อดีตที่ผ่านมา กับเธอคนนั้น

วันนี้วันอาทิตย์ วันหยุดสบายๆ ก็มานั่งเพลินๆ หน้า Notebook นั่งอ่านเรื่องราวความรักต่างๆ ของเพื่อนๆ หลายๆ คนมีทั้งสุข ทั้งทุกข์ สมหวัง ผิดหวัง ปนๆ กันไปตามธรรมดา

เลยมานั่งคิดเรื่องของตัวเองว่าเราเองก็เคยผ่านเรื่องราวของความรักมาบ้าง มากบ้าง น้อยบ้าง ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคน

บางเรื่องก็แสนสุข บางเรื่องก็แสนเศร้า คละเคล้ากันไป แต่ทั้งหมดมันคือความทรงจำ ที่ไม่อยากที่จะลืมเลือนมันไป

เพราะเรื่องราวดีๆ นึกถึงทีไรก็อดที่จะอมยิ้มไม่ได้
ส่วนเรื่องราวแย่ๆ ก็นึกระลึกถึงไว้และเรียนรู้จากมันแล้วอย่าพลาดซ้ำอีก

รักครั้งแรก - รักใส ๆ

. . . นานพอสมควรเลยทีเดียวกับเธอคนนี้ รักครั้งแรก รักในวัยเรียน เป็นรักที่ทำให้ผมได้เรียนรู้อะไรต่างๆ มากมายจริงๆ

เธอทำให้ผมได้รู้จักคำว่า รัก หลง และอีกหลายๆ อย่างในชีวิตที่ผมคงจะไม่มีวันลืม

มันอาจจะเลือนลางไปบ้าง ตามกาลเวลาที่ผันผ่านไป แต่ผมยังจำมันได้ดีในวันแรกที่เจอกัน วันที่ 11 สิงหาคม วันนั้นผมและเธอต้องลงมาจัดบอร์ดวันแม่แห่งชาติ ซึ่งบอร์ดก็อยู่ติดๆ กัน เลยทำให้เราสองคนมีโอกาสได้พบ ได้พูดจากัน

ซึ่งคุยกันถูกคอมาก มากเกินไปหน่อยด้วยซ้ำ เพราะคุยจนลืมช่วยเพื่อนทำบอร์ดเลย ^^" และเราก็แลกเบอร์เพจกัน คืนนั้นเธอก็เพจมาหาผมเพื่อมาชวนว่าไปเรียนพร้อมกันมั้ย เจอกันที่ . . . . เวลา . . . . นะถ้ามาได้

ตั้งแต่วันนั้นมาผมเองก็เริ่มใกล้ชิด เริ่มสนิทกันมากขึ้นตามภาษาเพื่อนๆ กัน แต่ผมเองก็คิดกับเธอคนนั้นไปมากกว่าเพื่อนแล้วล่ะ เพราะด้วยอะไรหลายๆ อย่างที่เราเข้ากันได้ดี ความชอบต่างๆ ที่เหมือนกัน ความคิดในการใช้ชีวิตต่างๆ คล้ายๆ กัน พูดได้ว่ากับเธอคนนี้แค่มองตาก็รู้ใจกันแล้ว

แต่ผมก็ทราบว่า เธอเองมีผู้ชายคนนึงอยู่ในหัวใจแล้วล่ะ คนๆ นั้นเป็นที่เพียบพร้อมกว่าผมในทุกๆ อย่างเลย ด้วยฐานะ ความรู้ การศึกษา แต่ตอนนี้นายคนนั้นอยู่ต่างประเทศ

แต่ทำไงได้ล่ะผมรู้สึกดีๆ กับเธอไปแล้วหนินะ เลยบอกเธอไปและขอเธอเป็นแฟนด้วย ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่าเธอทีคนอื่นแล้ว [ไม่ดีเลย >__<"] โดยบอกเธอไปว่า ขอเป็นดูแลความรู้สึก ดูแลเธอในตอนที่คนๆ นั้นไม่อยู่จะได้มั้ย และสัญญาว่าเมื่อเค้ากลับมา ผมจะเดินออกไปเอง

มันคงเป็นการเห็นแก่ตัวมากๆ เลยใช่มั้ยครับกับการที่ผมขอเธอไปแบบนั้น นี่ละมั้งครับที่เค้าว่า หลง แต่ไม่ได้ รัก

แต่แล้วเราสองคนก็ตกลงปลงใจคบกัน ด้วยเงื่อนไขตามที่ผมบอก ในช่วงเวลาประมาณ 2-3 ปีนี้ เป็นช่วงเวลาที่ผมเองมีความสุขมากๆ กับการที่ได้คบกับเธอคนนี้

แต่ด้วยความไม่พอดีรักครั้งนี้เหมือนเป็นผมคนเดียวที่วิ่งเข้าหาเธอมากเกินไป แล้วมันก็ถึงวันที่ผมเหนื่อย ผมจึงถอยหลังออกมาก้าวนึง เพื่อให้เราสองคนห่างกันไปซักพัก เพื่อที่จะได้รู้ว่าใจเราสองคนจริงๆ แล้วต้องการอะไร

ประมาณ 10 เดือนผ่านไป . . .

ผมลองโทรศัพท์หาเธอ ซึ่งไม่รู้ว่าเธอเองเปลี่ยนเบอร์ไปรึยัง ปรากฏว่าเธอเองยังไม่ได้เปลี่ยนเบอร์ เราสองคนเลยนัีดเจอกันที่ร้านหนังสือแห่งหนึ่งในห้างย่านปิ่นเกล้า หลังจากวันนั้นเราสองคนกลับมาคบกันอีก

ครั้งนี้เธอเองเปลี่ยนไปมากเอาอกเอาใจ และตามใจผมอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ซึ่งแน่นอน สิ่งที่เธอทำก็เกินคำว่าพอดีไปสำหรับเธอเช่นกัน

แล้วไม่นานประมาณ ปีกว่าๆ แฟนเธอคนที่อยู่ ตปท. ก็กลับมา ซึ่งมันก็ถึงเวลาแล้วที่ผมจะต้องไปและเดินออกมาให้พ้นจากชีวิตของเธอ แต่ด้วยความผูกพันและช่วงเวลาดีๆ ที่เรามีให้กันมากมาย ทำให้ผมยากที่จะตัดใจให้เป็นไปได้ตามสัญญา

ผมจำได้ว่า ช่วงเวลานั้นผมเองแย่มากๆ เสียความเป็นตัวเองไปพักใหญ่ๆเหมือนกัน เพราะเราสองคนไปไหนไปกันตลอด เวลาผมนั่งรถผ่านที่ต่างๆ ที่เคยไปด้วยกันบางครั้งก็อดที่จะน้ำตาซึมๆ ไม่ได้

แต่เวลากับใครบางคนช่วยให้ผมผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ . . .

รักครั้งต่อมา - รักนี้เพื่อชดใช้

.
.
.

Create Date : 03 มิถุนายน 2550		4 comments
Last Update : 3 มิถุนายน 2550 11:27:36 น.
Counter : 295 Pageviews.
Share Tweet