Bloggang.com : เด็กชายมะลิ : ** RSV ** ฝันร้ายของครอบครัว

** RSV ** ฝันร้ายของครอบครัว

เมื่อต้นเดือนตุลาคม น้องม่อนไม่สบายคะ...

เริ่มจาก เช้าวันพุธ ม่อนไอ แต่ไอแค่ครั้งเดียว ฟังเหมือนจะมีเสมหะ....ก็พยายามให้ดื่มน้ำเยอะ ๆ เผื่อจะหายไปเอง

พอตกบ่าย...ก็เริ่มมีไข้ต่ำ ๆ ....

เย็นนั้นก็เลยพาไปหาหมอ...คุณหมอก็ตรวจ คอแดงนิดหน่อย น่าจะหวัดธรรมดา ให้ยามาทาน

กลับมา ก็ไข้ตลอด กินน้อยลงเรื่อย ๆ ไอไม่มาก แต่มีเสียงเสมหะเยอะขึ้น และก็เริ่มมีคัดจมูก...

วันพฤหัสผ่านไป ศุกร์ก็ผ่านไป....ยังมีไข้ แต่พีคเริ่มห่าง ที่ไม่ห่างไปคือ คัดจมูก น้ำมูกเริ่มมาก ไอเสมหะเหนียว กินได้น้อยลงเรื่อย ๆ...โทรถามหมอ คุณหมอให้รอดูอาการถึงเช้าวันเสาร์

เช้าวันเสาร์...ไปหาหมอกันดีกว่า......

คุณหมอดูอาการ ส่งตรวจสองอย่างคือ ไข้หวัดใหญ่ 2009 หรือ RSV ซึ่งกำลังระบาดมากที่ระยอง แต่คุณหมอคาดว่าจะเป็น RSV < Respiratory syncytial virus > มากกว่า....

ม่อนม่อนโดนแหย่จมูกไปสามทีแนะ...เริ่มต้นมหกรรมร้องไห้มาราธอน

ระหว่างรอผลก็ พ่นยา....ร้องอีกละ

ไป X Ray

ผลมาแล้ว........

หมอบอก มีทั้งข่าวดีและร้าย.....

เฮ้อ...ตรูว่าแล้วเชียว เป็นเรื่อง

ข่าวดีคือ ไม่ใช่ 2009 ข่าวร้ายคือ ม่อนติดเชื้อ RSV เริ่มลงปอด มีอาการของ Pneumonia

Admit เลย...คุณหมอยังแถมท้ายอีกว่า รักษานาน น่าจะมากกว่าห้าวันที่ต้องอยู่โรงพยาบาล แล้วก็เกือบเดือนกว่าจะหาย....มาม๊าใจแป้วเลย...ลูกครับ

คุณหมอบอกว่า RSV เป็นไวรัสที่พบบ่อย และมีอาการรุนแรงในเด็กอายุต่ำกว่าสองขวบ...มักจะมีอาการลงปอดภายในระยะเวลารวดเร็ว ซึ่งของม่อนก็ประมาณไม่ถึงสามวันด้วยซ้ำไป...จะมีเสมหะที่เหนียวมาก น้ำมูกก็จะเยอะ เหนียว ยืดเป็นสาย...คัดจมูก ไข้ ถ้าเป็นมากก็จะหอบ เหนื่อย...อีกทั้งยังส่งผลระยะยาวอาจทำให้เป็นหอบหืด ในรายที่เป็นเยอะ แต่ก็พบได้น้อย....

แค่ที่คุณหมอเล่า พวกเราก็ใจแทบสลายแล้ว....

แต่เหตุการณ์จริง ทรมาณกว่าหลายเท่านัก.....

กว่าจะผ่านไปแต่ละวัน ที่ลูกต้องเจอ...

ม่อนต้องพ่นยาทุกสี่ชม. เคาะปอด ล้างจมูก ดูดเสมหะวันละสองครั้ง ให้น้ำเกลือ ฉีดยา กินยา.....ร้องไห้ตลอดเวลา.....

