Bloggang.com : your humble servant : ปัจจัยสี่ ตอนที่หนึ่ง

ปัจจัยสี่ ตอนที่หนึ่ง - อาหาร

แยกเป็นหัวข้ออย่างนี้ดูแล้วน่าจะอ่านง่ายหน่อย เริ่มกันที่ของใกล้ตัวที่สุด จำเป็นที่สุดกันก่อนเลย

คนไทยที่ยังไม่ได้มาที่นี่ ความกังวลแรกๆก่อนมา นอกจากจะเป็นเรื่องอากาศแล้ว รองมาก็เรื่องอาหารนี่แหละ กลัวจะไม่มีไรกินบ้าง อาหารไม่ถูกปากบ้าง ไม่ชอบกลิ่นนมเนยบ้าง (ไม่รู้ไปเอาความคิดนี้มาจากไหน?)

จริงๆแล้ว อย่าว่าแต่นิวยอร์คเลย เมืองใหญ่ๆในอเมริกา มีของกินแบบเอเชียขายแทบจะทุกอย่าง ถ้ามันไม่ได้เหลือขอจริงๆ (เช่น ... อาหารป่า (ตีนหมี ดีงู) หรือ ของกินท้องถิ่นแปลกๆ) คุณจะเอาอะไรล่ะ น้ำพริก โอ้ย สารพัด กะปิ ปลาร้า น้ำปลา ไตปลา มีหมดแหละ นี่พูดถึงของสำเร็จรูป มาม่า มีทุกรส จะเอาแบบไหน ชาติไหน ของพี่ไทยก็มีแบบที่ขายบ้านเรา ที่มีภาษาไทย ติดราคา5บาทไทย หรือจะเป็นของที่ทำเพื่อส่งออกเท่านั้น (รสชาติจะจืดๆ) ถ้าคุณเป็นคนชอบคุก (หมายถึงทำกับข้าว) ที่นี่จะเป็นสวรรค์น้อยๆของคุณ เพราะวัตถุดิบมีคุณภาพดี ราคาไม่แพง เว้นแต่ของที่มาจากเมืองไทย พวกหมูเนื้อไก่ สด สะอาด นุ่ม ถูกมาก ปลา หอย กุ้ง อาจแพงสักนิด แต่คุณภาพดีตามราคา ส่วนเครื่องปรุงก็อย่างที่บอก มีทุกอย่างๆจริงๆ ไม่ต้องขนมาให้หนักกระเป๋า เวลาซื้อก็อย่าไปเทียบเป็นเงินบาท นี่คือนิสัยที่แก้ไม่หายสำหรับพวกมาใหม่ๆ เช่น ซอสภูเขาที่นี่ขายขวดละ $2.39 ก็อย่าไปคูณ38 แล้วร้องว่า โหย ขวดละเกือบร้อย แหม คุณหาเงินได้วันละเท่าไรล่ะ แล้ววันนึงคุณจะกินหมดเลยหรอซอสขวดนึงอ่ะ - -

วัตถุดิบแบบไทยๆทั้งหลาย ส่วนใหญ่จะฟรีสมาจากเมืองไทย หรือเวียดนาม คุณภาาพก็จัดว่าอยู่ในเกณฑ์ดี จะให้มันสดเหมือนอยู่เมืองไทยก็คงเป็นไปไม่ได้ บางอย่างก็อาจจะพรีเสิร์ฟมา เช่น สายบัวจะดองมา (แต่ไม่เค็มนะ) ขากบ กุยช่าย มะละกอ ใบยอ มีแม่งหมดแหละ อะไรที่คิดว่าไม่มีอ่ะ ยกเว้นว่าคุณจะกินอะไรแปลกๆจริงๆ อันนี้ก็ช่วยไม่ได้ น้ำพริกเครื่องแกงมีหมด ขิงข่าตะไคร้ใบมะกรูด สารพัดเลือกเอา ยกเว้นแต่พริก กะใบกะเพราอันนี้มีปัญหานิดๆ

พริกที่ขายในนิวยอร์ค ถ้าแบบถูกๆ จะเป็นพริกไอ้โก้ ซึ่งไม่เผ็ด เม็ดใหญ่ และไม่หอม ติดจะเหม็นเขียวด้วย พริกที่คล้ายบ้านเราที่สุดคือพริกจากฟลอริด้า ซึ่งจะเผ็ด เม็ดเล็ก ถึงจะไม่หอมเท่าพริกขี้หนูสวนบ้านเรา ใแแต่ราคาจะแพงสักหน่อย หยิบมือเดียว $2 ผัดสามสี่ทีก็หมดแล้ว อันนี้ก็ต้องทำใจถ้าชอบกินเผ็ด ส่วนใบกะเพรานั้น กะเพราแท้ๆ ราคาแพง คนที่นี่จึงใช้โหระพาแทน ร้านอาหารส่วนใหญ่ก็ใช้โหระพา เพราะมันแพง ไม่คุ้ม ยกเว้นร้านใหญ่ๆ ที่สั่งมาเป็นหีบๆ ปัญหาเรื่องพริกกะใบกะเพราะนี้ ทางแถบแอลเอไม่ค่อยพบ เพราะปลูกได้ผลดี และมีคนไทยปนลาวเยอะ แบ่งๆกันใช้ อิอิ

