ทดสอบ Blog หากเกิดความผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ จะพยายามค่ะ

     วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2466 ได้เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ขึ้นที่ประเทศญี่ปุ่น แรงสั่นสะเทือน 7.9 ริกเตอร์ ซึ่งได้สร้างความเสียหายทั้งชีวิตและทรัพย์สินให้แก่ประชาชนเป็นจำนวนมาก สามารถอ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ (เครดิตข้อมูล ขอบคุณค่ะ) //www.j-channel.jp/th/MottoshiritaiJapan/2250-mottoshiritai_-daiearthquake.html

     วันนี้ 1 กันยายน พ.ศ.2555 ชาวต่างด้าวอย่างเรา หรือ 外国人หรือﾀ ｲ人 ก็ได้เข้าร่วมในการฝึกซ้อมครั้งนี้ด้วย มีอะไรบ้างมาดูกัน

     ปล.กลุ่มที่ใส่เสื้อสีส้ม จะเป็นกลุ่มของชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น และได้ไปเรียนภาษาญี่ปุ่นกับอาสาสมัคร เรียนพรีค่ะ ไม่เสียค่าใช้จ่าย มีหลายชาติมาก แต่จำนวนที่มากที่สุดคือ จีน ส่วนคนไทย มีเราคนเดียว สู้สู้

     กลุ่มใส่เสื้อสีเลือดหมูเข้ม เป็นแม่บ้าน

     กลุ่มใส่เสื้อสีแดง เป็นกลุ่มคนพิการ ทั้งที่ช่วยเหลือตัวเองได้และไม่ได้

     กลุ่มใส่เสื้อสีเขียว เป็นกลุ่มคนใช้ภาษามือ พูดไม่ได้

     ส่วนกลุ่มอื่นๆ ที่ไม่มีสังกัดสี ก็จะเป็น เอกชน หน่วยงานราชการต่างๆ เป็นต้น 

     รูปที่ 1 และ รูปที่ 2 เป็นบ้านจำลองและตึกจำลองเพื่อการฝึกซ้อมในครั้งนี้

     ที่ญี่ปุ่นจะให้ความสำคัญกับการให้ความร่วมมือ หรือการมีส่วนร่วมต่อส่วนรวมเป็นอันดับหนึ่งของคนที่นี่ ซึ่งต้องขอยกย่องและจะถือเอาเป็นแบบอย่างที่นี่ในการดำรงชีวิต โดยเฉพาะต่างด้าวเช่นเรา ต้องให้ความสำคัญเป็นพิเศษ

     รูปที่ 3 และ รูปที่ 4 จะเป็นการดับเพลิงเบื้องต้น วิธีการแบบบ้านๆ สามารถทำได้จริงในกรณีที่เกิดเหตุการณ์เพลิงไหม้ ขนาดเล็ก สามารถช่วยกันดับเพลิงได้ จากการร่วมด้วยช่วยกัน

     วิธีดั้งเดิมก็คือ การตักน้ำใส่ถังแล้วส่งต่อๆ กันไป แล้วก็วนถังเปล่ากลับมาตักน้ำใส่ไปใหม่ ทำแบบนี้จนกว่าเพลิงจะดับ หรือจนกว่ารถดับเพลิงจะมา เป็นการผ่อนหนักให้เป็นเบา และเป็นการช่วยตัวเองเบื้องต้นก่อน จากที่เคยสัมผัสและเรียนรู้จากคนญี่ปุ่น ถึงแม้ว่าจะเป็นระยะเวลาไม่นานมานี้

     คนญี่ปุ่นจะช่วยเหลือตัวเองก่อน ก่อนที่จะขอความช่วยเหลือจากคนอื่น ต้องพยายามให้ถึงที่สุดแล้ว ถึงจะได้ยินคนญี่ปุ่นเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากใคร (ความคิดเห็นส่วนตัว)

     ทุกคนร่วมมือร่วมใจกันมาก จริงจัง ถึงแม้จะเป็นการซ้อมก็ตาม แต่ก็มีรอยยิ้มและแซวกันบ้าง แต่ส่วนมากจะฟังไม่รู้เรื่อง ได้แต่ยิ้ม แล้วก็พูดว่า はい (hi) ค่ะ

     รูปที่ 5 เป็นเพลิงที่มอดแล้วจากการร่วมมือ ร่วมใจ ตักน้ำดับไฟ กับกองไฟจำลอง แต่อยู่ใกล้ๆ ก็ร้อนเหมือนกันนะ ถังน้ำบางถังก็น้ำเต็มถัง เล่นเอาซะกล้ามขึ้นเลย ฮ่าฮ่าฮ่า(ก็ซ้อมจริงนี่นา เนอะ)

     เจ้าหน้าที่ตรวจสอบแล้ว เพลิงมอดสนิท (ใช้คำนี้ถูกหรือเปล่านะ) ก็ส่งสัญญาณว่าด่านนี้ผ่านได้ จากนั้น ก็ไปเรียนรู้ด่านต่อไป ตามมาเลยค่ะ

