บึงกาฬ-อุดรธานี [อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจ >>> รีวิว <<<]

“รู้แล้วจุดหมายปลายทาง คือ อะไร แต่ที่ไม่รู้ทางข้างหน้าเราจะเจออะไรบ้าง”

18 กุมภาพันธ์ 2559 พร้อมลุย!!!! 

เราออกจากที่พักของตัวเอง นัดพบกันที่ท่าอากาศยานดอนเมืองหิวโซมากก็เอาท้องไปฝากกับ ไก่ทอด KFC เกิดความรู้สึกแย่บางอย่างที่นั่งไม่มี ไม่ใช่คนนั่งเต็มแต่เป็นเพราะ ลูกค้าบางรายเอากระเป๋ามานั่งที่เก้าอี้ด้วยแทนที่ลูกค้าท่านอื่นจะได้นั่งเนอะ หรือเราเข้าใจอะไรผิดไป ใครๆก็ทำแบบนี้ทั้งนั้นอ่ะๆ ปล่อยไป เดี๋ยวจะหมดสนุกซะป่าวๆ ไปนั่งรอขึ้นเครื่องดีกว่า 

ไม่นานเราออกเดินทางจากกรุงเทพฯ ไปอุดรธานีเราใช้เวลาชั่วโมงนิดๆ ก็ถึงท่าอากาศยานอุดรธานีน้องเดินไปถามประชาสัมพันธ์ แล้วให้ไปติดต่อรถตู้ เพื่อเดินทางไปต่อยังจุดหมายรถตู้คิดเรา 80 บาท นาทีนั้นคิดว่าน่าจะมีทางไปที่ถูกกว่านี้เลยยังไม่ขึ้นรถเดินออกมาข้างนอกถาม พี่แถวนั้นบอกว่า จะมีรถโดยสารแต่ต้องเดินออกไปไกลส่วนรถโดยสารประจำทางที่อยู่ที่สนามบินมีคนเหมาไว้แล้วมองดูนาฬิกาไม่ทันแล้วถ้าจะเดินไป เลยกลับไปขึ้นรถตู้เหมือนเดิม 555 

เดินทางไปถึงเซ็นทรัลอุดรธานี ทันเวลาพอดี ซื้อตั๋วแล้วเดินทางต่อไปยังบึงกาฬ  รถตู้จะขับผ่าน จ. หนองคาย

