอง : จริงๆ A รู้หรือเปล่า....
A : เรื่องอะไร?
คุกกี้ : .....ปานวาด....เมียฉัน....นายไม่บอกกันเร็วๆว่าปานวาด.....เรื่องจอยคือคนรักฉันคือคนๆหนึ่ง.....ไม่ใช่เมีย.....ทำไมไม่มีใครบอกว่าปานวาดรักฉัน.....ก็ไอ้การที่ยุคนั้นคนจะบอกว่าบุ๋มรักฉัน บอกอย่างนี้ทำไมล่ะ
A : ..... ถ้างั้น นายนี่รักบุ๋มแต่เรื่องราวคือไม่ได้พบเจอบุ๋มว่าจะเป็น....แม่สื่อเลย.....นายไม่ได้เข้าใจหรือเห็นเบื้องหลังความเจ็บปวดของปานวาด .....
คุกกี้ : ทำไมฉันไม่รู้ให้เร็วกว่านี้.....ฉันเสียใจถ้าปานวาดเธอต้องเสียใจด้วยสาเหตุมาจากรักฉัน......ปานวาด....นี่เธอรักฉันใช่มั้ย?......
A : นายจะทุกข์ว่านายผิดไป ....... นายเข้มแข็งไว้นะ .........
คุกกี้หันกลับไปยังกำแพงอีกครั้ง : ......ฉันก็ไม่นึกว่าที่แจ้มาเกี่ยวข้องได้........ฉันเข้าใจแต่.....มันมีบทบาทเกี่ยวกับบุ๋มบิ๋ม ไม่ได้นึกอย่างอื่น
A : ......นาย....นายในตอนนี้ไม่ต้องไปให้ปานวาดเห็นหน้า......ถึงนายจะเศร้าแทนตัวเธอว่าเธอทำใจกับความเจ็บปวดนี้ไม่ได้ ....... เธอรักนายนี่อาจจะไม่จริงก็ได้ ......เธอมีผู้คนมารักก็อาจจะเป็นไปได้
คุกกี้ : ......และฉันมาเจอมายนัสแล้ว....
A : ......นายรักมายนัสใช่มั้ย?
คุกกี้ : อือ ........ฉันฝังใจเกี่ยวกับบุ๋มไว้มาก.....ฉันรักบุ๋มแต่ฉันโง่เง่ากับความคลั่งรัก ..... นี่ทำไมฉันไม่เห็นว่าจิตใจปานวาดแตกสลายไป....
A : หลังจากที่นายเหมือนเข้าใจผิดเกี่ยวกับบุ๋ม ...เรื่องบุ๋มนายคิดพลาดที่เดาผิดเดาเอาเองเรื่องบุ๋ม......นายไม่มีโอกาสพบเจอบุ๋มเขา....นายก็ไม่เห็นล่ะมั้งว่าบุ๋มมีการบอกอะไรว่านายจะมีปานวาดแล้ว.....ถ้ายุคนั้นนายมองไปรอบๆ นายเจอแม่สื่อปานวาดแล้วนายไม่รู้สึกรักจากแม่สื่อเพราะนายเข้าใจเรื่องบุ๋มแบบเข้าใจเอาเองนายไม่ได้คิดเรื่องปานวาดแล้วน่ะ
คุกกี้ : ปานวาดจะยกโทษให้ฉัน.....ก็ไม่ใช่สิ่งที่สมควร........
A : .......กี้ ....เอาล่ะ...นายจะแก้ตัวยังไง ..... ไอ้คนชอบแก้ตัวมากกว่าแก้ไขอย่างนาย ให้เวลานายคิดให้ดี
คุกกี้ : ........ขอให้ปานวาดมีความสุขกับคนที่เขารักปานวาดมากกว่าฉันนะ.....ฉันคงไม่มีอะไรจะไปพบหน้าเธอ ฉันคงผิดพลาดมากน่าดู
A : ........ถ้าเธอขอมาคุยกับนายล่ะ มีอะไรเคลียร์ทิ้งท้ายกับนาย
คุกกี้ : ........ฉันก็ขอให้ปานวาดตบหน้าฉันที.....ก็ฉันสงสารเธอทั้งๆที่ฉันโง่และไม่ดีกับเธออย่างนี้....
A : ......จริงๆถ้านายเข้าใจความรักไม่โง่ ......คนที่บอกนายถึงเรื่องบุ๋มในยุคนั้นคือเรื่องนายไปรักปานวาด......นายพลาดพรั้ง ...คุกกี้...นายยืนยันสาบานหน่อย ถึงแม้ปานวาดไม่สวย.....แต่นั่นคือความสุขที่นายได้ทำความรู้จัก.....
คุกกี้ : .......ใช่....ฉันมีความสุข....ฉัน..ที่ผิดพลาด......
A : .....เก็บไว้เป็นความทรงจำ....
https://m.youtube.com/watch?v=TX1DSJ1oFe8&pp=ygUr4LmB4LiE4LmI4LiZ4LmJ4Lit4Lii4LmD4LiIIOC5gOC4iOC4oeC4quC5jA%3D%3D
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
