รอยหยันของฝันค้าง



  ก็เหลือเพียงรอยหยันของฝันค้าง
  ที่เธอทิ้งช่องว่างให้ห่างหาย
  จากสายตาท่าทีที่โหดร้าย
  เธอเหมือนคล้ายเข่นฆ่าไม่อาลัย

  ดอกไม้ร่วงจากดวงใจไปหลายดอก
  สายตาเธอตอกย้ำฉันร่ำไห้
  ต่อแต่นี้เหินห่างแยกทางไกล
  เส้นขนานจะโยงใยไปสุดทาง

  จุดจบที่รอหามาถึงแล้ว
  ดวงแก้วที่ปรารถนาก็ลาร้าง
  รอยยิ้มที่จืดเจื่อน ดูเลือนลาง
  ต่อแต่นี้เคว้งคว้างเหมือนอย่างเคย...


               เพ็ญพิชญา





Create Date : 30 มิถุนายน 2560
Last Update : 7 สิงหาคม 2560 22:08:03 น.
Counter : 1068 Pageviews.

1 comments
  
โดย: สมาชิกหมายเลข 868666 วันที่: 30 มิถุนายน 2560 เวลา:21:27:52 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สมาชิกหมายเลข 868666
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เพ๊ยงบันทึกเส้นทางผ่านอักษร ...

เกิดมาก็ไม่มีอะไรติดต้วมา ตายไปก็ไม่มีอะไรติดตัวไป

วันนี้มีอะไรให้ทำก็ทำให้ดีที่สุด เพราะชีวิตคือการเดินทาง

ถ้าวันหนึ่งต้องหยุดลง บันทึกของอักษรจะย้อนความทรงจำ...

New Comments
มิถุนายน 2560

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29