do you believe in destiny!!!!
Group Blog
 
 
มิถุนายน 2550
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
11 มิถุนายน 2550
 
All Blogs
 
เรื่องของด้ายแดง

...ในหลายๆ ความเชื่อเกี่ยวกับความรัก และคู่ชีวิต มีความเชื่ออันนึงที่เชื่อว่า...
"คู่ชีวิตที่แท้จริง จะมีด้ายสีแดงผูกที่นิ้วก้อยข้างซ้ายเชื่อมกัน "



....ในหลายๆ ความเชื่อเกี่ยวกับความรัก และคู่ชีวิต
.. มีความเชื่ออันนึงที่เชื่อว่า..
คู่ชีวิตที่แท้จริง จะมีด้ายสีแดง ผูกที่นิ้วก้อยข้างซ้าย เชื่อมกันไว้
รอจนวันนึง.. ด้ายสีแดงนี้ จะนำให้เขาทั้งสองมาพบกัน และรักกันในที่สุด..

.....หลายๆ คนอาจจะเชื่อ แต่คงไม่เชื่อมากเท่าผมแน่ๆ.. เพราะผมเห็น..
.. เห็นด้ายสีแดงที่นิ้วก้อยข้างซ้ายของผม..
ด้ายที่ผูกติดตัวมาตั้งแต่จำความได้..
ซึ่งผมเองก็ไม่รู้ว่าปลายอีกข้างนึงของมัน จะผูกติดกับใคร
นั่นแหละคือสาเหตุที่ผมเดินทางหาปลายอีกด้านนึงของมัน..

.....เด็กหนุ่มคนนึงที่ต้องการตามหา สิ่งที่ท้าทายที่สุดในชีวิตของเขา..
ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่เค้าตามหาจะอยู่ไกลขนาดไหน..
และไม่รู้ว่าจะมีหรือไม่.. แต่เค้าก็เริ่มเดินทาง..
การเดินทางไปตามด้ายสีแดงตรงปลายนิ้วก้อย..
การเดินทางที่รู้ทางเดิน.. แต่ไม่รู้จุดหมาย..

.....ผมเดินทางไปตามเมืองต่างๆ ที่ด้ายสีแดงของผมพาดผ่าน..
ได้พบ ได้เห็นอะไรหลายๆอย่าง ที่ไม่มีทางจะได้เจอในเมืองของผม
ใจนึงก็คิดว่าเป็นการเรียนรู้ที่ดี.. แต่มันก็ไม่ใช่เป้าหมายที่แท้จริง.
เป้าหมายของผมคือ.. ปลายด้ายสีแดง...

.....และแล้วผมก็ได้เพื่อนร่วมเดินทาง..
เมื่อวันนึงผมพบกับผู้หญิง ที่ตามหาปลายอีกด้านนึง ของด้ายแดงเหมือนกัน..
แต่เธอคงไม่ใช่ปลายด้ายแดงของผมหรอก..
เพราะด้ายแดงของผมยังไปอีกไกล...

....เราพบกันโดยไม่ได้ตั้งใจ
และก็ไม่ได้เป็นการพบกันที่ทำให้ผมพอใจมากนัก..
บอกตรงๆ เธอไม่ใช่ผู้หญิงในสเปคของผมเลย..
แถมเราทะเลาะกันตั้งแต่เจอกันครั้งแรก แต่เราก็ร่วมเดินทางด้วยกัน
เพราะด้ายสีแดงของเธอกับของผมมันไปทางเดียวกันน่ะสิ..

.....ก็ยังดีนะ ที่ผมไม่ได้เดินทางคนเดียว
อย่างน้อยก็มีเพื่อนร่วมทางที่เห็น
และตามหาปลายอีกข้างนึงของด้ายแดงเหมือนกัน..

....การเดินทางร่วมกันของเราทำให้ ผมเห็นตัวจริงของผู้หญิงคนนี้มากขึ้น..
เป็นตัวจริงที่น่าเคารพ น่าให้เกียรติในฐานะผู้หญิงคนนึง..

