|
|
บุญคุณแรก+ตามหาใครที่เป็นสัญญาแรก |
|
คุกกี้ : .....
A : ......
คุกกี้ : นายต้องช่วยฉันสืบ ฉันพยายามมาก พยายามเข้าใจให้ถูกต้องว่าตอนเด็กสองขวบถึงสี่ขวบ ฉันมีสัญญาความรักกับผู้หญิงแล้ว แต่ฉันกลับไม่มีความจำสัญญาและลักษณะบุคคลแรก
A : ไม่ต้องกังวลน่า ก็ในเมื่อนายอาจจะลืมไปจนไปหาคนอื่น ถ้าหน้าตาเธอทำให้นายผิดหวัง นายก็บ้าตัดสินใจคิดหาแมวชื่อบุ๋มอยู่ดี
คุกกี้ : ฉันอยากนึกหน้าอยากนึกข้อมูลคนแรกให้ทราบจริงๆ ฉันผิดสัญญาก็จริง แต่คนแรกคือบุญคุณแรกนะ ถ้าเป็นเพราะพลังรักนั้น ฉันถึงมีความรู้สะสมในตอนเด็กๆไง ฉันจะไปเจอเพื่อบอกไง ไปบอกว่าใจยังอยากขอบคุณว่าครั้งหนึ่งมีชีวิตที่มีเธอ ที่เธอได้มอบก่อนจอย ศิรินภา เธอคือคนที่ดีมากๆนะ ฉันขอโทษทุกอย่าง อะไรต่างๆฉันรับรู้ในตอนโต
ถ้ามันเป็นไปไม่ได้ สัญญาฉันเกิดครั้งแรกที่เมหรอ นั่นฉันมันก็ไม่จำ ลืมเหมือนกัน
A : ไม่หรอกมั้ง อย่าคิดมากจนเกินไป ถ้าสัญญาเกิดที่เมนายน่าจะเห็นเมสนิทพูดคุยอีกอะตอนเด็กๆนั้น นายเองบอกว่าตอนเด็กพบว่าขณะที่นายไปใกล้นั้นเมกำลังจะร้องไห้ มันก็มีความหมายในกิริยาอาการนั้น คือ เฮ้ยๆ แล้วคนรักแรกของแกล่ะ
คุกกี้ : ถ้าทั้งหมดเป็นเมจริง ปัญหาชีวิตเดี๋ยวมันก็ไม่ใช่จอยเลยด้วย และฉันต้องปวดใจนะ ถ้าฉันมีความชอบเข้าแล้วกลับทำร้ายเธอไปนานไม่รู้ตัว เออชีวิตที่ผ่านมาในวัยมหาลัยขนาดว่าผู้ชายยังชื่อเมด้วย มีเหตุการณ์แปลกๆอย่างนี้
A : ตั้งแต่นายคิดย้อนไปเพราะมายนัสในการบินมีการบินคนนึงบอกว่ามายนัสคือเมียเก่า นายเลยมาเห็นเรื่องเก่า เลยชอบหน้าเม อาภาพรเรอะ
คุกกี้ : หน้าเมลางๆตอนเด็ก แล้ววัยผู้ใหญ่จะเป็นยังไง พอลองคิดว่าภาพใบหน้าที่มันเลือนลางไป เอาไปเรียกให้กับแมว เม เม เหมียวๆๆๆ
A : มันเย็นชาสินะ แมวมันไปตรงกับคำตอบที่ว่าไม่มีใจตามที่คิดสืบสวนไว้ ก็ประถมสามไม่ได้เรียนห้องเดียวกันแล้ว
คุกกี้ : ฉันก็อาจจะชอบหน้าเมโดยไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกัน
A : หน้ามายนัส ?
คุกกี้ : เออน่า เม มายนัส รู้สึกว่าในประถมการัญฉันเจอสาวอย่าง เก๋ จันทร์ประภา นามวงศ์ เพิ่มเข้าไปในสารบบคนหน้าใกล้เคียงเม นอกเหนือไปจากลักษมี
A : นายว่าบุญคุณแรก กับ จอย นี่ถ้าได้รับ ใครสามารถทำให้ชีวิตมีคุณค่า
คุกกี้ : ฉันว่าอาจจะใกล้เคียงกัน แต่ยุคของบุ๋ม ฉันกลายเป็นคนธรรมดาตั้งแต่มอสาม และปัจจุบันนี้ต้องมีสาเหตุบางอย่างที่ฉันสงสัยอะว่าทำไมเหมือนฉันถูกยึดติดเรื่องจอยที่ผ่านไปน่ะ ยังกะคนมันบอกให้รู้เองอะ
A : หึหึ แม่ง เหมือนแกไม่ทันนึกเลยแล้วคนเลยทำให้รู้อีกแน่ะว่าจอยน่ะคิด ตัวบุ๋มเองไม่มีบุญคุณอะไรหรอ
คุกกี้ : เรียนหนักจากการที่เคร่งเรียนไม่ไหวน่ะฉันว่า และให้ฉันคิดเรื่องผู้ชาย บุ๋มน่าจะน้อยนะ ไม่กี่คนเลย
A : ถามหน่อย ถ้านายคิดว่าเรื่องบุ๋มอาจจะจิ๊บจ๊อยแล้วว่า ธรรมด๊าธรรมดาชีวิต นายจะพยายามบอกเธอไหมว่านายมีเม
คุกกี้ : สืบดูให้ชัดเจนก่อนว่าสัญญาแรกถ้ามันใช่เม ฉันจะพยายามบอกบุ๋มให้ว่าฉันจะไป ไปและกลุ้มใจมากน่ะสิ
A : มึงนี่กับจอยที่ทราบข่าวคราวตอนหลังมึงก็ไม่กังวลตอนย้อนมาคิดเรื่องจอย
คุกกี้ : ถ้าจะให้พูด ฉันหลงนิโคล หลงโมเม หลงเมจิด้วยความรุนแรง หลงบุ๋มด้วยความรุนแรงมาสักขณะและฉันก็เปลี่ยนไม่มีสมองจำอีก และตอนแย่ๆก็เคยหลงปานวาดด้วยอาการนี้เช่นกัน ยังประหลาดใจ
A : ไม่เคยใส่อาการหนักไปที่จอยเลยหรอ
คุกกี้ : ไม่เคย และฉันก็ยังสงสัยว่าขนาดช่วงปานวาดยังมีอาการรุนแรงแน่ะ
A : เอ อาการหนักของยุคคลั่งนิโคล โมเม มาก่อนจอย เมจิก็เกิดขึ้นก่อนจอยในปีเดียวกันกับจอยนั้น เริ่มโดยไม่ได้มีจอยเข้ามา กับ อาการหนักยุคใหม่ แล้ว.....
คุกกี้ : เอ้อ เฮอ รักใครไปใจต้องนิ่งแล้วมั้ง ไม่งั้นเขาจะว่าไอ้บ้าไอ้ลืมคนบางคน สงสัยเพราะการลืมนึกถึงจอยน่ะ ฉันถึงพุ่งใส่ปานวาดแม้ฉันจะไม่ได้บุญคุณจากจอยแล้ว
================
| Create Date : 21 ตุลาคม 2564 |
| Last Update : 21 ตุลาคม 2564 9:10:38 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 294 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
|
|