ถ้าไม่ชอบคุก หรือไม่มีเวลา คุณก็ต้องหากินนอกบ้าน หมายถึงไปกินตามร้านอาหาร ไม่ใช่ไปพึ่งพาบ้านอื่น (พวกแขกดอย) อาหารนอกบ้านที่นี่อาจดูเป็นเรื่อง สิ้นเปลือง เพราะมื้อๆหนึ่ง หากกินแบบฟูลคอร์ส ก็ตกหัวละประมาณ 20 บาท (ต่อแต่นี้ไปจะเรียกเงินดอลล์ว่าบาทนะ ติด) ราคานี้รวมทิปและแท็กซ์แล้ว นี่พูดถึงร้านไทยนะ อาหารฝรั่งจะแพงกว่านี้ ถ้าเป็นร้านคนจีน ส่วนมากจะไม่คิดแทกซ์ และราคาจะถูกมาก ถูกริยำ รสชาติพอกินได้ ปริมาณไม่ต้องพูดถึง คนเดียวกินไม่หมดแน่ๆ จานละ สี่ห้าบาท นี่คือราดข้าว ถ้าเป็นกับอย่างเดียว ก็ประมาณ 5-6 บาท ข้าวเปล่าจานละ ห้าสิบตังค์ อิ่มจนต้องห่อกลับบ้าน ดังนั้นเรื่องอาหารการกินไม่ต้องเป็นห่วงมาก มีแทบทุกอย่างเหมือนเมืองไทยแหละ ลาบ ส้มตำ น้ำตก รสเดียวกะเมืองไทย ถ้าเป็นร้านดังๆนะ

ขนมไทย...อันนี้มีเพียบ เพราะมีคนไทยทำขายแทบจะหัวโขกกันตาย ราคาก็อย่าไปคูณ คิดซะว่าไม่ได้กินทุกวัน เช่น ขนมใส่ไส้ ทองหยิบ ตะโก้ เปียกปูน หนมชั้น กล่องเล็กๆ ก็กล่องละสองบาท เป็นเมืองไทยก็ประมาณ ห้าบาทสิบบาทไทย (ปริมาณ) อย่าไปคูณ ขอย้ำ รสชาตินั้นขึ้นอยู่กับเจ้า เจ้าไหนอร่อยคนจะบอกปากต่อปาก อันนี้อยู่ที่ปากคนกินนะครับ ส่วนขนมฝรั่ง เยอะแยะตาแป๊ะไก๋ หาเอาตามสบาย ราคาก็ไม่ได้แพงมาก เว้นแต่บางอย่างที่พิเศษๆ เออ เค้กที่นี่ อร่อยแทบทุกเจ้า แต่เจ้าที่อร่อยๆ ราคาก็สูงตาม เคยกินเค้กช้อกฟัดจ์ชิ้นนึงแถวๆ Bleecker St. ชิ้นละสิบเอ็ดบาท เล็กเท่าฝ่ามือ แต่ขอโทษ อร่อยสัดๆ เข้มข้นสุดๆ เจ้าของเป็นอิตาเลียน ร้านไม่ใหญ่มาก อันนี้เรียกว่าฝีมือ ไม่ต้องอาศัยโฆษณา

น้ำ... น้ำก็อกที่นี่กินได้ แต่ไม่ใคร่มีคนกิน เพราะตัวน้ำน่ะ สะอาด ไม่มีกลิ่นก็จริง แต่บางบ้านที่เก่าๆหน่อย ท่อก็จะสกปรก ที่นี่จึงกินน้ำแร่กันซะส่วนมาก ไม่แพงเลย น้ำที่นี่ ซื้อเป็นหีบๆละประมาณ 4-5 บาท ได้30 กว่าขวดแล้วแต่ยี่ห้อ ไปไหนมาไหนก็หัดพกไว้ เพราะไปซื้อทีละขวดตามโกรเซอรี่น่ะ มันแพง ตกขวดละบาทด้วยซ้ำ แถวแมนแฮตฯน่ะ โค้กที่นี่ก็ป๋องละบาท เป็นลังก็ถูกหน่อย เรื่องเครื่องดื่มเนี่ย มันมีให้เลือกสารพัด ชอบแบบไหนก็กินสิ่งนั้น อย่างกจนเกินไป หาเงินมาก็ใช้ซะบ้าง

อื่นๆ... ไอติม โยเกิร์ท ที่นี่อร่อยและมีให้เลือกหลายรสหลายยี่ห้อ แล้วแต่ชอบเหมือนกัน ราคาก้อเหมือนของอย่างอื่น คืออย่าไปคูณ เช่น ไอติมเบนฯ ไพนท์นึงก็ 3.50 ยิ่งไซส์ใหญ่ ก็จะยิ่งถูก ไม่รู้ตอนนี้เมืองไทยมียี่ห้อไรขายบ้าง ที่นี่มีโกไดว่า สตาร์บัคส์(มีแต่รสกาแฟ) เบนแอนด์เจอรี่ และยี่ห้อที่คนไทยชอบ นั่นคือ ฮาเก้นแดส ราคาไม่แพงถ้าเทียบกับค่าครองชีพ ยี่ห้ออื่นๆกินแล้วไม่อร่อย แต่ก็มีอีกหลายยี่ห้อนะ จำไม่ได้ เพราะพอไม่อร่อยก็ไม่ซื้ออีกเลย แหะๆ

อะไรอีกดีล่ะ คิดมะออก เอาเป็นว่าคิดออกแล้วจะมาเพิ่มละกัน

Create Date : 03 ธันวาคม 2549

Last Update : 12 มีนาคม 2551 15:19:58 น.

1 comments

Counter : 430 Pageviews.

เห็นด้วยค่ะ ต้องไม่คูณเป็นเงินไทย ไม่งั้นก็ไม่ต้องกินอะไรพอดี เงินก็หาได้กันเป็นดอลล่าร์หรือเป็นยูโร ยังจะคูณเป็นเงินไทยอีก
ฮือ ฮือ อิจฉา เบนแอนด์เจอรี่ที่นี่กล่องนึง 5.50 ยูโรค่ะ แพงมากกกก

โดย: the Vicky

วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:5:30:01 น.