|
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่กลั่นกรองมาจากชีวิตจริงเรื่องจริง ของตุ๊ดคนหนึ่ง ที่อยากแชร์ประสบการณ์และเผยอีกด้านมุมนึงของชีวิตที่ถูกปิดซ่อนไว้ หลายคนถามฉันว่า ทำไมถึงเป็นตุ๊ด?? รู้ตัวเมื่อไหร่ว่าเป็นตุ๊ด?? เป็นตุ๊ด เกย์ กระเทย หรืออะไร?? และอีกนานาคำถาม ที่ผู้คนทั้งโลกสงสัยในความเป็นตุ๊ด ซึ่งหลายๆคนอาจจะไม่ได้รับคำตอบที่กระจ่าง เนื่องจากเป็นคำถามที่ค่อนข้างละเอียดอ่อนต่อจิตใจตุ๊ด ๆ อย่างเรา แต่สำหรับคนที่ถามฉันนะหรอ... คำตอบเพียงอย่างเดียวก็คือ ฉันเป็นตุ๊ดโดยกำเนิด (คือเกิดมาก็เป็นตุ๊ดเลย) จะให้ฉันบอกยังไง ก็ ก..รู เป็นตุ๊ด... เกิดมาก็เป็นเลย ไม่มีใครบอก ไม่มีใครบังคับ ไม่มีตัวอย่างให้เห็น ไม่ได้มีพฤติกรรมเลียนแบบใคร ตั้งแต่เริ่มจำความได้ ฉันเกิดมาในครอบครัวที่ค่อนข้างอบอ่น ฐานะปานกลาง กิจกรรมเข้าวัดฟังธรมเป็นเรื่องปกติ ขายอาหารตามสั่ง รับจ้างซักผ้า เปิดหอพักให้เช่า (ซึ่งจะมีเรื่องเด็ด เล่าให้ฟัง ในตอน2 นะจ๊ะ) เวลาพ่อ กับแม่ อาบน้ำให้ ฉันมักจะชอบและมีความสุขมาก เพราะฉันจะชอบมองและพยายามเอื้อมมือไปจับ ...จู๋ดี้... ของพ่อเสมอ ซึ่งแน่นอนพ่อเราเขาไม่คิดอะไร เพราะผู้ชายเหมือนกันและเรายังเด็กอาจมีความขี้สงสัย ในขนาดและรูปร่างที่แตกต่างกันไปมากๆๆๆ นั้นก็เป็นเหตุผลที่ฉันถึงบอกใครต่อใคร ว่าฉันเป็นตุ๊ดตั้งแต่เกิดเลย (ซึ่งเรื่องนี้แม่ฉันก็ยังไม่รู้) ความจริงฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเป็นลูกใคร?? เป็นสายเลือดของครอบครัวนี้จริง ๆ รึป่าว เพราะฉันเกิดมาก็ได้มาอยู่ ตจว.เลย โดยที่ครอบครัวทั้งหมดอยู่กันอีกจังหวัดหนึ่ง ฉันต้องใช้ชีวิตอยู่กับญาติพี่น้องฝั่งพ่อ เรียกทุกคนว่า พ่อและแม่ เพื่อทดแทนสิ่งที่เราขาดหายไป จนเพื่อนๆ หลายคนสงสัยว่า ทำไมพ่อ,แม่ มรีงเยอะยังว่ะ ?? แต่ฉันก็ไม่เคยคิดจะเรียกร้องอะไร ขอแค่เขาเลี้ยงดูเรา ให้เราใช้นามสกุลก็พอ สมาชิกในครอบครัวที่ ตจว. ตอนนั้นเป็นครอบครัวใหญ่ มีหลายๆ ครอบครัวอยู่ระแวกใกล้เคียงกัน ฉันก็มีลูกพี่ลูกน้องอายุไล่ๆกันเป็น ผช. 2 คน แต่ด้วยสถานะเราแตกต่างไปจากคนอื่นๆ มาก เราจึงมักเป็นเด็กที่ถูกลืม ฉันต้องขอขอบคุณคุณยายข้างบ้านและนมข้นหวานและน้ำตาลที่เลี้ยงฉันมาจนโต ฉํนจำได้ว่าฉํนพอเดินได้แล้ว คุณยายก็จะคอยดูแลฉัน อาจเพราะบ้านแกไม่มีเด็กเล็กให้ดูแล ฉันขอดูดนมคุณยาย เพราะเราเห็นพี่ๆ เราได้ดูดจากแม่ของเขา ซึ่งนมคุณยายทั้งเหี่ยวและยาน ไม่มีน้ำนมแล้ว ฉันก็ดูด จนหลับไป ขวดนมของฉันเป็นสีขาวขุ่น ก็คือนมที่ทำมาจากนมข้นหวานละลายน้ำ หรือไม่ก็น้ำตาลทรายผสมน้ำร้อน (ต้องขอขอบคุณนมตรามะลิ ทุกๆหยด หวานมันเสมอ) เมื่อฉันโตพอที่จะเข้าโรงเรียนได้แล้ว