The Company หนัง Drama ก็คือ หนังชีวิต

ระหว่างที่นั่งดูไปเรื่อยๆ เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ ภาพที่ผมเห็นมีเพียงคณะบัลเลท์ คณะหนึ่งซ้อมแล้วก็แสดง ซ้อมแล้วก็ออกโชว์เป็นแบบนี้อยู่นานพอสมควร ในระยะแรกก็ว่า เฮ่ย!! มันเต้นกันได้น่าสนใจดีนะ มันดูแปลกใจดีเหมือนกัน ถือว่าเป็นงานศิลปะที่สวยงามแล้วผมก็เพิ่งจะเคยได้เห็นเต็มๆแบบนี้เป็นครั้งแรกก็จากหนังเรื่องนี้น่ะแหละ ไม่ว่าจะเป็นท่าทางการเต้นที่ต้องผ่านการฝึกมาอย่างหนักอาศัยทักษะความชำนาญอย่างมากแถมแต่ละทุกท่วงท่ายังต้องสื่อความหมายทางอารมณ์เพื่อสะท้อนออกมาให้ผู้ชมได้มีอารมณ์ร่วมได้อีกด้วย

มาว่ากันต่อเกี่ยวกับหนัง ระหว่างที่ผมดูไปเรื่อยๆผมก็มัวแต่คาดหวังถึงสิ่งที่หนังเกือบจะทุกเรื่องต้องมีนั้นก็คือ เหตุการณ์ที่ทำให้เนื้อเรื่องมันเคลื่อนตัวออกจากองค์แรกซะที องค์แรกที่ว่านั่นก็คือ บทนำของหนัง การแนะนำตัวละครนิสัยใจคอ การแสดงให้เห็นฉากของหนัง วิถีชีวิตโดยปกติของตัวละคร แต่จะว่าก็ว่าเถอะช่วงแรกของหนังโดยส่วนใหญ่มันก็ควรจะเป็นแบบที่ว่ามาแต่สำหรับเรื่องนี้แล้วมันก็ไม่ค่อยจะเป็นแบบนั้นซักเท่าไหร เหมือนกับว่าตัวละครที่ควรจะเป็นตัวดำเนินเนื้อเรื่องหลักๆอย่าง รอย (เนิฟ แคมเบลล์) ก็ดูเหมือนจะไม่โดดเด่นไปกว่าคนอื่นเท่าที่ผมคาดหวังว่าควรจะเป็น แล้วเนื้อเรื่องก็ผ่านไปอีกซักพัก ความรู้สึกผมมันก็ยังเหมือนเดิมคือมันไม่เห็นจะมีอะไรที่จะทำให้เกิดเป็นเรื่องราวซักที ตัวละครแต่ละตัวมันก็ทำหน้าที่ของมันเหมือนชีวิตประจำวันไปเรื่อยๆไม่เห็นจะมีอะไรเลย เป็นแบบนี้จนกระทั้งจบ ผมก็งงเหมือนกัน

คงเป็นเพราะไปคาดหวังแต่แรกว่ามันจะต้องเกิดอะไรขึ้นกับตัวละครเหล่านั้นอันจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงเคลื่อนตัวของเนื้อเรื่องแน่นอน แต่มันก็ไม่มีอะไรซักที ไอ้ที่ดูเหมือนว่าจะตื่นเต้นบ้างมีมันก็ไม่ซักที กลายเป็นว่าดูแล้วออกจะน่าเบื่อซะด้วยซ้ำถ้าตาไม่แข็งจริงอาจหลับได้ นอกจากจะมัวตื่นตาตื่นใจกับการแสดงบัลเลท์บวกกับเสียงดนตรีที่มีให้ได้ดูได้ฟังกันแบบจุใจก็เพลินกันไป ส่วนผมก็ตื่นตาตื่นใจแค่ช่วงแรกๆเท่านั้นแหละพอดูไปดูมาก็เริ่มเอียนซะงั้น

สรุปแล้วหนังเรื่องนี้ในความคิดของผมนะ ตัวเอกจริงๆของเรื่องนี้ผมว่าไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกแต่เป็นไอ้เจ้าคณะบัลเลท์ที่คนในเรื่องเรียกกันว่า The Company น่ะแหล่ะแล้วหนังเรื่องนี้มันเหมือนกับว่าแค่ถ่ายทอดส่วนหนึ่งของชีวิตของ The Company ออกมาช่วงหนึ่งเท่านั้นโดยมีการแสดงให้เห็นถึงภายในระบบว่า มีการซ้อมยังไง คัดเลือกตัวก่อนแสดงยังไง วิถีชีวิตของผู้คนใน The Company นั้นเป็นอย่างไร หนังถ่ายทอดออกมาอย่างเป็นธรรมชาติซะจนเหมือนกับไม่ใช่หนังเลย เหมือนกับว่าเรากำลังดูความเป็นไปของระบบใน Company อยู่จริงๆเหมือนว่านี่แหละมันเป็นชีวิตจริงๆมันไม่เหมือนหนังที่ต้องมีพระเอกมีผู้ร้ายมีจุดไคลแมกซ์ สุดท้ายแล้วจนกระทั้งหนังจบ มันกลับเหมือนว่ายังไม่จบ ชีวิตที่เคลื่อนไหวอยู่ในนั้นก็ดูเหมือนว่าจะยังคงดำเนินชีวิตต่อไปตามทำนองของมัน เรื่อยๆ เรื่อยๆ

ก็นี่มันหนังชีวิตนี่เนอะ

Create Date : 19 กันยายน 2548		2 comments
Last Update : 19 กันยายน 2548 14:28:54 น.
Counter : 1086 Pageviews.
Share Tweet