ณิชา3

บนรถทัวร์ ฉันมองหาเก้าอี้ที่นั่งของฉัน เบอร์ที่ 27 “มันอยู่ตรงไหนกันนะ...อะ...นั่นไง” ฉันพูดกับตัวเองในใจ
ก่อนจะรีบเดินไปนั่ง มันเป็นที่นั่งคู่ เลขของฉันอยู่ด้านใน ส่วนเก้าอี้ตัวนอกมีผู้ชายคนหนึ่งกำลังนั่งก้มหน้าตั้งใจอ่านหนังสืออยู่ ฉันจึงกล่าวขอโทษ เพื่อขอทางเขาเข้าไปนั่ง
“ขอโทษนะคะ” ฉันกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนน้อมสุภาพ แล้วเขาก็เงยหน้าขึ้นมา ทำให้ฉันต้องร้องอุทานขึ้นมา
“นี่คุณ” เขาคือผู้ชายคนที่เดินชนกับฉันตะกี้นี้นิ
“นี่คุณ” เขาก็ร้องอุทาน เช่นกัน
ฉันเข้าไปนั่งที่แล้วรีบเอาหูฟังเพลงมาเสียบเปิดเพลงจากมือถือเพื่อให้ชิลๆ ไม่ให้หลับ เพราะกลัวอย่างที่แม่ให้ระวังตอนนั่งรถ โดยไม่ได้สนใจกับผู้ชายคนที่นั่งข้างๆฉันเลย  สักพักฉันก็รู้สึกว่ามีมือใครสักคนกำลังสะกิดฉันอยู่ พร้อมกับคำพูดว่าอะไรบางอย่าง ฉันพยายามตั้งสติฟัง ในขณะที่หลับตาอยู่นั้น
“คุณครับ คุณครับ...ถึงสถานีปลายทางแล้วครับ” ผู้ชายคนนั้นที่นั่งข้างๆฉัน พยายามปลุกฉันอยู่
ฉันลืมตาขึ้นมา มองไปรอบๆ พอได้สติ ฉันก็รีบลุกจากที่นั่ง แล้วกล่าวขอบคุณเขา ก่อนจะรีบลงจากรถ เพื่อไปรอพี่แก้ว เพื่อนรุ่นพี่ที่ชวนฉันมาทำงานที่บริษัทแห่งนี้ พี่แก้ว เป็นสาวชาวเหนือที่มาพบรักกับหนุ่มชาวใต้ ที่กรุงเทพ แล้วมีลูกชายด้วยกัน 1 คน พี่แก้วเป็นคนช่วยจัดการที่พักให้ฉันหมดทุกอย่าง
“สวัสดีค่ะพี่แก้ว” ฉันกล่าวทักทายพี่แก้วพร้อมยกมือไหว้อย่างนอบน้อม
“สวัสดีจ้าณิ...นั่งรถเป็นไงบ้าง...เหนื่อยไหม” พี่แก้วรับไหว้ฉัน และกล่าวทักทาย
“นิดหน่อยค่ะ....แต่ว่า....พี่แก้ว..มาคนเดียวเหรอคะ พี่น้องกับเตอร์ ไม่มาด้วยเหรอคะ” ฉันกล่าวและมองหาพี่น้องแฟนพี่แก้ว กับลูกชายสุดหล่อของเขา
“พี่น้องไปส่งเตอร์เรียนพิเศษจ๊ะ เดี๋ยวตอนเย็นจะแวะมารับพี่ที่บ้านพักณิละ”
“ค่ะพี่แก้ว...ณิต้องขอบคุณพี่มากๆเลยค่ะ ที่เป็นธุระให้ณิทุกอย่างเลย” ฉันกล่าวขอบคุณพี่แก้วพร้อมยกมือไหว้ด้วยความเคารพอย่างนอบน้อมอีกครั้ง
“เราเป็นพี่น้องกันนะณิ....สมัยเรียน ณิก็ช่วยงานพี่ตั้งหลายอย่าง ..ไม่งั้น พี่คงไม่จบแน่ (555) เราไปกันเหอะ..เดี๋ยวรถจะติดนะ..มา..พี่ช่วยถือกระเป๋า” พี่แก้วพูดพรางยื่นมือมาช่วยแบ่งกระเป่าฉันไปถือ
“ขอบคุณค่ะพี่แก้ว” ฉันกล่าวขอบคุณ แล้วรีบเดินตามพี่แก้วไปขึ้นรถที่หน้าสถานี
......................................................................
ฉันทำงานกับบริษัทพี่แก้วอย่างมีความสุข วันเวลาผ่านไป 3 ปีกว่าล่ะ พี่แก้วดีกับฉันอย่างมาก คอยสอนงานต่างๆ เป็นทั้งหัวหน้า เพื่อนร่วมงาน และพี่สาวที่ดีของฉัน ทุกครั้งที่ฉันมีปัญหาอะไร พี่แก้ว จะให้คำปรึกษา แง่คิด และหลักการพิจารณาวิเคราะห์เหตุและผลให้ตลอด
“ณิชา...งานที่พี่ให้หาข้อมูลการตลาดภาคเหนือเรียบร้อยไหมคะ” พี่แก้วเดินออกมาจากห้องทำงานแล้วเอ่ยถามงานด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มกันเอง
“เรียบร้อยแล้วค่ะพี่แก้ว เดี๋ยวณิ ส่งข้อมูลให้ในเมล์นะคะ”
“ดีมาก..งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะบินไปตรวจตลาดที่หน่วยภาคเหนือนะ....เออ...ณิช่วยจองตั๋วเครื่องบิน เช้า เย็นกลับให้พี่ทีนะจ๊ะ” พี่แก้วกล่าวแล้วยิ้ม ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงาน
“ได้ค่ะ” ฉันรับคำสั่งจากพี่แก้ว แล้วรีบลงมือปฏิบัติทันที
.....
มีต่อค่ะ

Create Date : 21 มิถุนายน 2562 Last Update : 21 มิถุนายน 2562 12:27:19 น. Counter : 339 Pageviews.		0 comments
Share Tweet