ฉันได้เข้าโรงเรียนเดียวกับพี่ๆ ฉันเรียนอนุบาลแค่ 1 ปี และขึ้น ป.1 เลย ตอนนั้นได้เงินไป โรงเรียน 1-3 บาท ซึ่งคนอื่นๆ จะได้ 7 บาท ซึ่งเราก็ไม่ได้ใช้อะไรอยู่แล้ว แต่ที่บ้าน มีกฏว่า ทุกคนต้องเหลือเงินกับมาหยอดกระปุก คนละ 1 บาท ถ้าใครไม่เหลือเงินกลับมาจะถูกตีด้วยไม่แขวนเสื้อเหล็ก และพี่ๆฉัน เขามักจะใช้เงินหมดและไม่เหลือกลับมา ฉันก็จะแบ่งส่วนที่ฉันไม่ได้ใช้ แอบใส่ไว้ในกระเป๋านักเรียนเขาเสมอ เพื่อไม่ให้มีใครถูกตี แต่พอขึ้น ป.2 ฉันก็โดนย้ายโรงเรียนทันที เพราะพี่ ฉันคนนึงโดนซ้ำชั้น พวกเขาคงอายหรือคิดว่าฉันเป็นคู่แข่งลูกของเขา ภารกิจตอนเช้า ฉันต้องตื่นมา ผ่าฟืน ก่อไฟ นึ่งข้าวเหนียว กวาดบ้าน ถูกบ้าน ล้างจาน เดินไปตลาด ไปซื้อของตามออเดอร์ที่ ทุกคนเขียนไว้ให้ (ระยะทางบ้านกับตลาด ประมาณ 1.5 กม. )แล้วจึงอาบน้ำแต่งตัวและเดินไปโรงเรียน 1 กม. วันไหนฝนตก ก่อไฟยากหน่อย ก็จะโดนด่าบ้าง แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ด้วยความที่ตา-ยาย เป็นสายบุญ ฉันก็ตามแกไปวัดด้วยตลอด จนเห็นทางสว่างฝากตักเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อ เราก็แค่เดินเพิ่มอีกหน่อย เวลาไปตลาดเสร็จก็เดินไปวัดต่อ เพื่อจะได้กับข้าวหรือขนมห่อไปกินที่โรงเรียน ตอนนั้นฉันฝันว่า อยากจะมีจักรยานสักคันมันคงจะสบายกว่านี้ (แต่ฝันก็คือฝัน) เราก็เดินต่อไป... (ในวัดนี้มีเรื่องราวอะไรซ่อนอยู่ กับบาปที่ฉันทำ แล้วเรามาฟังกันในตอนต่อๆ ไปนะ) ถึงฉันจะเป็นเด็กน้อยตัวเล็ก ๆ แต่ ตาฉันเขาสอนให้ฉันแกร่ง และมีความคิดรอบด้าน สั่งสอนหลักธรรมเพื่อให้เราปล่อยวาง ฉันจึงมีความคิดและการปฏิบัติตัวที่แตกต่างไปจากเด็กคนอื่น ๆ ฉันจดและจำสิ่งที่ทุก ๆ คนทำกับฉันได้ เหมือนมันพึ่งเกิดขึ้น ทุกถ้อยคำ ทุกรอยแผลที่ฉํนโดนตี ทุกเสียงกรีดร้องและคราบน้ำตาของฉัน มันทำให้ฉันไม่เคยย่อท้อต่อปัญหาใด ๆ ในโลกใบนี้เลย (แต่ฉันไม่เคยคิดโกรธแค้นพวกเขาเลย ฉํนถือว่าเป็นการทดแทนบุญคุณอย่างนึง) ฉันคิดทบทวนหลายครั้ง ว่าจะแชร์ประสบการณ์ให้คนอื่นฟังดีมั้ย เพราะบางเรื่องมันอาจมองว่าเวอร์เกินจริง หรือความทรงจำวัยเด็กของเด็กคนนึงจะจำได้ละเอียดขนาดนั้นเลยหรอ ที่ฉันออกมาเล่านั้นก็เพียงเพราะอยากให้ทุกคนเข้าใจชีวิตฉัน และเรื่องราวต่าง ๆ มันจะได้ไม่ตายไปพร้อมฉัน หวังว่าผู้คนจะเข้าใจและเห็นใจตุ๊ดน้อยคนนี้ ขอบคุณทุกท่านที่เสียสละเวลาอ่าน เรื่องราวชีวิตตุ๊ดเด็ก แล้วพบกันตอนต่อๆไป เชื่อว่าทุกท่านต้องอึ้งและสงสัยในสิ่งที่ฉันทำ
| Create Date : 20 พฤษภาคม 2561 |
|
1 comments |
| Last Update : 20 พฤษภาคม 2561 22:14:58 น. |
| Counter : 476 Pageviews. |
|
 |
|