จะว่าไปเธอก็นิสัยดีนะ ตอนที่ทะเลาะกันครั้งแรก คงเป็นการเข้าใจผิดซะมากกว่า
ความรู้สึกของผมที่มีต่อเธอเริ่มดีมากขึ้นเรื่อยๆ..

มีอยู่ครั้งนึงที่ผมคิดว่า ถ้าปลายด้ายแดงอีกข้างนึงของผม ไปหยุดอยู่ที่นิ้วก้อยของเธอก็คงจะดี..

มันก็ไม่แน่นะ.. ถ้าเป็นจริงผมก็คงมีความสุข.. แต่ถ้าไม่ใช่ ..
ผู้หญิงคนนั้น คงเป็นผู้หญิงที่วิเศษกว่าเธอคนนี้แน่ๆ ..

ยิ่งผมได้รู้ว่า เพื่อนร่วมเดินทางของผมเป็นผู้หญิงที่วิเศษเพียงใด
ผมก็ยิ่งอยากให้ผมเจอปลายด้ายแดงของผมไวๆ ..

ผู้หญิงที่ดีกว่าผู้หญิงคนนี้
ผู้หญิงที่เป็นเนื้อคู่ของผมจะเป็นยังไงน๊า..

.....นานขนาดไหนก็ไม่รู้ที่เราร่วมเดินทางด้วยกัน..
ผมยอมรับว่าเธอเป็นเพื่อนร่วมเดินทางที่ดีที่สุด..
เราช่วยเหลือกันมาตลอด.. แต่มันก็คงจะสิ้นสุดแล้วล่ะ..

เพราะด้ายแดงของผมกับเธอ มันแยกกัน.. ตรงทางแยกพอดี..
ทางแยกนี้มันแยกไปสู่เมืองสองเมือง

.. ด้ายของผมแยกไปทางขวา.. มุ่งสู่เมืองบนยอดเขา
ซึ่งผมเชื่อว่าคงเป็นปลายด้ายของผมแล้วล่ะ ..
เพราะเมืองนี้อยู่ยอดเขาพอดี.. ส่วนของเธอแยกออกไปที่เมืองข้างล่าง..

.....เรายืนคุยกันตรงทางแยกซักพักนึง เพื่อกล่าวคำอำลา
และแสดงความยินดีซึ่งกันและกัน
เราจะได้เจอจุดหมายของเราซักที..

ข้อตกลงสุดท้ายของเรา ก่อนจะแยกจากกันคือ เราจะกลับมาเจอกันที่ตรงทางแยกนี้
ไม่ว่าจะเจอ หรือไม่เจอปลายด้ายแดงก็ตาม.. เราตกลงกันตามนี้..

แล้วเราก็แยกทางกัน....

.....ผมรู้สึกแปลกๆ ที่ต้องกลับมาเดินทางคนเดียว
ทำให้ผมไม่ดีใจมากนัก ที่รู้ว่าปลายด้ายของผม จะไปสุดตรงที่เมืองตรงยอดเขา

ผมเดินแยกจากเธอไปช้าๆ..
ในหัวมีแต่เรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นตอนที่เราเดินทางด้วยกัน..
ความประทับใจต่างๆ ที่เกิดขึ้นตลอดการเดินทาง..
ความรู้สึกดีๆ ที่เรามีให้กัน..

.....และแล้วผมก็หยุดเดิน ..

หยุดห่างจากทางแยกไม่ไกลเท่าไหร่..
แล้วผมก็วิ่งกลับไปยังทางแยกนั้นอีกครั้ง..
ไม่มีเหตุผลที่ผมทำแบบนี้เลย.. แต่ก็ทำ..
ผมกลับไปถึงทางแยกนั้นอีกครั้ง.. ซึ่งเธอก็นั่งอยู่ที่นี่อยู่ก่อนแล้ว..

....เรานั่งคุยกันซักพัก..
ผมบอกเธอไปว่า ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงกลับมา..
ส่วนเธอ..เธอบอกว่าเธอกลัว

.. กลัวว่าจะไม่มีใครตรงปลายด้ายแดงของเธอ
แล้วเธอก็ร้องไห้.. เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเธอร้องไห้..

