เรื่องของลูก ครั้งที่หนึ่ง

ย้อนกลับไปในอดีต รู้สึกผิด รู้สึกเสียใจ ที่ปล่อยให้เวลาผ่านมาเนิ่นนาน สังเกตุพฤติกรรมลูก เฝ้ามองดูลูก แต่ไม่เคยฉุกใจคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับลูก คิดว่าลูกเป็นเด็กสมาธิสั้น เป็นเด็กซน อยู่ไม่นิ่ง จนวันที่คุณครูสอนพิเศษเรียกคุยว่ามันมีอะไรผิดปกติขึ้นกับลูก ทำไมลูกถึงไม่ฟังคำสั่ง ทำไมถามอะไรแล้วตอบไม่ได้ ซึงเราก็สังเกตุเหมือนกัน ว่าาลูกพัฒนาการแย่ลง ผลการเรียนไม่ดีขึ้น อะไรหลายๆอย่างไม่รู้สาเหตุ ก็เลยลองไปให้คุณหมอที่นนทเวชตรวจในเรื่องหูก่อน ก่อนหาคุณหมอพัฒนาการเพราะลูกพูดเสียงดัง พูดแล้วเหมือนตะโกน และหมอก็บอกว่า ลูกเป็นโรคหูเสื่อม ให้ลองไปโรงเรียนแพทย์ เพื่อหาสาเหตุที่แท้จริง จึงได้ตัดสินใจพาลูกไปโรงพยาบาลรามา เพื่อตรวจรักษาเรื่องหูก่อน และคุณหมอก็บอกว่าลูกเป็นหูหนวกระดับ 2 ซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่ามันมีทั้งหมดกี่ระดับ แค่นี้หัวใจคนเป็นแม่ก็สลายแล้ว ที่หมอจะต้องนัดลูกเพื่อผ่าตัดเอาแท่งแก้ว ใส่เข้าไปในหูเพื่อช่วยการได้ยิน และจะยังว่ายน้ำไม่ได้ และ ต้องผ่าตัดเอาต่อมอะดีนอยดิ์ และ ต่อมทอมซิล ออกไปพร้อมกันเลย เพื่อจะช่วยในเรื่องการหายใจ เพราะมันโตมาก และถ้ามันตัดออกไปแล้ว ลูกเราจะเป็นยังไง มันเครียดไปหมด สงสารลูก ตอนที่เราบอกว่า เราสู้สู้นะลูก แล้วลูกบอกว่าไม่สู้ กลัว อยากจะร้องไห้ แต่ก็ไม่กล้าร้อง กลัวลูกเสียใจ กลัวลูกเจ็บ เมื่อก่อนว่าลูกทำไมโตแล้ว ถึงร้องเพลงไม่เป็น ทำไมทำอะไรต้องโดนครูดุตลอด ทำไมทำอะไรถึงไม่มีความมั่นใจใจตัวเอง ทำไม ทำไม ทำไม ทำไมต้องเกิดกับลูกของเรา สิ่งศักดิ์สิทธื์ทั้งหลาย ขอให้ช่วยคุ้มครองให้ลูกชาย ผ่าตัดปลอดภัย และ แก้ไขได้ตรงจุดของความผิดปกติของลูกชายจริงๆ และไม่ใช่สาเหตุอื่นๆอีกแล้ว สาธุ๊

Create Date : 12 เมษายน 2554		2 comments
Last Update : 12 เมษายน 2554 23:59:44 น.
Counter : 684 Pageviews.
Share Tweet