ออ...ลืมบอก ตอนนั้น ชั้นที่ม่อนอยู่ มีเด็กป่วยโรคนี้ เกินครึ่งชั้น...

ในรูป คือ วันหลังๆ แล้วนะคะ

ช่วงที่ทรมาณที่สุด คือ ดูดเสมหะอะคะ...ตอนม่อนโดนครั้งแรก ปากเขียวเลยอะ...เหมือนว่า คงเจ็บแล้วก็ตกใจมาก เห็นขาเค้ากระตุกๆ แล้ว น้ำตาร่วงเลยอะ... ได้แต่คิดซ้ำไปซ้ำมาในหัว ว่า เป็นเพราะเราพาลูกไปห้าง เราดูแลความสะอาดเค้าไม่ดีพอ ระวังไม่มากพอ....ทรมาณสุดๆ ลูกทรมาณกาย แต่ครอบครัวทรมาณจิตใจเป็นที่สุด......

อีกช่วงคือ ตอนนอน เค้าหายใจไม่ออก กินยาก็แล้ว ทั้งวิคส์ ยูคาลิบ ก็ยังไม่ค่อยดี หายใจยากมาก...

ทำให้ม่อนซึ่งปกตินอนง่าย อารมณ์ดี กลายเป็น นอนยาก นอนไม่ได้สะดุ้ง ผวา...น่าสงสารมากกกก

กลางคืนก็นอนไม่ค่อยได้ เสียงเปิดประตูก็ผวาแล้ว...

แต่ความซน ยังอยู่....

ผ่านไป สามวัน หลังจากให้ยา พ่นยา เคาะปอด ดูดเสมหะ.....อาการเริ่มดีขึ้น....

ผ่านไปห้าวัน...ม่อนก็ได้กลับบ้านซะที...

แต่กลับบ้าน ก็ใช่ว่าจะหาย

คุณหมอยังบอกอีกแ ว่าม่อนอะเป็นน้อย....เนี่ยขนาดน้อยนะ แค่นี้ม๊ากะป๊ากะยายก็แทบแย่แล้ว....

มันยังไม่จบ......ม่อนยังต้องกลับไปร้องไห้ต่อที่บ้านอีก....

กลางคืนก็ยังหายใจไม่ค่อยออก นอนหลับๆ ตื่นๆ ต้องล้างจมูกอยู่เรื่อยๆ

ไอน้องลงมากแล้ว แต่ก็ยังมีเสมหะอยู่

กลับไป Follow Up....ยังร้องไห้อยู่เลย...

กว่าจะหายสนิท รวมแล้ว 21 วัน...สามอาทิตย์พอดิบพอดี.....

อาทิตย์ก่อน ไปฉีดวัคซีนสุกใส......ม่อนยางม่ายลืม......ยังร้องไห้อยู่เลย.....

จนวันนี้...ม่อนหายดี แต่เหตุการณ์ มันยังหลอนป๊ากะม๊าอยู่เลย...

ยังไงก็ น้องเล็กๆ ระวังกันหน่อยนะคะ...เดี๋ยวนี้เชื้อโรคมันเยอะ...ระวังยังไงก็พลาดได้....พอเด็กๆ ป่วยทีนึง ก็กระทบทั้งครอบครัว...

ขอบคุณนะคะที่แวะมา

บายคะ

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 1 พฤศจิกายน 2552 11:40:25 น.

2 comments

Counter : 13404 Pageviews.

คราวนี้ ผอมหัวโตเลยนะลูก
เดี๋ยววันที่ 5 เจอกันนะจ๊ะ

แต่หลานเรา เลือดนักสู้เหมือนคุณตาอยู่แระ

โดย: ป้าน่ารัก (ป้าน่ารัก

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:13:27 น.

หายไว ๆ นะคะลูก

โดย: Bella (Bella bel

) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:49:37 น.