.....สิ่งที่ผมภูมิใจ มากกว่าการตัดสินใจออกเดินทางตามหาคู่ชีวิตของผม
..คือการตัดสินใจครั้งนี้แหละ.. ผมเช็ดน้ำตาให้เธอ
.. ตัดด้ายแดงของผม และเธอออก แล้วผูกเข้าด้วยกัน...

ผมไม่รู้หรอกว่าเธอจะโกรธผมรึเปล่าที่ผมทำแบบนี้..
อยากจะถามเธออยู่หรอก แต่เธอก็ร้องไห้ไม่หยุด..
และกำลังกอดผมอยู่...








Create Date : 11 มิถุนายน 2550
Last Update : 11 มิถุนายน 2550 21:40:14 น. 9 comments
Counter : 1635 Pageviews.

 
อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะ
แต่ตอนนี้สงสัยด้ายแดงของเราจะอยู่ไกลหน่อยค่ะ


โดย: แฟนEOD วันที่: 11 มิถุนายน 2550 เวลา:17:37:21 น.  

 
ซึ้งจังเลย

ขอไห้คนที่เราเจออยู่ตอนนี้

เป็นปลายด้ายแดงอีกข้าง ทีเถิด

สาธุ



โดย: paraphynz IP: 203.113.61.103 วันที่: 11 มิถุนายน 2550 เวลา:17:42:17 น.  

 
แล้วที่นิ้วก้อยของพี่มีด้ายแดงกี่เส้นคะ

อิอิ



โดย: เด็กบ๊อง IP: 203.130.159.3 วันที่: 11 มิถุนายน 2550 เวลา:22:04:43 น.  

 
จะเป็นไปได้มั๊ยว่าด้ายแดงที่นิ้วก้อยเราจะเป็นเส้นเดียวกัน


โดย: ??????????????????? IP: 203.156.24.242 วันที่: 19 มิถุนายน 2550 เวลา:23:25:34 น.  

 
พี่...พี่.... เมื่อไหร่ คุณพี่จะอัพบล๊อคคะ นานมากๆแล้วนะคะ หรือจะรออัพตอนหาปลายด้ายแดงเจอคะ


โดย: ตุ๊กตา IP: 203.130.159.6 วันที่: 24 มิถุนายน 2550 เวลา:2:53:26 น.  

 
อ่านแล้วก้อซึ้งดีนะคิ

อยากให้คนที่เราคบกันอยู่ตอนนี้

อยากให้เป็นปลายด้ายแดงทีเถอะ

สาธุ.....................

คิ


โดย: เจ้าหญิงน่ารำคาญ IP: 118.174.138.202 วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:07:07 น.  

 
ปลายด้ายแดงจ๋า.....

โปรดอย่าทำให้เราต้องพลากกันเลย

ขอให้รักของเราหมั่นคงเหมือนด้ายด้วย

เทอญ........สาธุ



โดย: เจ้าหญิงน่ารำคาญ IP: 118.174.193.216 วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:53:46 น.  

 
ขอบคุณโชคชะตาที่พาเรามาพบกัน ขอบคุณด้ายเส้นบางๆที่คอยเชื่อมโยงเราเข้าหากัน แต่มันคงไม่ใช่ด้ายแดงเท่านั้นเอง

แต่ฉันยังคงเชื่อมั่นใน distiny เหมือนที่เธอเคยบอกให้ฉันเชื่อมัน


โดย: 000000 IP: 58.10.164.15 วันที่: 25 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:54:53 น.  

 
ด้ายแดงอยู่ไหนน๊า :)


โดย: นุ๊ก IP: 125.26.249.150 วันที่: 17 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:27:39 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

p_jonathan
Location :
Tokyo Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




.(>_< )..about me ..u know by yr-self..na("=_=)/~~
create your own slideshow
Friends' blogs
[Add p_jonathan's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.