สองทุ่มสี่สิบนาที
ฝนข้างนอกยังตกอยู่ พายุเพิ่งผ่านไป
ลมแรงจนทำให้กระดิ่งลมขี้อายส่งเสียงได้
เสียงกรุ๊งกริ๊งใส ๆ ดังคลอไปกับเสียงฝน เสียงของฤดูฝน
มันก็น่าฟังดีเหมือนกัน



เวลานี้ ผู้คนจากห้างใหญ่ใกล้ๆ คงกำลังทยอยกันกลับบ้าน
คงกำลังห่อตัวต้านลมฝน ไม่ก็แทรกตัวในกันสาดตึกเพื่อรอฝนหยุด
ดูทีท่าแล้ว ฝนค่ำนี้คงไม่หยุดง่าย ๆ
คืนนี้ คงมีใครสักคนต้องเปียกฝน คงมีใครสักคนต้องเป็นหวัดในวันรุ่งขึ้น
เสียงฝนดังขึ้นอีกรอบ คราวนี้หนักกว่าเดิม
และคงมีใครสักคนกำลังรอใครอีกคนกลับถึงบ้าน
มันดีเสมอ เมื่อมีใครสักคนเพื่อใครอีกคน
เพราะการเป็นหวัดในฤดูฝนคนเดียวนี่ .. มันทรมานชะมัดเลย


หวัดฤดูฝน ก็เหมือนความเหงา
เรื้อรัง ยาวนาน และบั่นทอน




คืนนี้ ฉันเองก็กำลังเป็นหวัดอยู่เช่นกัน
แม้จะลากยาวมาหลายวัน แต่ฉันจะหายก่อนฤดูฝนหมดลงแน่ ๆ
ฉันไม่ชอบเป็นหวัดยาวนานนัก ฉันจะพยายามหายอย่างรวดเร็ว เพื่อจะได้ไม่ต้องฟังเสียงบ่นจากคนที่บ้านและเพื่อน ๆ นานนัก

คุณเอง ก็ดูแลตัวเองด้วยละนะ

ฉันก็ไม่อยากให้คุณต้องเป็นหวัดในฤดูฝนเช่นกัน

Create Date : 03 กันยายน 2553
Last Update : 3 กันยายน 2553 21:43:17 น.		5 comments
Counter : 451 Pageviews.
Share Tweet