เรานั่งรถผ่านจุดหมายที่ 2 คือ วัดอาฮงศิลาวาส 555 บ๊ายบาย นั่งจนเมื่อย อีกสักพักจากวัดอาฮงฯ เรามาถึง บึงกาฬ ใช้เวลา 3 ชั่วโมงได้เลย มาถึง จ.บึงกาฬ บ่าย 3 โมงเศษ ความบรรลัยมันอยู่ตรงนี้ ตรงที่รถที่จะไปภูทอกไม่มี  เปิดรีวิวเพื่อศึกษาเส้นทางใหม่อีกครั้ง รีวิวบอกว่า เราต้องต่อรถไปลง อ. ศรีวิไล จะใกล้ภูทอกมากที่สุด (ก็บอกแล้วว่าไม่ได้ศึกษาอะไรมาเลย จริงๆก็คือ ภูทอก อยู่ อ.ศรีวิไล นั่นแหละ 555) รีวิวยังยืนยันว่ารถเยอะแยะ ซึ่งเรื่องจริงรถโดยสารประจำทางไม่ได้มีเยอะอะไรขนาดนั้น มีเป็นรอบๆ ซึ่งต้องรู้เวลา ประมาณ บ่าย 3 ก็จะไม่มีรถโดยสารประจำทางแล้ว แต่เราไม่รู้ไง แล้วก็ไม่ได้ถามมาด้วยว่ามีรอบไหนบ้าง ถ้าเพื่อนๆอยากไปด้วยตัวเองแบบเราก็ต้องศึกษาให้ดีก่อนจะได้ไม่วุ่นวายเหมือนเรา เมื่อเราแน่ใจแล้วว่าไม่มีรถเราต้องหาหนทางอื่นเพื่อที่จะไป อ.ศรีวิไล ให้ได้ เราเดินทางออกไปถนนใหญ่แวะเมมเบอร์ตำรวจไว้ก่อน เกิดอะไรขึ้นเราจะได้ให้เขาช่วยแต่ก่อนอื่นขอช่วยเหลือตัวเองให้ถึงที่สุด  เราเดินไปถามพี่สามล้อ พี่ๆสามล้อยืนยันว่ารถหมดแล้ว ตอนนี้ไม่มีรถไปแน่นอนแต่ด้วยความสงสารจึงยอมขับรถไปส่ง เหมาเรา 2 คน 400 บาท เราตอบตกลง เพราะ ราคาถูกกว่าที่แม่ค้าบอกไว้ว่าถ้าจะเหมาสามล้อไป อ.ศรีวิไล ต้องจ่ายถึง 1,000 บาท 555 บ้าไปแล้ว ขณะที่เรากำลังจะก้าวขึ้นรถ พี่คนหนึ่งพูดขึ้นว่า จะไปศรีวิไล ไปกับพี่ก็ได้ บ้านพี่อยู่ศรีวิไล สามล้อๆอะไรสักอย่าง (คือมึนมากฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง) เราคิดว่าพี่เขาเป็นคนขับสามล้อเขากำลังจะกลับบ้าน เลยตกลงจะไปกับเขา จ่ายค่าเสียเวลาให้พี่คนขับคนแรกไปเราหันไปถามพี่เขาว่า "พี่จะเหมาไปเท่าไหร่คะ" เขาตอบกลับมาว่า ไม่ต้องเสียบ้านพี่ตรงนั้นพอดี พร้อมกับชี้ไปที่รถบอกว่า นั่นรถพี่ คุณพระเราคิดว่าพี่เขาเป็นคนขับสามล้อ น่าอายมาก 555 เราเล่าให้เขาฟังตอนหลัง อายมาก  ตอนนั้นเราเหลือบไปดูที่เสื้อเขา เขียนว่า กรมธนารักษ์ เกิดความอุ่นใจขึ้นมาทันทีอย่างน้อยพี่เขาก็ทำงานราชการ มีตัวตน เขาคุมงานอยู่ตรงนั้นพอดี เป็นความโชคดีสุดๆของเราแต่เป็นความโชคร้ายของพี่เขาที่ต้องมาลำบากไปกับเราด้วย เรากระโดดขึ้นรถพี่เขาไปเพื่อไปรับน้องอีกคนหนึ่ง 

 พี่เขาบอกว่า น้องชอบถ่ายภาพและชอบเที่ยว เขาถามว่าทำไมเราเลือกที่จะมาบึงกาฬเราเลยตอบพี่เขาไปว่า เราอยากไปภูทอก พี่เขาถามต่ออีกว่า เราชอบอะไรที่ภูทอกเราตอบไปว่า เราชอบวิว เราดูรีวิวจากอินเตอร์เน็ตเราตามรอยรีวิวมา พี่เขาบอกว่าบึงกาฬยังมีอะไรให้เที่ยวอีกเยอะ แต่เป็นจังหวัดเปิดใหม่ เมื่อไม่กี่ปีการเดินทางก็ยังไม่สะดวกมาก ดังนั้นการจะเดินมาแบบเราไม่มีรถเราต้องศึกษาให้ดีก่อนที่จะเดินทางมา ระยะทางไกล ถ้ามาสามล้อกว่าจะถึงที่พักคงเย็นอีกอย่างเรายังไม่รู้เลยจะไปพักที่ไหน อ่านจากรีวิวรู้ว่ามีรถมีที่พักเท่านั้น เราคุยกันตลอดการเดินทางพี่เขาแนะนำจังหวัดบึงกาฬตลอดทาง เราตั้งใจว่า พรุ่งนี้เช้าเราจะเดินทางขึ้นภูทอกพอตกเย็นเราจะกลับเข้าอุดรธานี เพื่อไปคำชะโนด ฟังจากพี่เขาเล่าเกี่ยวกับบึงกาฬ เลยคิดว่าบางทีเราอาจต้องเปลี่ยนแผนกันใหม่ ขับไปสักพัก พี่เขาขับรถเลี้ยวเข้าวัดป่าสันติภาพสามัคคี วัดเก่าแก่ สุดทางเราพบแหล่งชุ่มน้ำโลก เป็นบึงน้ำขนาดใหญ่เรียกว่า หนองกุดทิง มีเชคอินว่า “ฮักนะกุดทิง” ช่วงที่น้ำเยอะคงสวยมากแต่ตอนที่เราไปไม่ค่อยมีน้ำ เรานึกถึงบ้านกกกอด ที่เมืองกาญฯ ที่เราไปเมื่อปีที่แล้วคล้ายๆกัน แต่ต่างกันที่ ตรงนั้นน้ำไหลเวียนตลอดเวลาเพราะเป็นเขื่อนแต่ตรงนี้เป็นหนองน้ำ 

