ไม่ได้โผล่ศรีษะเข้า blog นานอยู่

...คิดตึ๋งจัง..

เหมือนอ้วนขึ้นหน่อย ๆ นะ blog จ๋า
(คำทักทายยอดฮิต ของผู้ไม่เจอกันสักระยะ)

วันนี้เป็นวันคล้าย ๆ วันเกิดคุณพ่อ
ก็ได้เกิดสิ่ง ปาติหาน อย่างแรงกล้า
คือ

ข้าพเจ้าตื่นเช้า (โอ้ววววววววววว .....!!! )
และได้ตักบาตรแนวโมเดิร์นไนส์เล็กน้อย
นั่นคือ ซื้อกับข้าวร้านป้า แล้วก็ต้องวานให้ป้า
ตักบาตรให้ (เจ็ดครึ่งแล้วพระยังเดินมาไม่ถึง)
ก็ข้าพเจ้าต้องติดรถชาวบ้านเค้าไปทำงานหน่ะ
เลยเกรงใจ ไม่อยากให้เค้ารอนาน ...



อ้อ ..ป้าถามว่าไม่อธิษฐานก่อนเหรอหนู
ข้าพเจ้า “ไม่ค่ะป้า .. ขอบคุณนะคะ”
แต่ในใจคิดว่า happy birthday นะ พ่อ

ก็แปลก ๆ ดี

(แปลกสุด ๆ ตรงตื่นเช้านี่แหล่ะ ... แหม๊ น่าจะถ่ายรูปไว้..)





โทรหาทั้งพ่อกะแม่ ไม่รับสายทั้งคู่
เอ๊ะ ยังไง
.
.
.


..ข้าพเจ้ายิ่งสงสัยอยู่ว่าคุณครูที่ถ่ายรูปในงานศพ
ท่านขุนฯ คือแม่รึเปล่า
เพราะแม่ชอบถ่ายรูปม๊ากกกก
(มิได้เซียนค่ะ น่าจะเรียกว่า แม่ชอบกดชัตเตอร์มากกว่า)

หง่ะ แม่หนิ สงสัยมัวแต่เล่นกะแมวอยู่ -“-

สักพัก (สองชั่วโมงถัดมา) แม่ก็โทรกลับ
(วุ้ยย เรื่องโทสับเนี่ยเหมือนกันหมดทั้งบ้าน)
ปริศนาเลยไขกระจ่าง
ว่าหาใช่แม่ไม่ ที่เป็นผู้ถ่ายรูป
แต่เป็นเพื่อนแม่ (ก็อาจารย์ข้าพเจ้านั่นเอง)

เข้าทางแม่เล้ยยย ....แม่กุลีกุจอขอรูปมา
แล้วเอามาอวดพ่อ ..... อืมม แม่ตัวจริง...

อ๊ะ แต่เข้าทางพ่อมากกว่า
เอาไปอวดลูกน้องได้ทั้งบริษัท 555
อืมม ... สำเนาถูกต้อง เนี่ยแหล่ะ ...พ่อข้าพเจ้า

---

ช่วงมัธยม เบื่อพ่อกะแม่มาก
ใฝ่ฝันอยากมีชีวิตที่เป็นของตัวเองจริง ๆ
......
......


ผ่านมากี่ปี ก็คร้านจะนับให้ตกใจ

ชีวิตอิสระที่อยากได้นัก อยากได้หนา
อยากไปโน่น ไปนี่ เฮ้ยย โลกกว้างงงง
แรก ๆ รู้สึกเหมือนมีปีก+แผ่นใยดรายวีฟจริง ๆนะ

ณ บัดนาว มันก็คือชีวิตแบบเดียวดายกลางสายลมนั่นแหล่ะ
ปีกยังพอบินได้อยู่ แต่หนักคั่ก ๆ อยากจะขอพักกายไปชั่วกาลเหลือเกิน




ขอพักระหว่างพ่อกะแม่ละกันนะ เหมือนตอนเด็ก ๆ หน่ะ


โลกกว้าง กว้างไป หรือข้าพเจ้าแคบเกิน?
แต่ที่แน่ ๆ มันหมุนเร็วจู๊ดจู๊ด
...ช่วยหยุดโลกนี้ที .. ฉันจะลง (ประโยคสุดอมตะ)



รักพ่อกะแม่มากกว่าแขนกางอีก

---

---

---

---

---

---

---

---

ดวงวิญญาณของท่านขุนฯ คงไปสุขสงบที่สัมปรายภพ
เกียรติประวัติ, ความดีงาม ก็จะคงอยู่บนโลกหมุนติ้ว ๆ ใบนี้ต่อไปอีกนานนน
ขอให้คุณความดีอันแข็งแกร่งของท่านขุนฯ ทำให้คนไทยได้ระลึกถึง
ตระหนักได้ว่าต้องรวมใจกัน ปัญหาเรื้อรังทั้งหลายแหล่
ก็จะมีทางแก้ในที่สุด ...

Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2550		2 comments
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2550 10:46:14 น.
Counter : 1856 Pageviews.
Share Tweet