เป็นหญิงไทยในแคว้นแดนฝรั่ง....ที่มุ่งหวังรังสรรค์วรรณศิลป์
ให้ดำรงคงอยู่คู่ธานินทร์...จึงหลั่งรินอักษราจารึกไว้
Rojana U.S.A.
Group Blog
 
 
เมษายน 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
8 เมษายน 2550
 
All Blogs
 

แรกหัด-ดัดโคลง


....สงสัย....

แวะมาที่นี่ตามร่องรอยที่คนอื่นเขาบอกๆมา
ทีแรกสงสัยอยู่ครามครันว่า รจนาคนนี้เป็นคนเดียวกันหรือเปล่า
กับที่เคยคุยกันก่อนโน้น เห็นภาพข้างซ้ายแล้ว....อ้อ....จริงๆแหละ คนเดิม....
เลยมาเปิดกระทู้ไว้เป็นหลักฐาน....ว่ามาแล้ว
จาก : ลุงอ่ำ - 03/11/2001 20:48



กราบขอบพระคุณ คุณลุงอ่ำค่ะ
คลุกคลักนิดหน่อย พอดีกำลังแก้ไข กลอนอยู่

และก็ขอตอบรับ-ต้อนรับด้วยความยินดียิ่ง
ไม่ได้ต่อ"โคลงมานานแล้ว"ไม่มีใครกระตุ้นค่ะ
คุณลุงกรุณากระตุ้น"ต่อม"ให้รจนาหน่อยนะคะ
อีกข้อค่ะ วันนี้รจนา รับหน้าที่ดูแลหลานค่ะ
(คงไม่สดวกที่จะเข้าเครื่อง คุณลุงต่อไว้ก่อนนะคะ
รจนาคงต้องออกไปก่อนแล้วค่ะ
ปล่อยหลานไว้ลำพังไม่ได้ค่ะ)

จาก : รจนา - 03/11/2001 21:05



ขอบคุณลุงอ่ำซ้ำ........................อีกครา
นับแต่แรกคบหา......................ก่อนนั้น
กลอนกานท์อ่านเขียนมา........นานเนิ่น
โคลงเรื่องกลับอัดอั้น..............บ่รู้แนวทาง
จาก : รจนา - 04/11/2001 02:56


โคลงเคลงเคยเล่นล้อ...............เฮฮา
เพียรแต่งเพียรเขียนมา............ส่งให้
นานเนิ่นหากเฉยชา.................สนิมเกาะ เรื้อแล
เพียงเริ่มก็จะได้......................ฝึกฟื้นคืนคง

จาก : ลุงอ่ำ


อ้าว.....
ไหงโคลงจัดรูปตั้ง................ผิดแนว
จำต่อวางอีกแถว....................อย่าซ้อน
เผื่อบรรทัดคงแจ๋ว.................ลองอีก ทีนา
ไม่น่าต้องยอกย้อน.................จะต้องจดจำ

จาก : ลุงอ่ำ



นี่ไง...ลุงว่าแล้ว..................ไม่ผิด
ตั้งค่ากรอบไม่ชิด................อยู่ซ้าย
เลยต้องเผื่ออีกนิด................ย้อนยอก
ค่าปัดบรรทัดย้าย................ไม่รู้ไปไหน
จาก : ลุงอ่ำ



สองแถวเริ่มจากซ้าย..............เหมือนกัน
หวังว่าตรงทุกบรร-..............ทัดได้
ไม่ได้เผื่อเหหัน.....................เลื่อนแน่
หากเผื่อจึงตรงไซร้................อย่างนี้ไม่งาม
จาก : ลุงอ่ำ



สองแถวเริ่มจากซ้าย...............ทุกตอน
เพียงเผื่อบรรทัดก่อน..............หนึ่งให้
ทุกแถวต่างตรงตอน...............ปรากฏ
จะโพสท์ต้องจำไว้..................ปัดทิ้งหนึ่งแถว
จาก : ลุงอ่ำ



ลุงอ่ำติงถูกต้อง.....................ตามแล ฮือฮือ
หน้ารจนามีแผล.....................กึ่งช้ำ
เป็นเพราะเหตุเชือนแช.......ดังกล่าว
จึงพลาดบาดเจ็บซ้ำ................เช่นนี้แม่เอย
จาก : รจนา