พี่เขาบอกว่า ช่วงที่น้ำมาก และมีอากาศเย็นปลาจะช๊อคกับความเย็นตายเป็นจำนวนมากเราก็จะเห็นว่าหนองน้ำแห่งนี้อุดมสมบูรณ์แค่ไหน

กลับมา ลองหาข้อมูลจาก google เพิ่มเติมได้ความว่า หนองกุดทิงเป็นแหล่งชุ่มน้ำสำคัญระดับโลก(พื้นที่แรมซาร์) แห่งที่ 11 ของประเทศไทย มีความกว้างโดยเฉลี่ย 22,000 ไร่ ลึก5-10 เมตร มีความหลากหลายทางชีวภาพ ฯลฯใครผ่านวัดนี้ก็ลองแวะเข้าไปสัมผัสความกว้างใหญ่ อลังการกันนะคะช่วงที่มีน้ำมากคงสวยกว่านี้หลายเท่า

เราถ่ายภาพกันสักพักเราเดินทางไปรับน้องที่บ้าน ไปถึงบ้านถึงรู้ว่าพี่เขาเปิดค่ายมวยเล็กๆด้วย อาฮ้า อะไรบังเอิญขนาดนั้น พี่เขาพูดคุยกับน้องสักพักก็เชิญเรา 2 คน เข้าบ้านน้องหาน้ำมาให้เรากิน โอ้โห สุดยอดเจ้าบ้าน พี่เขาก็ถามขึ้นมาว่า พวกเราชื่ออะไรตอนนั้นหงายเงิบ รู้สึกเสียมารยาทอย่างมาก ที่ไม่แนะนำตัวเองกับพี่เขาก่อนเราก็บอกพี่เขาไปว่า เราชื่อขวัญกับมินท์ พี่เขาก็บอกว่าพี่ชื่อแชมป์และน้องชื่อปาล์ม นั่งรอน้องปาล์มส่งต้นฉบับลงนิตยสารสักพัก เราก็ออกเดินทาง น้องปาล์มจะต้องส่งต้นฉบับเพื่อลงนิตยสารมวยไทยโซไซตี้ นิตยสารมวยแชมป์ ทุกเดือน บอกแล้วไงเราเจอบุคคลระดับอาจารย์ อ.แชมป์ศิษย์เพิ่ม นายใหญ่แคมป์ ช.ราชพัสดุอีสาน ไม่ธรรมดาจริงๆ

พี่แชมป์กับน้องปาล์มพาเราขับรถไปแนะนำสถานที่ท่องเที่ยว จ.บึงกาฬ บอกแล้วไง  บึงกาฬ มีอะไรให้ท่องเที่ยวมากกว่า ภูทอก จุดหมายที่เราจะไปก็คือภูสิงห์ 

ไปถึงภูสิงห์ตอนนั้นหมดเวลาขึ้นแล้ว แต่ก็ได้รับการอนุญาตให้เดินขึ้นไปดูพระอาทิตย์ตกได้บริเวณซากร้อยบ่อ เป็นระยะทางสั้นๆ แค่ตรงนี้ก็สวยมาก 

หลังจากนั้นพี่แชมป์กับน้องปาล์มก็พาเราไปส่งที่พักเราพักที่ Little Garden คืนละ 400 บาท  

