ท้อได้...แต่ห้ามถอย? "ดาวรู้ไหม" เมื่อเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าและว้าเหว่ ขวัญจะเร่ร่อนคว้างถึงกลางหาว แล้ววอนถามความหมองของหมู่ดาว ซ่อนแสงพราวพรุบหรู่อยู่ทำไม เห็นใครคว้างอย่างนี้มีไหมเล่า จะว่าเศร้าก็ไม่เศร้า ...ดาวรู้ไหม หากแต่ว่าแพ้ตัวแพ้หัวใจ ที่เฉยเมยซ่อนไว้ซึ่งไยดี เห็นเคยเห็นดาวคว้างอย่างคนคว้าง ปลอบตัวเองอุ่นใจอย่างไรนี่ หรือแอบหมอกหยอกฟ้ามานานปี จนดาวมีฟ้าเสมือนเป็นเพื่อนคิด อิจฉาดาวพราวแสงเหมือนแสร้งเยาะ กระทบเหมาะแววว้างตรงกลางจิต ตาจึงวาบปลาบละห้อยเพียงน้อยนิด แล้วเม้นมิดซ่อนหมายอยู่อย่างเดิม เพราะรักสิทธิ์อิสระเกินจะทุกข์ จึงซ่อนซุกความรู้สึกไม่ฮึกเหิม เมื่อดาวหมายปรายตามาเยาะเติม ชีวิตเพิ่มสิ่งใด...รู้ไหมดาว เพิ่มชีวิตเข้มแข็งให้แกร่งกล้า ให้เชิดหน้าท้ามองถึงห้องหาว ยิ้มเยาะโลกโชคชะตามานานยาว ซ่อนน้ำพราวท่วมทั่วรดหัวใจ   Create Date : 06 เมษายน 2551 5 comments Last Update : 6 เมษายน 2551 15:13:09 น. Counter : 329 Pageviews. Share Tweet

โดย: CrackyDong 6 เมษายน 2551 15:41:28 น.

กลอนเพราะจังเลยค่ะ ให้กะลังใจดีด้วย   โดย: อ้อแอ้ (cadeau ) 6 เมษายน 2551 15:47:52 น.

โอนใจอย่างแรง แอบยิ้มซะฟันขาว เหอเหอ   โดย: Gigg (Gigg_Pat ) 6 เมษายน 2551 16:19:18 น.

สวัสดีคร้าบบบ   โดย: shame_of_sins 6 เมษายน 2551 16:39:24 น.

เพียงอยากถามมั่นใจอย่างไรเล่า ว่าดวงดาวที่พราวฟ้ามหาศาล ส่องแสงเยอะเย้ยใจให้ร้าวราน มาหักหาญจิตใจไร้ปราณี ดาวอยากส่องแสงอุ่นละมุนนุ่ม มาปกคลุมกุมใจล้าอย่าถอยหนี กำลังใจดาวมีให้ใต้ราตรี ทุกข์ที่มีดาวแบ่งเบาก่อนเช้าเยือน ++ มือสมครเล่นแวะมาบอกว่าดาวบนฟ้าใจดีกว่าที่คิดนะครับ   โดย: หนึ่งในชาวโลก 6 เมษายน 2551 20:11:56 น.