BlogGang.com : : ยัยปูเปรี้ยว : [พ่][อ][แ][ก่][แ][ม่][เ][ฒ่][า]

[พ่][อ][แ][ก่][แ][ม่][เ][ฒ่][า]

[พ่][อ][แ][ก่][แ][ม่][เ][ฒ่][า]

พ่อแม่ก้อแก่เฒ่า จำจากเจ้าอยู่ไม่นาน
จะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววารของวันวาน

ใจจริงไม่อยากพราก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนนาน ย่อมร้าวรานสลายไป

ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัย ผิดเผลอไผลเป็นแน่นอน

ไม่รักก้อไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ

เมื่อยามโกรธขึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบปรน

เฝ้าเลี้ยงจนเติบใหญ่ แม้เหนื่อยกายก้อยอมทน
หวังเพียงจะได้ยล เติบโตจนสง่างาม

ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัย

ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง.....

(จากหนังสือ “หลี่” มงคลธรรมจีนโบราณ)

Create Date : 01 สิงหาคม 2550

Last Update : 1 สิงหาคม 2550 15:11:59 น.

0 comments

Counter : 312 Pageviews.