ขอเล่นด้วยคนค่ะ.
ลุงป้าเอ่ยคำหยอก.........................เย้า น่าดู
ขอน้องหนูคลานตาม....................ได้มั้ย
ตรงไหนพลาดผิดหู......................โปรดบอก
แซงแซวจะหัดไว้.........................เขียนเล่นยามเหงา.
จาก : แซงแซวฯ

ขอหัดเขียนอีกที...อีกที !
โคลงกลอนกานท์เขียนยาก....................จริงหนอ
เมื่อไหร่จึงจะพอ.......................................เขียนได้
นานนานมาเขียนรอ..................................ลุงอ่าน
หวังว่าเลียนแบบใกล้................................ถูกต้อง ตรงความ
จาก : แซงแซวฯ



แซงแซวแซวร่วมด้วย...................ดีจัง
ลุงอ่ำคงจะยัง.............................ไม่หว้าง(ว่าง)
คงอีกไม่นานมัง.............................ถ้าอยู่
เดี๋ยวก็คงโผล่บ้าง........................ฝึกซ้อมโคลงกัน
จาก : ป้าหมู



โคลงของหนูแซงแซว....

โคลงกลอนกานท์เขียนยาก..............จริงหนอ
เมื่อไหร่จึงจะพอ.............................เขียนได้
นานนานมาเขียนรอ.........................ลุงอ่าน
หวังว่าเลียนแบบใกล้........................ถูกต้อง ตรงความ

หนูแซงแซว เริ่มต้นหัดด้วยการจับสัมผัส....ดีมากครับ
สัมผัสในโคลงสี่ มีสองชุด ซึ่งหนูแซงแซวจับได้ถูกต้องแล้ว
ขั้นต่อไป....จับเรื่องการบังคับเอกโทครับ

กากากาก่าก้า.....................................กากี
จาจ่าจาจาจี......................................จ่าจู้
ตาตาต่าตาตี.....................................ตาต่า
บาบ่าบาบาบู้.....................................บ่าบ้าบาบา

หมายเหตุ...
๑. เสียงเอกใช้คำตายแทนได้
๒. เสียงเอก ใช้คำเป็นเสียงสั้น แทนได้
๓. เฉพาะบรรทัดแรก คำว่า ก่าก้า นั้น อาจใช้เป็น ก้าก่า ก็ได้...

เอาละ...คราวนี้หนูแซงแซวลองเปรียบเทียบโคลงของหนู
กับโคลงที่ลุงดัดแปลงจากของหนู....
ดูซิ....มีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง....เปลี่ยนทำไม....

โคลงกลอนเขียนยากแท้....................จริงหนอ
เมื่อไหร่จึงจะพอ..............................ว่าได้
เขียนมาส่งเพื่อรอ.............................ลุงอ่าน
หวังว่าเลียนแบบใกล้.........................ถูกต้อง ตรงความ
จาก : ลุงอ่ำ



สามวันจากพรุ่งนี้.................ต้องไป
ธุระที่แดนไกล.....................ด่านซ้าย
ขึ้นบินบ่ายหน้าไป.................พิษณุโลกแฮ
แล้วนั่งรถโยกย้าย.................ไต่ขึ้นภูเขา
จาก : ลุงอ่ำ


คำโคลงโยงเชื่อมต้อง...................ขยัน
นึกคิดติดต่อกัน...........................อย่าเว้น
ดูอย่างรจนานั่น...........................ผิดอยู่ประจำ
พอเอกโผล่โทเร้น.......................เผ่นพ้นผลเสีย
จาก : รจนา



โคลงรวน ๆ มาอีกแล้วค่ะ ;))
มีเวลาเดินท่องจ้อง.............................คำโคลง
ลงนั่งเป็นชั่วโมง................................เหลือล้ำ
นึกครวญคำเหรงโหรง......................หมดท่า
เหมือนดั่งธารหมดน้ำ........................ช่างแห้ง เหือดหาย.
จาก : แซงแซวฯ.... เฮ้อ !!