     รูปนี้ ตอนแรกฟังไม่รู้เรื่องว่าพูดว่าอะไร เข้าใจแค่ว่า ให้เข้าไปได้ครั้งละ 5 คน ก่อนเข้าไปข้างในอุโมงค์ ให้ใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดปาก ปิดจมูก หายใจให้น้อยที่สุด หรือสามารถกลั้นหายใจได้ก็ให้ทำ ก็เลยเข้าใจหลังจากออกมาจากอุโมงค์แล้ว

     รูปนี้ถ่ายตอนออกมาจากอุโมงค์ ตอนแรกกะว่าจะสามารถถ่ายภาพได้ แต่ข้างในควันเยอะมาก ก็เลยเข้าใจแล้วว่ามันคือการเอาตัวรอด จากการเกิดเพลิงไหม้นั่นเอง บรรยากาศข้างในน่ากลัวมาก มีแต่ควันแล้วได้ยินเสียงข้างนอก พูดเหมือนแบบเกิดเหตุการณ์จริงๆ ทุกอย่างเลย (เอ ตอนนี้ทำไมเข้าใจหว่า) สงสัยกลัวตายจัด ฮ่าฮ่าฮ่า

     สถานการณ์หลังจากนี้เป็นสิ่งที่ท้าทายมาก นั่นก็คือ การนั่งในบ้านจำลองที่จะมีแผ่นดินไหวเกิดขึ้น 7 ริกเตอร์กว่าๆ โอ้ว แม่เจ้า เพิ่งจะเคยครั้งแรก ใจมันเต้นตุ๊บ ตุ๊บ  (เออ ไม่หัวใจไม่เต้นสิแปลก) ถึงจะเป็นการซ้อมก็เถอะ มันเหมือนจริงมาก ไปดูกันดีกว่า

     ระยะเวลาในการสั่นไหว ประมาณ 10 วินาที แต่สำหรับต่างด้าวอย่างเราเรา มันเหมือนนานมาก เพราะเสียงรอบข้าง เสียงของตก เสียงการสั่นสะเทือนของตึกมันน่ากลัวมากกก

     หลังจากเจ้าหน้าที่หยุดเครื่องสร้างแผ่นดินไหว และให้ชุดต่อไปได้สัมผัสบรรยากาศแผ่นดินไหว ตอนลุกขึ้นยืน มัน โคลงเคลง ๆๆ แล้วปวดหัวมาก เวียนหัว จะอ๊อกให้ได้ คงเป็นผลกระทบจากการสั่นสะเทือน ตอนเดินลงบันไดหน้าจะมืด ต้องยึดราวบันไดเอาไว้ โชคดีที่ยังไม่ได้กินอะไรเข้าไป ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ได้เวลาปล่อยของ (เก่า) ฮ่า ฮ่า ฮ่า

     ต่อจากนั้นก็มาเรียนการดับเพลิง ด้วยถังขนาดเล็ก วิธีการใช้งานไม่ยุ่งยาก เจ้าหน้าที่ก็อธิบายด้วยคำที่เข้าใจได้ง่ายๆ

     ได้ยิง เอ๊ย ได้ดับเพลิงกันทุกคนถ้วนหน้า เด็กเล็ก เด็กน้อย ได้ทดสอบหมด ก็ดีนะ ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีมาก เพราะปกติก็คงไม่ได้ใช้กัน นอกจากจะเกิดเหตุการณ์ไม่ปกติ (แต่ก็อย่าเกิดเลยนะ แอบกลัว)

     หลังจากเป็นนักแม่นปืน เอ๊ยไม่ใช่ นักดับเพลิงแล้ว ต่อไปก็จะเป็นการช่วยชีวิต กรณีเกิดสำลักควันไฟ หรือหมดสติ

          ตอนปฏิบัติก็เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่ก็ถือว่าได้เรียนรู้ เจ้าหน้าที่ก็ตั้งใจอธิบายมาก ส่วนเราและกลุ่มเพื่อนคนจีน ก็ทำหน้าเอ๋อหลา เอ๋อหลาบ้างบางครั้ง บางคราว แต่ก็ผ่านมาได้

ปล. ขอจบการทดสอบ Blog เท่านี้ก่อนนะคะ ต้องไปทำกับข้าวแล้ว เจ้าของทุนจะกลับมาแย้ว เดี๋ยวมาอัพเพิ่มค่ะ ขอบคุณนะคะ สำหรับการติดตามอ่าน แนะนำ ติชมได้ค่ะ เพราะก็ยัง ง ง ง ง อยู่

Create Date : 01 กันยายน 2555
Last Update : 1 กันยายน 2555 20:44:24 น.		0 comments
Counter : 2396 Pageviews.
Share Tweet