<<
พฤศจิกายน 2553
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
22 พฤศจิกายน 2553
 

ขโมยอยู่ไหน...

จะว่านานก็นานนะ ช่วงนั้นประชาชนในเมืองจีนยากจนมาก(อย่างน้อยก็มากกว่าตอนนี้แหละ) มีชายคนหนึ่งชื่อ อาชาง ออกจากบ้านไปทำงานทุกเช้า เขาจะแต่งตัวด้วยชุดสูทลายสุดเท่ห์ ผูกเน็คไทน์ ดูเป็นคนมีฐานะดี เขาทำงานเป็นนักแสดงร้องเพลงรวมถึงเล่นตลกในร้านอาหารแห่งหนึ่ง ทำให้บรรดาโจรขโมยทั้งหลายหมายปองในทรัพย์สินของเขา

และวันนี้หลังจากทำงานเสร็จเขาก็ตรงกับเข้าบ้าน ด้วยความอ่อนเพลีย อนิจจาภายในบ้านของเขาเป็นเพียงห้องเล็กๆพอเป็นที่นอน และมีพื้นที่ว่างพอให้นั่งได้แค่คนสองคนเท่านั้น

เขาล้มตัวลงนอนข้างๆเมียรักซึ่งหลับปุ๋ยไปแล้วแต่เขายังนอนคิดอยู่ในความมืด ...ต้องประคองให้ข้าวสารที่เหลือเพียงครึ่งปี๊บให้อยู่ไปจนถึงสิ้นเดือนให้ได้ เพราะว่าตอนนั้นเงินก็คงได้มาจากที่ทำงานพอดี... เขาคิดไปพร้อมกับเหลียวมองไปที่ปี๊บข้าวสารข้างหัวนอนที่พอจะเอื้อมมือถึง...

ทันใดนั้นเขาเห็นใครคนหนึ่งกำลังปีนเข้ามาทางหน้าต่างห้อง เขากำลังจะส่งเสียงร้อง แต่ในมือของขโมยมันถือมีดเข้ามาด้วยเขาร้องไม่ออกนอนตัวสั่นได้แต่หลี่ตามองการกระทำของขโมยนั้น...

"อะไรวะนึกว่าจะรวยมีแต่ไอ้เสื้อลาย เห่ยๆอยู่ชุดเดี๊ยะ...ถุด" ขโมยบ่นออกมาเบาๆแต่ก็ยังคงมองหาอะไรที่พอจะหยิบฉวยได้และแล้ว



"เออ...ได้ข้าวสารก็ยังดีว๊ะ อย่างน้อยก็ไม่อดตายไปหลายมื้อล่ะ"...

"เออแกไม่ตาย...แต่ตูแหละจะอดตายล่ะ..." อาชางคิดอยู่ในใจ

เจ้าแมวขโมยนั่งลงเพื่อจะเอาข้าวสารแต่หาที่ใส่ไม่ได้เขาจึงถอดเสื้อออกและวางลงที่พื้นข้างๆหัวนอนอาชาง และหันไปยกปี๊บขาวสารเพื่อที่จะเทใส่เสื้อที่รองรับไว้ แต่ด้วยความกลัวอดตายของอาชางจึงรีบฉวยเสื้อตัวนั้นของเจ้าหัวขโมยซุกเอาไว้ใต้รองเท้าที่เขาหนุนหัวแทนหมอน ด้วยความมืดเจ้ามือมืดก็เทข้าวสารลงบนพื้นในตำแหน่งที่เขาได้ปูเสื้อเอาไว้ และก็ควานหาช่ายเสื้อเพื่อจะรวบเอาข้าวสารนั้นไป แต่ควานหายังไงก็ไม่พบ..."เฮ้ย เสื้อหายไปไหนว๊ะ!!" ด้วยความโมโหเลยอุทานเสียงดังไปหน่อย...

เมียของอาชางตกใจตื่นและมองมาเห็นเข้าพอดีเลยตะโกนออกไป



"ขะขะ ขโมย ๆ ..." อาชางกลัวจะถูกฆ่าก็ตะโกนสวนทันที



"ไม่...ไม่ มีขโมย..." .... "ขโมยๆๆ..." เมียยังคงร้อง " ไม่ ไม่มีขโมย..." อาชางก็ตะโกนสวนออกไปอีก จนเจ้าขโมยโมโหชี้ไปตรงที่เขาเอาเสื้อวางไว้ แล้วร้องออกมาว่า....."ไม่มีขโมยได้ไงว๊ะ...ก็เสื้อตูวางอยู่ตรงนี้ชัดๆ แล้วมันหายไปได้ไงเล่าโว๊ยยยยย!!" ....






Free TextEditor




 

Create Date : 22 พฤศจิกายน 2553
0 comments
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2553 23:45:15 น.
Counter : 688 Pageviews.

 
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

prikwhaan
 
Location :
นครราชสีมา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add prikwhaan's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com