จัดการเรื่องที่พักเรียบร้อย เจ้าบ้านพาเราไปทานหมูกระทะอีก ขอบอกว่าหมูกระทะที่นี่อร่อยมาก ไม่แน่ใจว่าหิวหรือเปล่า ก็ต้องมาลองกันนะคะ 

จบไปหนึ่งวันกับการเดินทางโง่ๆ ไม่ได้เตรียมตัวอะไรของเรา

19 กุมภาพันธ์ 2559

น้องปาล์มขับรถมารับแต่เช้าเรามีการเปลี่ยนแผนกันเมื่อคืน ว่าจะค้างที่บึงกาฬอีกคืน เราจะไปภูทอกตอนบ่ายแล้วเช้าวันพรุ่งนี้เราจะเดินทางไปคำชะโนด อุดรธานี ที่แรกเราไปดูริมโขง ณ.บึงกาฬ –ฮักนะบึงกาฬตอนนี้กำลังทำการก่อสร้างอยู่ไว้เสร็จแล้วก็จะมีจุดชมวิวริมแม่น้ำโขงให้นักท่องเที่ยวได้มาถ่ายรูปมาพักผ่อนกัน 

จากนั้นน้องปาล์มพาเราไปทานอาหารเช้ามาถึงบึงกาฬก็ต้องแสวงหาร้านอร่อย ซึ่งปิดค่ะ 

ไปอีกร้านก็ปิด สุดท้ายไปกินร้านข้าวเปียกเจ้น้อย ร้านนี้ก็มีชื่อเสียงการันตีอยู่เหมือนกัน หน้าตาก็เป็นแบบนี้รสชาติใช้ได้เลยทีเดียวค่ะ เห็นอะไรแวบๆไหมคะ ช้อนสั้นกับซ้อม เรามองหาตะเกียบคิดว่าเขาหยิบผิด แต่จริงๆที่นี่เขาใช้กันแบบนี้ค่ะ

เราเดินทางต่อไป ตลาดนัดไทย-ลาว ขิมโขงจังหวัดบึงกาฬ  ดูวิถีชีวิต ก็คล้ายๆกับตลาดนัดแถวบ้านค่ะมีเพิ่มเติมก็ของประจำถิ่น

ปลาร้า ว่าจะซื้อไปฝากเพื่อน แต่เกรงว่าขึ้นเครื่องจะเหม็นกันทั้งลำ เลยหยุดความคิดนั้น โชคดีของเพื่อน

เดินตลาดเสร็จไปไหว้พระ ที่วัดโพธิ์ธารามบ้านท่าไคร้จังหวัดบึงกาฬ เป็นวัดเก่าแก่ของที่นี่  ผู้หญิงห้ามเข้าภายในโบสถ์นะจ๊ะ ไหว้ข้างนอกค่ะ

ใกล้ๆกับริมโขงอีกจุดค่ะ ฝั่งตรงข้ามก็คือสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว มีเรืออยู่ลำหนึ่งคิดๆเราจะพายไปเลยดีไหม 

และแล้วเราก็มาถึงภูทอกจุดหมายที่เราตั้งใจไว้จนได้ ตื่นเต้นมากๆ (((ชมภาพปลากรอบยาวๆ)))

หลังจากขึ้นภูทอกสมใจ วันนี้เจ้าบ้านพาไปจบที่หาดคำสมบูรณ์ อ.บึงโขงหลงจ.บึงกาฬ เสียดายไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนเล่นน้ำ

จบไปอีก 1 วัน เป็นวันที่เที่ยวได้เยอะมาก ต้องขอบคุณเจ้าบ้านมากๆนะคะ ถ้าไม่มีเจ้าบ้านน่ารักๆ คงไม่ได้ไปสะดวกสบายขนาดนี้ 

