Bloggang.com : Zen no Okasan : น้องเซนของแม่

น้องเซนของแม่

"น้องเซนของแม่"

กลางเดือนกันยายน 2551 เพิ่งรู้ตัวว่าประจำเดือนไม่มาได้เดือนกว่า ๆ แล้ว
แต่ก็มิได้นำพา ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า.. เพราะเป็นคนที่ประจำเดือนมาไม่เคยเป็นปกติอยู่แล้ว ก็ยังคงเริงร่า ออกกำลังกาย ปั่นจักรยานครั้งละ 40 นาที กระโดดบอดี้คอมแบท ตีเข่าข้างละ 50 ครั้ง....ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ไม่รู้ว่าเทวดาตัวน้อยของแม่ได้ถือกำเนิดขึ้นในท้องของแม่แล้ว...

6 สัปดาห์ผ่านไป สามีบอกว่า "พอเหอะคุณ งดออกกำลังก่อนได้ไหม ไปตรวจให้แน่ใจก่อนดีกว่านะ" อืม..ก็ได้...แล้วหลังจากนั้นอีก 2 สัปดาห์ก็ไปตรวจเพราะมันปาเข้าไปตั้ง 2 เดือนแล้ว ค่อนข้างจะมีนัยสำคัญ...

"ตั้งครรภ์แล้วนะคะ" ได้ยินคำนี้ จึงได้รู้ว่า...ยิ้มเต็มหน้า...มันเป็นอย่างไร รู้สึกว่าตัวเองยิ้มกว้างที่สุดแล้ววันนี้...แปลกดีนะ...ทั้งที่ไม่ได้ตั้งตารอ ไม่ได้อยากมีเจ้าตัวเล็กมากมายเท่าไร มีก็ได้ ไม่มีก็ได้สำหรับเรา...แต่ทำไมวันนี้มันถึงยิ้มกว้างได้ขนาดนี้ ทำไมหัวใจมันพองโตคับอกได้ขนาดนี้...มหัศจรรย์จริง ๆ

ตอนที่เริ่มตั้งท้องอ่อน ๆ (ยังไม่รู้ตัว) เกิดสิ่งดี ๆ ขึ้นกับเราและสามีหลายอย่าง เราได้เรียนภาษาญี่ปุ่นฟรี ๆ จากที่ทำงานโดยไม่มีข้อผูกมัดใด ๆ สามีได้งานดี รายได้เยี่ยม !!!! ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ทั้งหมดนี้แม่ขอยกความดีให้เทวดาน้อยของแม่

หลังจากนั้นก็ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แพ้ท้องนิดหน่อย แค่ 2 สัปดาห์ สาเหตุนี้แหละ น้ำหนักจึงได้ เพิ่ม..เพิ่ม..แล้วก็เพิ่ม..หึหึ..เดือนละ 2 กิโลเป็นอย่างต่ำ ท้องโตขึ้นเรื่อย ๆ ตอนที่ท้องได้ 6 เดือน ใคร ๆ ก็คิดว่าใกล้คลอดแล้ว นับผิดรึเปล่า...เปล่าเลย..ไม่ผิดเลย ท้องใหญ่โตจริง ๆ

แต่ถึงท้องโตอย่างไร ก็ไม่เคยอู้งาน ยังทำงานปกติ ทำงานบ้านเล็ก ๆ น้อย ในส่วนที่มั่นใจว่าไม่มีอันตราย เพราะอยากคลอดเองตามธรรมชาติ....และอยากใช้เวลา 3 เดือนของการลาคลอดอยู่กับลูกให้นานที่สุด..