ต่ออีกนิดค่ะ.
โคลงที่ลุงเปลี่ยนให้.................เพราะดี
จำท่องสัมผัสที่.......................ว่าไว้
หาคำแต่ละที..........................ลำบาก
เมือ่ไหร่จะเขียนได้…………………พรั่งพร้อม เหมือนลุง
จาก : แซงแซวฯ


คิดถึงหรอกน่ะ !
นกหวีดมากู่ก้อง.............มองหา
เมื่อไหร่จะหวนมา.........อีกครั้ง
เรามารอหลายเพลา.......รู้ไหม
หรือว่าไปเที่ยวค้าง........แรมอ้าง ทางไกล.
จาก : แซงแซวฯ



แซงแซวชวนเพื่อนคล้อง..................โยงสาย
ให้รุ่งเรืองพราวพราย......................ต่อแต้ม
เขียนยากหากมุ่งหมาย....................จริงจิต
ตัวอย่างลุงอ่ำแย้ม.........................ถูกต้องตามรอย
จาก : ป้าหมู..ก็เต็มกลืนเมียลกัลล์


นานนานได้แต่งแต้ม.........โคลงสี่
โทเอกใช้บ่งชี้...................ว่างั้น
ตาเองบ่หันหนี..................เพียรพาก พยายาม
จนป่านนี้ยังดั้น..................บ่ได้ ดิบดี
จาก : ตาเถร



วิเวกหวานแว่วไซร้..............สำเนียง
เสียงขลุ่ยประสานเสียง........หริ่งร้อง
นกกาต่างนอนเคียง..............เรียงคู่ รังนอน
ดึกป่านนี้เราต้อง..................อยู่บ้าน เดียวดาย
จาก : ตาเถร



อยากเขียนได้แบบนี้....... เรียงร้อย
จนใจความรู้น้อย.............ด้อยค่า
ดูตัวอย่างพร่างพร้อย......ตามแบบ เรียบเรียง
ทดลองเสี่ยงเอ่ยอ้า...........ผิดถูก ติติง
จาก : แร้งทึ้ง-มาขอเป็นนักเรียนอีกคนค๊า...



สิ่งที่เห็นล้วนแล้ว...................ลวงตา
เราต่างไขว่คว้ามา.................แอบไว้
เอ่ยอ้างอวดตัวข้าฯ................ยิ่งใหญ่ มั่งมี
ตัวเปล่าตายแล้วไซร้..............อย่าได้ ลืมกัน
จาก : ตาเถร - 08/11/2001 00:57



ความดีทำไว้มั่ง..................ก็ไม่ เสียหาย
วันหนึ่งอาจได้ใช้................อวดอ้าง
ฉุกคิดก่อนทำดีไว้..............ใจสงบ
ใครไม่เห็นปล่อยคว้าง.........ว่างให้ เห็นกัน
จาก : ตาเถร



คนดีมีคนนับหน้า...............นับถือ
คนชั่วคนก็ลือ....................เล่าอ้าง
คนดีชั่วก็คือ......................คนอีก แหละตา
คนอยู่ค้างป่าช้า................แม่นแล้วคนผี
จาก : ป้าหมู..หลงกระทู้


เป็นคนดีหรือ....ป่าว ?
หลายคนอยากจะเป็น............................คนดี
หาใช่มาตรฐานที่.................................บ่งไว้
หลายคนว่าทำดี...................................ทำไป เถิดนา
อีกฝ่ายถูกทำร้าย..................................แช่งชัก ถากถาง.
จาก : แซงแซวฯ .....ก็อยากจะเดินสายกลางมั่ง



ผองชนบนโลกล้วน........คนดี
หาใช่มาตรฐานที่..............บ่งไว้
ทุกชีวิตมักมี....................กรรมเก่า
ดีชั่วเลือกมิได้.................แน่แล้วเหตุผล
จาก : ป้าหมู....




 

Create Date : 08 เมษายน 2550
0 comments
Last Update : 8 เมษายน 2550 22:48:24 น.
Counter : 837 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


รจนา-ปะมู
Location :
กรุงเทพฯ United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]







Friends' blogs
[Add รจนา-ปะมู's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.