20 กุมภาพันธ์ 2559

น้องปาล์มขับรถมาสด้าน้อยมารับสานฝันนักเดินทาง 2 คน 

แวะดื่มโอวันตินสักนิด 

เราไปนั่งรถเพื่อไปอ.คำตากล้า จ.สกลนคร

ถึงแล้ว อ.คำตากล้า จ.สกลนคร เตรียมนั่งรถต่อไป อ.บ้านดุง

ถึงแล้วบ้านดุง เช่าสามล้อไปคำชะโนดอันที่จริงรถที่นั่งมาผ่านชำชะโนดเราลงตรงนั้นเลยก็ได้แล้วโบกรถเข้าไปแต่เราไม่รู้ไง เลยไปเหมาสามล้อ คนละ 200 บาท ต่อรองราคากัน เหลือคนละ 175 บาทไปกลับ อ่ะๆให้พี่เขาไป

ที่นี่วัดศิริสุทโธ (คำชะโนด) ต.บ้านม่วง อ.บ้านดุง จ. อุดรธานี สถานที่ที่เราตั้งใจจะมาตามรอยผีจ้างหนัง แต่สิ่งที่ได้กลับไป คือ ความศรัทธา

วันที่ 3 ผ่านไปครึ่งวัน เราหมดเรี่ยวแรง

นั่งรอรถไปในตัวเมืองมีรถเครื่องเสียงขับมาใกล้ๆพร้อมเพลงเสียงดังๆ มีคนออกมาเต้น สงสัยแรงต้องเดินไปถาม จึงรู้ว่าเขา เดินสายเต้นงานบุญผ้าป่ากัน น่ารักมาก เราชอบสุดๆ 

ตอนเย็นเดือดร้อนพี่ที่ทำงานพาทัวร์อุดรเวลาอันเร่งรีบเราแค่ขับผ่าน แน่นอน ต้องไปลืมแหนมเนือง ของดีอุดรก็จะเป็นที่ไหนไปไม่ได้ นอกจาก วีทีแหนมเนือง

พี่ชายพาไปกินติม ที่ กทม. พี่มาไม่เคยได้กิน ต้องไปกินถึงอุดรฯ

ได้มาคนละ 1 ตัว

21กุมภาพันธ์ 2559

"ไม่ใช่แค่การออกมาวิ่งเอาเหรียญ

แต่ครั้งนี้เป็นการเอาชนะใจตัวเอง

เอาชนะความขี้เกียจในการตื่นเช่า

เอาชนะความอ่อนล้าจากการเดินทาง"

อุดรธานีมาราธอน2016 

เรามาทำสถิติใหม่ที่นี่วิ่งนี่ไม่ได้ดีนะ แต่ก็ดีที่สุดที่เคยวิ่งมา ในระยะ 10 กิโลเมตร ทำเวลาใหม่ที่1 ชั่วโมง 9 นาที 40 วินาที นี่คือดีที่สุดแล้ว  555 

เจอน้องๆชมรมสถาวรรันนิ่งคลับ ชักภาพน้องๆซักหน่อย 

วิ่งเสร็จก็ต้องหาอะไรลงท้อง มีอาหารเช้าจากทางโรงแรม

พี่ชายพาไปลอง ข้าวเปียกอุดรธานีบ้าง ร้านดัง

ปิดท้ายทริปเริ่มอ่อนล้าเต็มที ไปไหว้พระก่อนกลับสักหน่อย เดินทางไปวัดโพธิสมภรณ์ (พระอารามหลวง)

ก่อนกลับยังไม่พ้นที่จะหาอะไรใส่ท้อง เป็นโรค #โรคอาหารเป็นมิตร เห็นอาหารแล้วฟินไปหมด 555

จบทริป ทริปที่เกือบจะเคว้งคว้าง โชคร้ายกลับกลายเป็นดีมากๆ มิตรภาพจากเจ้าบ้านบึงกาฬ เป็นที่สุดของการเดินทาง จะขอบคุณยังไงให้เท่าที่รู้สึกดีคะ ลืมไม่ได้พี่ชายนอร์ที่พาทัวร์อุดรธานี ขากลับพาไปทิ้ง เอ้ยส่งถึงสนามบิน ลาแล้วอีสาน คราวหน้าคงได้มาอีกนะ 

ขอบคุณภาพปลากรอบจาก : น้องปาล์ม น้องมิ้นท์ และตัวเอง

Create Date : 02 มีนาคม 2559 Last Update : 18 พฤษภาคม 2559 15:33:12 น. Counter : 18481 Pageviews.		0 comments
Share Tweet