ในที่สุด..1 สัปดาห์ก่อนคลอดก็รู้สึกว่าเดินไม่ค่อยไหวแล้ว เวลานั่งแล้วลุกลำบากเหลือเกิน (ก็แน่ละซิ..ต้องแบกรับน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้น 20 กิโล หรือ 50 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักเดิม) จึงลาคลอด

ก่อนคลอดอัลตร้าซาวน์ดูอีกครั้ง..โห..น้ำหนักของลูก 3300 กรัมแล้ว..แล้วแม่ตัวแค่นี้ จะไหวมั๊ย...จึงได้นัดคุณหมอให้ผ่าคลอด เลือกวันพฤหัสที่ 11 มิ.ย. แต่คุณหมอให้แอดมิตเช้าวันที่ 10 มิ.ย. เพราะกลัวว่าจะจองห้องพิเศษไม่ได้ แต่เอาเข้าจริง...ลูกแม่อยากกำหนดชะตาชีวิตเอง ไม่ยอมให้ใครกำหนด..เลยให้แม่มีมูกเลือดโดยที่ปากมดลูกไม่เปิดสักเซนต์ สรุปคุณหมอให้ผ่าคลอดตอน 4 ทุ่ม

นอนรอเวลาอย่างใจสลาย...กลัวมากกกกกกกกกก...มากที่สุดแล้วสำหรับชีวิตนี้..สำหรับคนที่ไม่เคยกลัวอะไรอย่างเรา ..ก๊ากกกกกก....

4 ทุ่ม บุรุษพยาบาลเข็นรถมา โอยย...กลัวมากทำไงดี ทำใจดีสู้เสือ..บอกตัวเองว่า..ในเวลาอย่างนี้ไม่มีที่ไหนที่จะปลอดภัยไปกว่าที่นี่อีกแล้ว อดทนอีกแปป..ก็จะได้เจอหน้าลูกแล้ว

วันพุธที่ 10 มิ.ย. 2552 เวลา 4 ทุ่ม กว่า ๆ แม่ได้ยินเสียงร้องของเด็กชายคนหนึ่งซึ่งแม่ได้ตั้งชื่อไว้ให้แล้ว ...คุณหมอพาเด็กชายคนนั้นไปล้างตัว ห่อตัวแล้วพามาหอมแก้มแม่...น้ำตาไหลเมื่อได้เห็นหน้าเด็กชายหน้าตาจิ้มลิ้ม ตัวสีชมพู...."น้องเซนของแม่"

Create Date : 31 มีนาคม 2553

Last Update : 8 กันยายน 2554 11:00:59 น.

13 comments

Counter : 2251 Pageviews.

สวัสดีตอนเที่ยงๆ จ้า^^

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว

วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:12:25:39 น.

หวัดดีค่ะ อิอิ..เป็นเพื่อนคนแรกที่มาเยี่ยมบล็อคเราเลยนะเนี่ย...ยินดีต้อนรับค่ะ

โดย: แม่น้องเซน (Zen no Okasan

) วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:12:55:18 น.

น้องน่ารักค่ะ โตเร็วๆ จะจ๊า คุณแม่ก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โดย: แม่น้องไตตั้น (เจ้าพีทตัวน้อย

) วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:14:25:01 น.

น้องเซนหน้าตาจิ้มลิ้มจริงๆด้วยค่ะ...ถึงวันนี้ก้ออายุ9เดือนกว่าแล้วซิคะ..น้องกะทิของนกเพิ่งจะ2เดือนเอง

โดย: แม่น้องกะทิ IP: 112.142.46.50 วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:14:33:20 น.

เริ่มต้นบล็อกได้น่ารักมาก ๆ ค่ะ แม่เทวดาน้อย

ขยัน ๆ อัพบล็อกนะ น้องจะเข้ามาอ่านเป็นระยะ ๆ มัชชะปะมา 55 ไม่เกี่ยว

อ่านแล้วก็คิดถึงตัวเองเมื่อวันที่รู้ว่าท้องจนกระทั่งวันขึ้นเขียง

มีฟามสุข

โดย: น้องดาวแม่น้องเมษเองจ้า IP: 118.175.16.2 วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:14:39:08 น.