PhotobucketPhotobucketPhotobucket
Lilypie - Personal pictureLilypie Fourth Birthday tickers
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
21 ตุลาคม 2550
 
All Blogs
 
ประสบการณ์ตอนคลอดน้องเบส

ย้อนกลับไปวันที่ 19 กันยายน 2550 วันนี้ตั้งแต่ตื่นเช้ามาแม่รู้สึกมีอาการแปลกๆกว่าทุกวัน มีอาการปวดท้องน้อยตะหงิดๆ แต่ไม่มากมายอะไร พอประมาณ5ทุ่ม แม่สังเกตเห็นว่ามีมูกเลือดไหลออกมานิดๆ แล้วปวดท้องแบบไม่สม่ำเสมอ แต่ก็ไม่ได้ปวดรุนแรง แม่ไม่มั่นใจว่าเป็นการเจ็บเตือนหรือเจ็บจริง ซึ่งวันที่ 20 คุณหมอนัดตรวจครรภ์พอดี แม่เริ่มเจ็บท้องตั้งแต่ 5 ทุ่ม ของวันที่19 ข้ามมาถึงวันที่ 20 ปวดห่างกันประมาณ 10กว่านาที แต่แม่นอนไม่หลับทั้งคืนเลย มันปวดแบบนอนไม่หลับเลย พอตี 5 แม่ตัดสินใจไปโรงพยาบาลเพื่อไปคลอด แม่ไปกับพ่อ 2คน นั่งแท็กซี่ไปจับมือพ่อไป เวลาปวดมากๆแม่ก็จะบีบมือพ่ออย่างแรง พอไปถึงโรงพยาบาลก็ประมาณ 6 โมงจะ7โมงก็จัดแจง ทำเรื่องเพื่อคลอด พอแม่มาถึงห้องรอคลอด พยาบาลก็ทำการสักถามประวัติ จากนั้นก็ให้แม่ไปขึ้นเตียงเพื่อตรวจดูว่าปากมดลูกเปิดกี่เซน แม่ได้ยินเขาพูดว่าเปิด1ซม. กว่าแล้วตอนนั้นอาการปวดยังไม่มากเท่าไหร่ แล้วพยาบาลก็สวนทวารแม่ แล้วก็มห้แม่เข้าห้องน้ำ แต่แม่ไม่เห็นรู้สึกปวดเหมือนจะถ่ายเลย เลยนั่งได้ไม่นาน จากนั้นก็ให้แม่นอนรอคลอดแล้วก็ให้พ่อกลับบ้านไปก่อน พอขึ้นเตียงรอคลอดพยาบาลก็เอาสายมารัดท้องแม่เพื่อฟังเสียงหัวใจหนู แล้วก็ให้น้ำเกลือเพื่อเร่งคลอด ในห้องรอคลอดมีคนรอคลอดเยอะมาก นอนสักพักก็ได้ยินมีอยู่เตียงนึงพยาบาลตะโกนบอกหัวโผล่แล้ว แล้วเขาก็พาเตียงนั้นเข้าห้องคลอด เข้าไปสักพักก็ได้ยินเสียงเด็กร้อง วันนั้นได้ยินเสียงเด็กร้องอยู่7-8คน

กับมาเรื่องของเราต่อนะลูก แม่เริ่มเจ็บท้องขึ้นเรื่อยๆหมอก็มาดูอาการเป็นระยะๆ จากนั้นหมอก็มาเจาะถุงน้ำคร่ำเพื่อให้คลอดเร็วขึ้น พอเจาะเสร็จแม่ก็เริ่มปวดมาก พยาบาลมาสอนเบ่งแต่แม่เบ่งไม่เป็นอ่ะเพิ่งท้องแรกนี่ เขาก็ว่าแม่ไม่ช่วยตัวเองว่าแม่ไม่ยอมเบ่ง เบ่งกี่รอบๆหนูก็ไม่โผล่ เบ่งแข่งกับเตียงข้างๆจนเขาได้เข้าห้องคลอดก่อนแม่ พอเขาคลอดเสร็จพยาบาลก็มาลากเตียงแม่เข้าไป พอเข้าห้องคลอดแม่ก็มีพลังมากขึ้นเพราะมีกำลังใจที่จะได้เห็นหน้าหนูแล้ว แม่เบ่งอยู่หลายทีก็ไม่ออกจนพยาบาลต้องขึ้นมากดยอดมดลูกแม่เพื่อช่วยดันหนูออก จนในที่สุด หัวก็โผล่ออกมา พยาบาลบอกแม่ว่าไม่ต้องเบ่งแล้วจากนั้นสักพัก พยาบาลก็ดึงหนูออกมาวางบนท้องแม่และตัดสายสะดือ แล้วแม่ก็ได้เห็นหนู น้องเบสร้องไห้ใหญ่เลย ตัวก็แดงๆน่าก็เหมือนพ่อเลยตอนคลอด พอเอาไปล้างตัวเสร็จ ก็เอาหนูมาวางบนท้องแม่อีกที หนูร้องไม่หยุดเลยแม่สงสารจัง พยาบาลก็ทำการเย็บแผลแม่ไปหนูก็ร้องไป ได้เจอกันสักทีนะลูก









Create Date : 21 ตุลาคม 2550
Last Update : 5 เมษายน 2551 0:17:08 น. 1 comments
Counter : 647 Pageviews.

 
ยินดีด้วยนะคะ เจ้าตัวน้อยน่ารักน่าชัง
สมใจคุณแม่เลยนะคะ..


โดย: ฟ้าสวยมาก วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:4:32:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

nutthananthip
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ในที่สุดเราทุกคนในครอบครัวก็พบกับเจ้าตัวเล็กสักที อยากให้ลูกรู้ไว้ว่าหนูเกิดมาท่ามกลางความรักของพ่อและแม่

ค้นหาใน GOOGLE.CO.TH

Friends' blogs
[Add nutthananthip's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.