พลันสะเทือนเลื่อนลั่นพื้น ........ พสุธา ๏ พลันสะเทือนเลื่อนลั่นพื้น ........ พสุธา หลายจุดหลายเวลา ................... ถี่ขึ้น แม่เคืองโกรธใครหนา ................ วานบอก ไยโยกโลกสะอื้น ...................... หม่นด้วยโทษทัณฑ์ ๚ะ ๏ ไต้หวัน พลันโศกซ้ำ ................ อีกสถาน เฮติ รุนแรงลาญ ........................ แหลกหล้า ชีลี ล่มเมืองผลาญ ..................... ผืนแผ่น... ดินเอย ไทย หวั่นสั่นสะเทือนอ้า ............... อัดอั้นขวัญผวา ๚ะ๛   Create Date : 06 มีนาคม 2553 6 comments Last Update : 6 มีนาคม 2553 19:00:29 น. Counter : 623 Pageviews. Share Tweet

ดอกไม้สวย ๆ ขาว ๆ หอม ๆ ค่ะ คุณพี่ !!! .. มีความสุขมาก ๆ ค่ะ ...   โดย: ploythana 6 มีนาคม 2553 21:40:20 น.

ขอบคุณครับ   โดย: ศาลายา 8 มีนาคม 2553 12:13:54 น.

มีความสุขมาก ๆ ค่ะ ...   โดย: ploythana 8 มีนาคม 2553 14:31:15 น.

มีความสุขทุกวันค่ะ   โดย: ploythana 10 มีนาคม 2553 9:02:16 น.

สวัสดีค่ะ ... มีความสุขทุกวันค่ะ ... รัวรอยเหยียบย่างก้าว.....เสียงดัง โดยเริ่มนับถอยหลัง.......ดักใกล้ มวลชนผนึกกำลัง..........เกินกว่า หยุดเวย ไกลสุดกักกันไว้...........กราดเกรี้ยวสะเทือนฐาน จิตวิญญานเลือดเนื้อ......ไหลนอง ประวัติศาสตร์ชนผอง......เพื่อนบ้าน ผันผวนผ่านครรลอง........คราวหนึ่ง จบสิ้นฝากแผลกร้าน.......กระหน่ำฟ้องอดีตหวน ตีตรวนผูกล่ามทึ้ง...........แทบสลาย ปลดแอกหวังพบสาย.......สว่างหล้า ชนชาติดั่งเม็ดทราย........มวลป่น ละเอียดแล รองรับบาทเทียมข้า........ราษฎร์ซ้องสรรเสริญ เมินหมางคำออดอ้อน......อธิษฐาน ขอฤา ชนใช่คิดเหิมหาญ...........ห่างห้วน กาฝากสืบสันดาน...........ดิบเถื่อน พรรณพืชตายซากล้วน....เซ่นไหว้บวงสรวง กลวงกรอมกุมกักกั้น.......กราบกราน มือเปล่าปืนประหาร.........หวาดป้อง คือกระบอกสำราญ.........หลักเหนี่ยว ไกนา คือศาสตราทรามซ้อง......สาปเหย้าเรือนสลาย สายเอยสายพี่น้อง............พงศ์พันธ์ เราร่วมชาติเชลยฉัน..........ญาติฟ้า ดินทรายมิอาจฝัน.............ฝืนพลิก ชะตาเอย เขาย่ำเหยียบรากหญ้า.......แหลกสะท้านโลกันตร์ **** ช่วยลบข้อความ "ก่อนหน้านี้" ให้ด้วยค่ะ ***   โดย: ploythana 11 มีนาคม 2553 14:51:20 น.

สวัสดีค่ะ มีรอยยิ้มมาฝากค่ะ ... มีความสุขมาก ๆ ค่ะ ...   โดย: ploythana 13 มีนาคม 2553 15:04:49 น.